«Το µόνο που µπορώ να φανταστώ είναι ότι oι Κινέζοι ανήκουν σε ένα κατώτερο είδος». Η δήλωση αυτή δεν ανήκει σε υψηλόβαθµο στέλεχος της Κου Κλουξ Κλαν ούτε σε φιλόδοξο ευρωπαίο νεοναζί ηγέτη. Δεν την ξεστόµισε καν κάποιος από τους «κατοίκους» του Αγίου Παντελεήµονα σε πρωινή εκποµπή της ελληνικής ΤV. Τα κατάπτυστα αυτά λόγια ειπώθηκαν από τον Μorrissey, πρώην τραγουδιστή του θρυλικού βρετανικού συγκροτήµατος Smiths και πάλαι ποτέ ακτιβιστή για τα δικαιώµατα των οµοφυλοφίλων, πίσω στη δεκαετία του ‘80.

Αυτό που σοκάρει και προβληµατίζει δεν είναι τόσο το ότι ο δηµιουργός «ύµνων» όπως το «Ηow soon is now» διατυπώνει τέτοιες απόψεις όσο το ότι οι απόψεις του αυτές δεν στηρίζονται σε φυλετικά ή θρησκευτικά επιχειρήµατα, (όπως ο old fashioned ρατσισµός) αλλά σε ένα οικολογικό, «αριστερό» υπόβαθρο: Ο Μorrissey εξαπολύει αυτή την πρωτοφανώς ρατσιστική επίθεση εις βάρος ενός ολόκληρου λαού µε αφορµή (πρόσχηµα θα έλεγα εγώ) τον τρόπο που αντιµετωπίζονται (όπως τουλάχιστον ο ίδιος υποστηρίζει) τα ζώα στη συγκεκριµένη χώρα.

Η στάση αυτή του βετεράνου τραγουδιστή είναι τυπική µιας νέας µορφής συντηρητισµού (συχνά µε σαφείς ξενοφοβικές προεκτάσεις) ο οποίος κερδίζει συνεχώς έδαφος στον Δυτικό Κόσµο. Ανάλογης µεταχείρισης τυχαίνει συχνά συλλήβδην ο µουσουλµανικός κόσµος µε δικαιολογία όχι πια τα δικαιώµατα των ζώων αλλά αυτά της γυναίκας. Ορµώµενα από πρακτικές ακραίων φανατικών καθεστώτων όπως των Ταλιµπάν στο Αφγανιστάν και του Αχµαντινετζάντ στο Ιράν πολλά «αριστερά» και «προοδευτικά» στόµατα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη µουσουλµανική απειλή που φοβερίζει τη δυτική πολίτικαλι κορέκτ ελευθερία µας υποστηρίζοντας ανερυθρίαστα πως σύντοµα οι γυναίκες στην Ευρώπη (φυσικά, και στην Ελλάδα) θα αναγκαστούν να φορέσουν µπούρκα, να υποστούν κλειτοριδεκτοµή κ.λπ., κ.λπ.

