Μετά τον τυφώνα Κατρίνα και τις τεράστιες καταστροφές στη Νέα Ορλεάνη, ο Μίλτον Φρίντµαν, γκουρού της κυριαρχίας των αγορών στα δηµόσια αγαθά, έσπευσε να γράψει στη «Wall Street Journal»:

«Τα περισσότερα σχολεία τηςΝέας Ορλεάνης είναι συντρίµµια. (…) Πρόκειται για τραγωδία. Αλλά είναι επίσης και µια ευκαιρία να µεταρρυθµίσουµε ριζικά το εκπαιδευτικό σύστηµα».

Ο Φρίντµαν εισακούστηκε. Στη Νέα Ορλεάνη, αντί να ανοικοδοµηθούν τα δηµόσια σχολεία, έλαβε χώρα το µεγαλύτερο πείραµα κρατικά επιδοτούµενης ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ετσι το 2010 φοιτούσαν στα charter schools (ιδιωτικά σχολεία χρηµατοδοτούµενα από το κράτος)

το 71% των µαθητών της περιοχής.

Η αντίδραση του συνδικάτουτων δασκάλων κάµφθηκε βίαια: 4.700 δάσκαλοι απολύθηκαν και η συλλογική σύµβαση που είχε υπογράψει το σωµατείο τους δεν έχει πλέον καµία ισχύ. Το αµερικανικό λόµπι που προωθεί την κρατική χρηµατοδότηση ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, υπό την καθοδήγηση και υποστήριξη του Friedman Foundation for Education Choice, δαπανά τεράστια ποσά επικαλούµενο την ελευθερία επιλογής: 65 εκατ. δολάρια ετησίως εκτιµά η Εθνική Ενωση Εκπαιδευτικών. Ακόµαόµως και σε πολιτείες όπουέχει εισαχθεί, το πρόγραµµα έχει υποστείσηµαντικά πλήγµατα. Το 2006 στη Φλόριντα και το 2009 στην Αριζόνα τοσύστηµα κουπονιών φοίτησηςκηρύχτηκε αντισυνταγµατικό από τα Ανώτατα ∆ικαστήρια, ενώ οι αρχές τηςΟυάσιγκτον αρνήθηκαννα συνεχίσουν τη χρηµατοδότηση.Γιατί τα αναφέρουµε αυτά; Μα γιατί πρόσφατα οι εν Ελλάδι ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων, από κοινού µετον ΣΕΒ, πρότειναν την ενίσχυση των ιδιωτικών σχολείων µε δηµόσιο χρήµα. Ταυτόχρονα µε τη χορήγηση κουπονιών προς τους γονείς, ζήτησαν την άρση του νοµικού πλαισίου πουεπιβάλλει τη συνολική εποπτεία των προγραµµάτων σπουδών από την Πολιτεία και ρυθµίζει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών. Πιοαπλά, ζήτησαν από το κράτος να αφήσει ανέλεγκτο τον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης και ταυτόχρονα να τον χρηµατοδοτεί. Ολα αυτά την ώρα που περικόπτει µισθούς και συντάξεις για να µειώσει το δηµόσιο έλλειµµα.

∆εν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να γίνει αντιληπτό ότι µια τέτοια µεταφορά δηµόσιων πόρων προς την αγορά θα αύξανε δραµατικά την ένταση των ανισοτήτων στην εκπαίδευση. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τηνακόµα µεγαλύτερη συγκέντρωση σε ορισµένασχολεία όσων µαθητών δεν ανήκουν στην κυρίαρχη θρησκευτική ή εθνοτική οµάδα, των µαθητών µε αναπηρίες ή προβλήµατα ένταξης. Η υποβολή µιας τέτοιας πρότασης είναι βέβαια αναφαίρετο δικαίωµα των ιδιοκτητώνσχολείων. Ταυτόχρονα όµως αντανακλά τον τρόπο που αντιλαµβάνονται τον ρόλο τους στο εκπαιδευτικό µας σύστηµα. ∆είχνει επίσης ότι ανήκουν σε εκείνες τις κατηγορίες συµπολιτών µας που δεν αντιλαµβάνονται την κρίση ως περίοδο που απαιτεί αυξηµένη κοινωνική ευθύνη αλλά ως ευκαιρία για αποµύζηση των τελευταίων δηµόσιων πόρων.

Θέλουν το κράτος να αφήσει ανέλεγκτο τον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης και ταυτόχρονα να τον χρηµατοδοτεί

ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα ∆ικαιώµατα του ανθρώπου

Τελευταία Νέα