Τα ψέµατα τελείωσαν.
Τα µάγια λύνονται:
το τέλος του Χάρι Πότερ είναι κοντά. Οι «Κλήροι του Θανάτου» βγαίνουν στις ελληνικές αίθουσες στις 17 Νοεµβρίου. Τουλάχιστον το πρώτο µέρος, που θα προετοιµάσει τους ποτεριστές για το µεγάλο φινάλε, στις 15 Ιουλίου 2011
Ο Χάρι, ο Ρον και η Ερµιόνη αφήνουν το Χόγκουαρτς και ρίχνονται στο κατόπι του Βόλντεµορτ και τον Θανατοφάγων, οι οποίοι κατέλαβαν το βρετανικό υπουργείο Μαγείας. Οι τρεις τους πρέπει να βρουν και να καταστρέψουν τους εναποµείναντες πεµπτουσιωτές, τα αντικείµενα στα οποία είναι κρυµµένα κοµµάτια της ψυχής του Βόλντεµορτ αλλά και να παλέψουν επίσης µε σκοτεινές δυνάµεις µεταξύ άλλων θα αντιµετωπίσουν κι ένα γιγάντιο φίδι, τη Ναγκίνι. Οµως αυτά όσοι έχετε ήδη διαβάσει και το έβδοµο βιβλίο της σειράς τα ξέρετε. Με αυτήν τη σκηνή, πάντως, αρχίζει το φιλµ «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου:
Μέρος 1ο» σηµαίνοντας ταυτόχρονα και την αντίστροφη µέτρηση για τις περιπέτειες του έφηβου πια µάγου, που θα ολοκληρωθούν στη µεγάλη οθόνη ύστερα από οκτώ µήνες µε το «Μέρος 2ο». Οι τρεις ήρωες, ωστόσο, έχουν να αντιµετωπίσουν τους δικούς τους δαίµονες.
«Το πρώτο µέρος είναι αρκετά ρεαλιστικό», υποστηρίζει ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Γέιτς µε εµπειρία στις κινηµατογραφικές µεταφορές της Τζέι Κέι Ρόουλινγκ, αφού έχει σκηνοθετήσει τα επίσης ποτερικά «Το Τάγµα του Φοίνικα» και «Ο Ηµίαιµος Πρίγκιψ». «Εχεις την αίσθηση ότι τα τρία αυτά παιδιά είναι πρόσφυγες. Είναι άστεγοι και έχει πολύ ενδιαφέρον να τους δούµε µακριά από τον παράδεισο του Χόγκουαρτς».
Η πρώτη ταινία, παρεµπιπτόντως, κλείνει στο κεφάλαιο 24 του έβδοµου και τελευταίου βιβλίου, µε τον Βόλντεµορτ να αποκτά το Ραβδί Κουφοξυλιάς, ο κάτοχος του οποίου µπορεί να νικήσει τον θάνατο. Το δεύτερο µέρος οδηγεί σε µια µεγαλειώδη µάχη στην οποία θα χάσουν τη ζωή τους αρκετοί βασικοί χαρακτήρες και ο Χάρι θα βρεθεί εν τέλει αντιµέτωπος µε τον Σκοτεινό Αρχοντα. «Δεν ήθελα τα δύο φιλµ να µοιάζουν», λέει στον Σον Σµιθ του περιοδικού «Εntertainment Weekly» ο Γέιτς και εξηγεί πως «το δεύτερο µέρος θα είναι πιο θεαµατικό και µε περισσότερη δόση φαντασίας. Κεντρικός άξονας και των τελευταίων ταινιών είναι οι τρεις νεαροί µάγοι, καθώς και ο πραγµατικός δεσµός που έχει αναπτυχθεί µεταξύ τους και µεταξύ όσων έχουν παρακολουθήσει τα φιλµ. Η σχέση των φαν µε τον Χάρι Πότερ και την παρέα του είναι µάλιστα τόσο ισχυρή, ώστε πολλοί εξοργίστηκαν µε την απόφαση της Warner 
