Τρία παιδιά Βολιώτικα, για την ακρίβεια τρεις «γοργόνες» µαγεύουν το κοινό σε κάθε παράσταση που δίνουν στο νερό. Σε ηλικία µόλις 14 ετών έχουν ήδη βάλει υποθήκη ως τα νέα αστέρια της συγχρονισµένης κολύµβησης.
Ο λόγος για τις τρίδυµες αδελφές Αλεξανδρή από τον Βόλο, που είχαν την πρώτη τους επαφή µε το νερό απότα τριάµισι χρόνια τους.
Συνήθως στο µαιευτήριο η ευχή που κυριαρχεί είναι: «Αντε και µε έναν πόνο». Στην περίπτωση της Αρτέµιδος Αργυροπούλου εκείνος ο πόνος στις15 Σεπτεµβρίου του 1997 κράτησε λίγο παραπάνω, όταν έφερε στον κόσµο (µε διαφορά ενός λεπτού µεταξύ τους) τη Βάσω, την Αννα – Μαρία και την Ειρήνη. Ο πρώτος στόχος, να µάθουν από νωρίς κολύµπι,οδήγησε τα κορίτσια στο κολυµβητήριο του Βόλου και εκεί… κόλλησαν. Από µικρές πάντως έδειξαν ότι µπορούν να κολυµπήσουν πολύ καλά και το αρχικό τους άθληµα ήταν το κολύµπι, στο οποίο ήρθαν και οι πρώτες διακρίσεις. ΣτονΒόλοόµωςµεσουρανούσαν εκείνη την εποχή δύο εκ των κορυφαίων αθλητριών της συγχρονισµένης, ηΕλευθερία Φτούλη καιη Εύη Μακρυγιάννη.
«Οπως καταλαβαίνετε, τα κορίτσια είχαν παραστάσεις από τις δύο κοπέλες, τόσο από την τηλεόραση όσο και απόαγώνες. Ηταν µεγάλη τύχη για µας να έχουµε αυτές τις αθλήτριες στην πόλη µας, στον ίδιοσύλλογο, στον Ολυµπιακό Βόλου», λέει η µητέρα των κοριτσιών Αρτεµις Αργυροπούλου που άκουγε και τα πρώτα σχόλια των κοριτσιών στο σπίτι.
«Ηταν ενθουσιασµένες και το όνειρό τους, βλέποντας µεγάλους αγώνες στην τηλεόραση, ήταν πότε θα φορέσουν το κεντητό γυαλιστερό µαγιό µε τις πούλιες. Αυτό που βάζουν πλέον οι αθλήτριες στους αγώνες». Τα κορίτσια είχαν άµεση επαφή µε τις πρωταθλήτριες Φτούλη και Μακρυγιάννη, αφού ήταν µεταξύ των µικρών παιδιών που τους πρόσφεραντα λουλούδια στις απονοµές τωνµεταλλίων στις εθνικές διοργανώσεις. Το καλοκαίρι πήγαν… πανεπιστήµιο, αφού βρέθηκαν σε κοινή προετοιµασία εθνικών οµάδων µε την οµάδα της Ρωσίας στη Μόσχα. Οπως λένε,ήταν κάτι αξέχαστοο τρόπος που δουλεύουν εκεί στο άθληµα.
Οι χορογραφίες, ηπροπόνηση, τα πάντα.
Παρά το γεγονός ότι ήταν (και είναι) στις εθνικές οµάδες κορασίδων, όλο και δέχονται κλήσεις και για την εθνική γυναικών, αλλά το µέλλον είναιβέβαιο ότι θα τους βρει ως µόνιµα µέλη.
Αν και αγωνίζονται και όλες µαζί στο κόµπο, κάνουν και εξαιρετικό ντουέτο µεοποιαδήποτε σύνθεση και αν κατέβουνµεταξύ τους.
Και αυτό διότι κάνουνχρόνια µαζί προπόνηση, ενώ στο σπίτι, βλέποντας βίντεο από αγώνες τους, µιλάνε για τα λάθητους πάντα και µε την προπονήτριά τους Κατερίνα Μαρίτση και τη µητέρα τους.
Το αξιοπερίεργο είναι όταν ανεβαίνουν στο βάθρο, καθώς στο κόµπο µπορεί να βρεθούν όλες µαζί στο ψηλότερο σκαλί για το χρυσό µετάλλιο, αλλά ηοικογένεια… χωρίζεται στα ατοµικά, όπως πριν από λίγα χρόνια στο πανελλήνιο πρωτάθληµα στα Χανιά.