Ο συντηρητισµός αυτός, όµως, δεν έχει να κάνει µόνο µε τον ρατσισµό. Αφορά και µια γενικότερη επιστροφή στις παλιές καλές αξίες – έστω και διά της «αριστερής» οδού. Στις ούλτρα προοδευτικές σκανδιναβικές χώρες η πορνεία είναι πλέον εκτός νόµου µε αυστηρές ποινές ακόµη και για τους πελάτες. Εδώ η πρόφαση είναι το λεγόµενο «τράφικινγκ»: όλες ανεξαιρέτως οι γυναίκες που εργάζονται σε οίκους ανοχής είναι θύµατα (=είναι δυνατόν µια γυναίκα να κάνει σεξ µε τη θέλησή της µε όποιον να ‘ναι; Πόσο ανήθικο!) και γι’ αυτό εµείς (οι «σωστοί» και «πολιτισµένοι») οφείλουµε να τις προστατέψουµε. Συλλογισµός αφελής και φαιδρός, καθώς αφενός έρευνες δείχνουν πως µια µεγάλη πλειοψηφία των (ενήλικων) γυναικών που ασκούν τα επαγγέλµατα της λεγόµενης ερωτικής βιοµηχανίας το κάνουν καθαρά από επιλογή τους, αφετέρου, περνώντας έναν ολόκληρο κλάδο στην παρανοµία, περισσότερο ευνοείς παρά αποτρέπεις τα φαινόµενα εκµετάλλευσης. Είναι χαρακτηριστικό πως στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ανάλογες προσπάθειες απαγόρευσης της πορνείας καταβάλλουν διάφοροι υπερσυντηρητικοί πάστορες – φαντάζοµαι σαν εκείνον που ήθελε να κάψει το Κοράνι. Οι υπερσυντηρητικοί αµερικάνοι απέτυχαν. Οι «υπερπροοδευτικοί» ευρωπαίοι όµως τα κατάφεραν. Σε ό,τι αφορά τη χώρα µας η παρουσία αφισών και αυτοκόλλητων που µιλούν για «βιασµούς των 20 ευρώ» κ.ο.κ. στα «αναρχικά» Εξάρχεια είναι παραπάνω από ενδεικτική. Αποτέλεσµα όλων αυτών, βεβαίως βεβαίως, είναι η επιστροφή στην οικογένεια. Χωρίς Ρωσίδες, Ρουµάνες και Βουλγάρες να τον δελεάζουν, ο ευρωπαίος (έλληνας) πάτερ φαµίλιας θα µπορεί να αφοσιωθεί στην άνευ απροόπτων οικογενειακή ζωή του.

Αποψή µου είναι πως και η απαγόρευση του καπνίσµατος είναι ακόµη µια κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση. Εχει διακηρυχθεί ο στόχος το κάπνισµα να απαγορεύεται µέχρι και µέσα στο αυτοκίνητο εφ’όσον σε αυτό επιβαίνουν ανήλικοι. Θυµηθείτε την εποχή που πηγαίνατε σχολείο: Η εικόνα του ανήλικου µε το τσιγάρο εξόργιζε κυρίως τους πιο συντηρητικούς γονείς και καθηγητές. Πιο παλιά, ακόµα και µια γυναίκα που κάπνιζε εθεωρείτο πως είχε απρεπή συµπεριφορά. Δεν έχει να κάνει µε την υγεία. Πρόκειται καθαρά για θέµα πειθαρχίας. Το κάπνισµα είναι αλητεία.

Ακόµη όµως και η διασκέδαση, η ανάγκη του κόσµου να ξεδώσει έχει αρχίσει να στοχοποιείται και να ενοχοποιείται από κάποιους. Τα παραδείγµατα πολλά και στη χώρα µας: «Πώς µπορείτε να πηγαίνετε διακοπές τη στιγµή που καίγονται τα δάση στην Πελοπόννησο;», «Πώς µπορείτε να γιορτάζετε τα Χριστούγεννα τη στιγµή που δολοφονήθηκε ο Γρηγορόπουλος;», «Πώς µπορείτε να βλέπετε µπάλα τη στιγµή που οι Ισραηλινοί έκαναν ντου στη Γάζα;», «Πώς µπορείτε να πηγαίνετε για ποτάκι τη στιγµή που το ΔΝΤ κάνει τους Ελληνες να πεινάνε;».

Το διά ταύτα; Μια γκρίζα, µίζερη, χωρίς καµία απόλαυση ζωή. Μακριά από Κινέζους, µουσουλµάνους και πόρνες. Ενας ασκητικός βίος χωρίς καν την ελπίδα τού µετά θάνατον παραδείσου…

Ο Θανάσης Χειµωνάς είναι συγγραφέας.

ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΑΥΣΗ

Μια γκρίζα, µίζερη, χωρίς καµία απόλαυση ζωή. Μακριά από Κινέζους, µουσουλµάνους και πόρνες…