Οι ποτεριστές δεν ήθελαν να περιµένουν άλλους οκτώ µήνες για να δουν πώς θα ολοκληρωθεί ο κύκλος ταινιών του Χάρι Πότερ και κατηγορούσαν τη χολιγουντιανή εταιρεία για απληστία. Από την άλλη, αν και οι παραγωγοί ισχυρίζονται ότι επέλεξαν να κάνουν δύο ταινίες αντί µίας κυρίως για δηµιουργικούς λόγους (για να αποδώσουν όσο πιο πιστά την ιστορία του βιβλίου), ορισµένοι φαν πιστεύουν ότι η µοιρασιά έγινε για αµιγώς εµπορικούς λόγους. «Δεν θέλω να φανώ ανειλικρινής ή ανέντιµος ως προς τις προθέσεις µας», έλεγε ο πρόεδρος του χολιγουντιανού στούντιο, Αλαν Χορν. «Σαφώς και θα κερδίσουµε περισσότερα χρήµατα από δύο ταινίες αντί µιας, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να κάναµε κάτι τέτοιο αν δεν είχαµε την υποστήριξη της Τζο (σ.σ. Ρόουλινγκ) κι αν δεν πιστεύαµε ότι θα δίναµε ένα καλύτερο, ολοκληρωµένο φινάλε. Λατρεύουµε και σεβόµαστε τα βιβλία τόσο πολύ, που δεν θα κάναµε ποτέ κάτι λιγότερο».
Φαίνεται πάντως πως τα έχουν καταφέρει. Αυτό που µετρά για τους λάτρεις των ταινιών Χάρι Πότερ είναι πως στις έξι µέχρι τώρα ταινίες, και παρά τους συνολικά τέσσερις σκηνοθέτες, η ποιότητα παραµένει τουλάχιστον στα ίδια υψηλά επίπεδα, παράλληλα µε την πιστότητα στα βιβλία της Ρόουλινγκ. Περιέργως, το βασικό καστ των ηθοποιών διατηρήθηκε αναλλοίωτο στοιχείο που προσµετράται στα θετικά των παραγωγών (εκτός από την αναγκαστική αλλαγή στο πρόσωπο του σοφού Ντάµπλντορ λόγω του θανάτου του Ρίτσαρντ Χάρις το 2002, τη θέση του οποίου πήρε ο Μάικλ Γκάµπον). Η δε πρωταγωνιστική τριάδα, που γρήγορα έγινε διάσηµη, ολοκλήρωσε τη δεκαετία στο Χόγκουαρτς αλώβητη από σκάνδαλα ή εφηβικές αυτοκαταστροφικές τάσεις.
Ισως επειδή ζουν στη Βρετανία, µακριά από τα χολιγουντιανά φώτα.
Μολαταύτα, οι τρεις τους έµοιαζαν να συνθλίβονται από τους παλαιότερους συναδέλφους µε τους οποίους συνεργάστηκαν. «Νοµίζω πως ήρθε η ώρα να προχωρήσουµε», έλεγε ο Ρούπερτ Γκριντ, ο κινηµατογραφικός µάγος Ρον, σε ένα διάλειµµα των γυρισµάτων. «Αυτό το φιλµ είναι ένας ωραίος τρόπος για να τελειώσει µια ολόκληρη εποχή. Δεν είναι κάτι ευχάριστο· προφανώς όλοι οι φίλοι µου είναι εδώ. Αλλά, δέκα χρόνια είναι αρκετά».
Ζώντας µακριά από τα φώτα του Χόλιγουντ, οι νεαροί πρωταγωνιστές έκλεισαν τη δεκαετία αλώβητοι από σκάνδαλα ή εφηβικές αυτοκαταστροφικές τάσεις
«Δεν θα ήθελα να ήµουν κάπου αλλού»