Εκεί η Αννα- Μαρία πήρετο χρυσό µετάλλιο στις φιγούρες και δίπλα στηςστο βάθρο µε το ασηµένιο µετάλλιο βρισκόταν η αδελφή της Ειρήνη. Στο σόλο η Αννα – Μαρία πήρε και πάλι το χρυσό, αλλά είχε αυτή τη φορά παρέα ως δεύτερη την αδελφή της Βασιλική. Λίγο αργότερα οι δύο τους ήταν «χρυσές» στο ντουέτο!
Οικογενειακή υπόθεση τα µετάλλια δηλαδή (τότε επέστρεψαν από τα Χανιά µε τρία χρυσά και δύο αργυρά στο σπίτι) για τις Νηρηίδες από τον Βόλο.
ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ
Το καλοκαίρι τα κορίτσια πήγαν…
πανεπιστήµιο, αφού βρέθηκαν σε κοινή προετοιµασία εθνικών οµάδων µε την οµάδα της Ρωσίας στη Μόσχα. «Ηταν κάτι το αξέχαστο ο τρόπος που δουλεύουν στο άθληµα. Οι χορογραφίες, η προπόνηση, τα πάντα» θυµούνται
Το οικογενειακό κλίµα κάνει τη διαφορά
«∆εν είναιένας ψυχρόςσύλλογος, όπουαπλώς καλλιεργεί το άθληµα. Πρόκειται για ένα σωµατείο πουιδρύθηκε από οικογένειες και παραµένει µέχρι σήµεραµια οικογένεια για γονείςκαι παιδιά» επισηµαίνει η πρόεδρος του συλλόγου Ελένη Σταυρακοπούλου. Ενας σύλλογος πουφιλοξενεί πλέον450 παιδιάηλικίας 4-20 ετών, ταοποία προπονούνται στη συγχρονισµένη κολύµβηση,τις καταδύσεις, την κολύµβησηκαι την τεχνική κολύµβηση.
Πρόκειται ουσιαστικά γιαµια κυψέλη όπου εκκολάπτονται τα ταλέντα τουαύριο, αλλά παράλληλα δεν χάνειτον οικογενειακό της χαρακτήρα, ίσως τοσηµαντικότερο στοιχείο αυτής της προσπάθειας. ∆εν είναι τυχαίο πως κάνουν το ταξίδιµέχρι τηνΑργυρούπολη παιδιά από τη Νίκαια, τον Πειραιά αλλά και τον Βόλο (!) αφού κάθε εβδοµάδα τακορίτσια έρχονται οικογενειακώς για προπόνηση.
Αλλωστε από αυτόν τον σύλλογο έχουν βγει ορισµένες από τις µεγαλύτερες αθλήτριες της συγχρονισµένης κολύµβησης όπως η Ναταλία Ανθοπούλου και η ∆έσποινα Σολωµού. Ιδι αίτερα η πρώτη θεωρείται ίσως το µεγαλύτερο ταλέντο που ανέδειξε ποτέ το άθληµα, µε χάλκινοµετάλλιοστο σόλο, στο ΕυρωπαϊκόΠρωτάθληµα της Βουδαπέστης.
Σε αυτές τις δύσκολες εποχές, η συνδροµή παραµένει από τις φθηνότερεςστον χώρο(100 ευρώ το τρίµηνο), ενώ η δηµιουργία του ∆ηµοτικού Κολυµβητηρίου το 2004 έλυσε πολλά προβλήµατα, καθώς όλοι οι αθλητέςήταν υποχρεωµένοι ναπηγαίνουνσε γειτονικά κολυµβητήρια.
Ακόµα και σήµερα γίνονται επισκέψεις είτε στον Αγιο Κοσµά είτε στη Γλυφάδα µε λεωφορείο του δήµου,αλλά η βάση είναι πλέον στηνΑργυρούπολη και αυτό είναι το σηµαντικό. Απλώς τον χειµώνα είναι λογικό να χρειάζεται και κλειστό κολυµβητήριο λόγω των καιρικών συνθηκών. Οσύλλογος έχει µεγάλη παράδοση στα πρωταθλήµατα όλων των κατηγοριών στη συγχρονισµένη κολύµβηση, αλλά έχει κάνει πολύ καλή δουλειά και στην κολύµβηση τα τελευταία χρόνια.
