Αναζήτηση
Γιατί ταυτιζόµαστε; Γιατί κι αυτός όπως ο απλός Ελληνας ήταν λαθρεπιβάτης της ζωής, της εργασίας και κάθε κοινωνικής διαδικασίας Ο Θανάσης είναι εσύ,αυτός, όλοι εκείνοι που µε νύχια και µε δόντια αγωνίστηκαν να επιβιώσουν µέσα στα ερείπια µιας µετεµφυλιακής βασανισµένης Ελλάδας.
Μεγάλη πλάνη και µέγιστο λάθος όποιος τον κατατάξει στην συντεχνία των ηθοποιών. Ο Θανάσης ουδεµία σχέση µε την υποκριτική τέχνη. ∆ύο κόσµοι διαφορετικοί. Γιατί έπαιζε τον εαυτό του. Γιατί έπαιζε µε το κύτταρό του. Γιατί τα εργαλεία του ήταν ο µόχθος, η εξορία, η ταλαιπωρία, η πονηρία, η πλάκα, ο χαβαλές, τα κόλπα,όλα εκείνα τα µικρά τερτίπια. Ολα αυτά που συνιστούν την καθηµερινή µάχη για την επιβίωση απέναντι σε µια εξουσία εχθρική και µισητή. Γι’ αυτό το τρεχαλητό του ήταν το σήµα κατατεθέν του. Να λακίσει από τους δανειστές του. Να ξεγλιστρήσει από την τσιµπίδα του µπάτσου.
Να γλιτώσει από το βάσανό του. Να ξεφύγει ακόµα και από τη σκιά του. Γι’ αυτό η φράση του «καλέ µου άνθρωπε» είχε διπλή σηµασία. Από τη µια, γιατί το εννοούσε. Οταν φυσικά επικοινωνούσε µε τους συνανθρώπους του. Με τα φτωχαδάκια, τους φτωχοπρόδροµους. Από την άλλη, για να κολακέψει τον αντίπαλο, τον εχθρό, τον δανειστή του. Και ταυτόχρονα γιατί έτσι εξέφραζε το όνειρό του. Να ζήσουµε ταπεινά. Απλά. Ανθρώπινα. Με αλληλεγγύη. Με ένα κοµµάτι ψωµί, ένα ζεστό πιάτο, ένα κεραµίδι πάνω από το κεφάλι µας και µερικά φράγκα στην τσέπη µας.Η ουτοπία του Θανάση είναι η αυταπάτη του κάθε απλού πολίτη. Το έδειχνε µε τις πράξεις του. Με την προσφορά του. Με τη γενναιοδωρία του. Με τα κοµµάτια από το τρεχαλητό του. Γι’ αυτό όταν µε ρωτάνε ποιες οι καλύτερες ταινίες του, δεν βρίσκω τίτλους να απαντήσω. Τι να πω τώρα;«Ψηλά τα χέρια Χίτλερ»; «Ο Θανάσης 
Ο,τι και να γίνει, όσα µέτρα και να έρθουν, ο Θανάσης, δηλαδή ο φτωχός µεροκαµατιάρης λαός, θα µείνει
the best of veggos
}}
«Στη γαλέρα της ζωής µου τράβηξα άγριο κουπί, αλλά δεν µετανιώνω»ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ν. ΜΑΝΙΑΤΗΣ , του Αλέκου Σακελλάριου)
Η φιλοσοφία ζωής του σε δέκα δικές του φράσεις:
1. «Στη γαλέρατης ζωής µουτράβηξα άγριο κουπί, αλλά δενµετανιώνω για τίποτα».
2. «Δεύτερη ζωή; Οχι, δεν θέλω. Εζησα πλούσια και πολυτάραχααυτή τη µία ζωήκαι θα ήτανκουραστικό να την ξαναζήσω».
3. «Προσπάθησεστη ζωή σου να µη χάσεις την ψυχή σου».
4. «Να φωνάζεις “αέρα” και να ορµάς στη ζωή».
5. «Μπορείνα φοβήθηκα τα πάντα στη ζωή, εκτόςαπό τουςανθρώπους».
6. «Η ζωή ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου φέρει, αλλά εσύ καλόείναι να µην αφήνεις τίποτα στην τύχη».
7. «Οταν σε ταλαιπωρεί η απώλεια µνήµης, το πάθος σου γι’ αυτό που κάνεις είναι το καλύτερο φάρµακο». 8. «Παλιά πεινούσαµε, αλλάονειρευόµασταν και το ξεχνούσαµε». 9. «Οταν παθιάζοµαι µε έναέργο, δεν µε ενδιαφέρει η αµοιβή µου». 10. «Ξέρω πολύ καλά ότι ο σηµερινός τηλεοπτικός Θανάσης δεν έχει καµία σχέση µε τον παλιό Βέγγο του σινεµά… Τιπαίζω σήµερα; Μόνο κάτι γερολιµέντα».
ΔΙΑΛΟΓΟΙ. Ατάκες τουΘανάση Βέγγου που δενξεθώριασαν στην πατίνα του χρόνου και ανακαλούν µερικές απ’ τις ωραιότερες στιγµές του ελληνικού κινηµατογράφου, της Finos Films και βέβαια του µεγάλου µας κωµικού.
– Μπορείτε να µου φτιάξετε καφέ; – Καφέ;Μέχρι καιπατσά νυκτός µπορώ να σας φτιάξω.
(«Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές» του Ντίνου Κατσουρίδη)
«Γιατί δηλαδή, εµείς δεν έχουµε καρδιά, ξυπνητήρι έχουµε; Κι εµείς αγαπάµε. Ξέρεις τι προσόντα έχει η κοπέλα; Τρία διαµερίσµατα, δύο οικόπεδα, µετρητά στην τράπεζα. Τα είπαµε προχθές,µου έκανε οικονοµική εξοµολόγηση».
(«Μην είδατετον Παναή» του Ορέστη Λάσκου)
Πουλάει ένα φέρετρο: «Να προτιµήσετε αυτό. Δενπουλάµε, διαφηµίζουµε. Σκέτο µαόνι. Λουστραρισµένο
στο χέρι. Για δείτε, αστράκια πετάει. Και µε τζαµαρία. Το συνιστούν τριάντα οκτώ κατασκευαστές κοιµητηρίων. Κατεκυρώθη. Ωραία επιλογή! Θα το χαρεί ο µακαρίτης!».
(«Ο παλαβόςκόσµος τουΘανάση» του Ντίνου Κατσουρίδη)
Βέγγος: Εδώ τον είχα στο χέρι µου. Νικολαΐδης: Κι ύστερα;
Βέγγος: Υστερα είχα το χέρι του εδώ, στο µάτι µου.
(«Θ-Β Φαλακρός Πράκτωρ» του Ντίνου Κατσουρίδη)
Μαίρη Μεταξά: Γρήγορα! Γρήγορα, κύριε φαρµακοποιέ µου!
Θανάσης Βέγγος: Τι είναι, ρε κυρά µου, τι τρέχει;
Μαίρη Μεταξά: Θατο χάσουµε το παλικάρι!
Θανάσης Βέγγος: Δηλαδή τι έχει το παλικάρι;
Μαίρη Μεταξά: Εχει πέσει µπρούµυτα! Δεν µπορεί να σαλέψει ούτε πόδια ούτε χέρια ούτε να ανοίξει τα µάτια του!
Θανάσης Βέγγος: Και παλικάρι το λες εσύ αυτό; Αµ, αν ήταν έτσι τα παλικάρια…
(«Πολυτεχνίτης και ερηµοσπίτης» Στο καφενείοτου Θρασύβουλα,η φιλοσοφία γνωρίζει δόξες!
Βέγγος: Κουνηθείς – δεν κουνηθείς, ουδείς γλιτώνει το µοιραίο. «Η ζωή εισερχοµένη από την πόρτα,ο θάνατος παραµονεύει στο παράθυρο». Ηλιόπουλος: Α, δικό σου…
Βέγγος:Μάλιστα.Διότι, ό,τι και να κάνεις στη ζωή, όσο και ναζήσεις, θα ‘ρθει µια µέρα ο καπετανΜιχάλης και θα σου πει: «Μουσιού, για γκελ µπουρντά».
Ηλιόπουλος: Ποιος είναιο καπεταν-Μιχάλης;
Βέγγος: Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ.
Ηλιόπουλος: Α,ωραία. Και µιλάει γαλλικά και τούρκικα;
Βέγγος: Μωρέ, ό,τι του γουστάρει µιλάει.
Ηλιόπουλος: Σωστά! Αρχάγγελος είναι, ό,τι θέλει κάνει.
Βέγγος: Το µόνο σίγουροπράγµα στη ζωή είναι ο θάνατος!
Ηλιόπουλος:Βλέπω, µέλι στάζει η γλώσσασου. Δενµου λες,εξοχικό κέντρο είναι εδώ ή γραφείο κηδειών;
(«Ο ατσίδας» του Γιάννη ∆αλιανίδη)ΒΕΓΓΟΣ-ΑΤΑΚΕΣ: 58 ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΑ ΗΧΗΤΙΚΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ
}}
veggos-aspirini
}}<?xml:namespace prefix = o ns = “urn:schemas-microsoft-com:office:office” /><o:p></o:p>
<o:p></o:p>Ο «άγνωστος» Θου – Βου
Ο µεγάλος µας κωµικός λάτρευε το γαλλικό µπιλιάρδο και ήταν δεινός παίκτης µε ρεκόρ στις καραµπόλες Σκηνοθετικό ντεµπούτο έκανε τον Ιανουάριο του 1967 µε την ταινία «Βοήθεια!
Ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000», σε σενάριο των Τσιφόρου -Ελευθερίου. ∆ηµιουργεί µάλιστα την εταιρεία ΘΒ Ταινίες Γέλιου, η οποία όµως δεν ευδοκιµεί και χρεοκοπεί. Τελευταία ταινία που παρήχθη από την εταιρεία του είναι η «Θου-Βου Φαλακρός Πράκτωρ, Επιχείρησις:
Γης Μαδιάµ» (1969)
Τον Απρίλιο του 1959 κάνει την πρώτη του θεατρική εµφάνιση στο «Περοκέ», στην επιθεώρηση «Οµόνοια πλατς-πλουτς» µαζί µε Γκιωνάκη και Ρίζο των ∆ηµήτρη Βασιλειάδη και Ναπολέοντα Ελευθερίου
Το 1995 συµµετέχει στον δίσκο του Φοίβου ∆εληβοριά «Η ζωή µόνο έτσι είναι ωραία» ερµηνεύοντας το ραπ (!) κοµµάτι «Το ‘πα το ‘κανα». Το 2001 συµµετέχει στον δίσκο του Νίκου Κυπουργού «Τα Μυστικά του Κήπου» ερµηνεύοντας την «Μπαλάντα των Σκουπιδιών» µαζί µε την Ελλη Πασπαλά και τον Αρη Χριστοφέλλη
Είπαν για εκείνον
ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ:
«Είναι λάθος να πει κανείς τον Βέγγο ηθοποιό. Ξεπερνώντας την ιδιότητα του ηθοποιού (ήθος ποιεί, λένε), εγώ δεν µπορώ να ορίσω τον ιδιόρρυθµο δαίµονα που υπήρξε η δύναµη και η έκφραση και όλα εκείνα που προκύπτουν από αυτή τη δύναµη και από την έκφραση και που τελικά µε το πέρασµα του χρόνου συνέθεσαν µια σπάνια προσωπικότητα που ονοµάστηκε Θανάσης Βέγγος. Χωρίς όπλο και χωρίς άλογο βρέθηκε καβαλάρης ο ίδιος στις µπροστινές γραµµές ενός λαού κορεσµένου από µίση και καβαλάρηδες, φλάµπουρα και σηµαίες. Εθνικός ήρωας, ο Βέγγος; Ναι, λέω εγώ. Χωρίς σηµαίες και δάφνινα στεφάνια έζησε ανάµεσά µας, µύθος».
ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ:
«Ηταν ένας άνθρωπος ο οποίος άφησε την ιστορία του. ∆εν ξέρω αν ο Θανάσης ήταν ηθοποιός. Ηταν άνθρωπος που βίωνε αυτό που έκανε µε τρόπο που θα έλεγε κανείς ότι αυτό ήταν η ίδια του η ζωή. Είχε το πλεονέκτηµα, καθώς επειδή δεν ήταν ηθοποιός (έπαιζε, αλλά δεν ήταν ηθοποιός) έβγαζε µια ειλικρίνεια, µια ανθρώπινη διάσταση που δεν βγαίνει συχνά στο σινεµά».
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ:
«Είµαι τυχερός που στη ζωή µου µπήκε ο Θανάσης Βέγγος. Μου στάθηκε σε τρεις ταινίες µου και µέσα από αυτές προέκυψε κάτι για εκείνον που, ίσως, δεν γνώριζε. ∆εν ήξερε, δηλαδή, ότι µπορούσε να παίξει δραµατικούς ρόλους. Το σηµαντικό µα και σπάνιο όµως είναι πως πέρα από τη δουλειά αναπτύχθηκε µια φιλία που συντηρήθηκε. Ε, αυτό µου λείπει…»
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: «ανεµος, έξω καρδιά».
ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ: «ο Θανάσης Βέγγος ήταν µοναδικός στους ρόλους τού µέσου φουκαρά Ελληνα, µοναδικός στο είδος του στον ελληνικό κινηµατογράφο».
ΚΑΚΙΑ ΙΓΕΡΙΝΟΥ: «Σιωπή, ένας άγιος περνάει».
Thanasis Veggos (K.K.E.)
}}
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ – Σπάνια σκηνή}}
ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ Νο2
}}<o:p></o:p>
<o:p></o:p><o:p></o:p>