Αναµφίβολα η παρουσίαπολλών αθλητώνκαι αθλητριών του συλλόγου στις κορυφαίες θέσεις στουςαγώνες αποτελεί την επιβράβευση των προσπαθειών. Tα κορίτσια άλλωστε ξεκινούν προετοιµασία µε την Εθνική τον Ιούλιο για το Μεσογειακό Κύπελλο (3-7/8, Ιταλία).
Κάθε Παρασκευή, Βόλος – Αθήνα και Κυριακή πίσω
ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, όπου είναι άριστες µαθήτριες, πλέον στη Β’ Γυµνασίου, κάθε ∆ευτέρα συµµαθητές και συµµαθήτριες περιµένουν τις αδελφές Αλεξανδρή για να µάθουν τα νέα από τους αγώνες τους.
Υπάρχειµεγάλοενδιαφέρον γιατα τρίακορίτσια πουδιαπρέπουνστο χώροτηςπισίνας, αλλά είναι συγχρονισµένεςκαι στη ζωή.Αν και ηπροπόνηση πολλές φορέςείναι και 5-6 ώρες την ηµέρα η µαµά Αρτεµις… παραµονεύει και για τα µαθήµατα, ενώ αναγκαστικά θα παίξει και τον ρόλο του διαιτητή όταν θα υπάρξουν οι νεανικοί καυγάδες µεταξύ των αδελφών. Αλλωστε η µεγαλύτερη, η Βάσωπερνάει τις αδελφές της µόλις ένα και δύο λεπτά αντίστοιχα ! Εχοντας περάσειπλέον από τις κορασίδες (προπονήτρια εκεί ηΛιάνα Κόντοβα) στις νεάνιδες(µε προπονήτρια τη Μαρία Θηβαίου και χορογράφο την Ελένη Κρασόλοβα) τα κορίτσια κάνουν κάθε εβδοµάδα τοδροµολόγιοΒόλος-Αθήνα!
Kάθε Παρασκευή µεσηµέρι µετά το σχολείο µπαίνουν στο αυτοκίνητο και διανύουν σχεδόν 300 χιλιόµετρα για να προπονηθούν µε την υπόλοιπη οµάδα µέχρι την Κυριακή το µεσηµέρι και µετά πάλι πίσω!
Ο χρόνος τους είναι περιορισµένος και έτσι πέρα από κάποια έξοδο µε τις φίλεςκαισυναθλήτριες στην Αθήνα, η επαφή µεσοβδόµαδα γίνεταικυρίως µέσωίντερνετ,µε τις γνωστές πλέον διαδικασίες (facebook, mail).
Στο σπίτι λειτουργεί η δηµοκρατία, αλλά όταν δεν λύνονται µε αυτότον τρόπο οι διαφορές επεµβαίνει η µαµά Αρτεµις. Για να χάσουν προπόνηση και ταξίδι στην Αθήνα οι νεαρές πρωταθλήτριες πρέπει να έχουν πάνω από 38 πυρετό (!) αλλιώς είναι σχεδόν αδύνατον να τις κρατήσεις στο σπίτι.
Αθλήτρια του στίβουκαι η µητέρα των κοριτσιών αγάπησε από µικρή τοναθλητισµό.
Οταν όµως έσπασε το δάχτυλό της σταµάτησε και αφιερώθηκε στη µουσική όπου και σπούδαζε.
Τα κορίτσια έχουν και αυτά µουσική φλέβα (λογικό µε τόσα µουσικά ερεθίσµατα στο σπίτι) µε την Αννα – Μαρια να είναι µέλος της ορχήστρας νέων στο βιολί και την Βασιλική µε την Ειρήνη να προτιµούν το αγαπηµένο πιάνο της µαµάς.
Οταν έχει στην τηλεόραση Ολυµπιακούς Αγώνες, Παγκόσµιο ή Ευρωπαϊκό πρωτάθληµα το βίντεο παίρνει φωτιά και µετά ακολουθεί η µελέτη.
ΡΕΖΕΡΒE
Οταν πάνε σε πανελλήνια πρωταθλήµατα, µια από τις κλασικές ατάκες που ακούγονται από άλλες αθλήτριες είναι «Αχ πάλι αυτές έρχονται», δεδοµένου ότι έχουν ρεζερβέ τα µετάλλια
