Το γεγονός ότι έχουν περάσει 17 χρόνια από τον θάνατό της και σχεδόν πέντε δεκαετίες από τη δολοφονία του συζύγου της μοιάζει ασήμαντη λεπτομέρεια. Η Τζάκι Κένεντι λούστηκε από το φως της δημοσιότητας τώρα που ακούστηκε η φωνή της, όπως μαγνήτιζε τα φλας των φωτογράφων τότε που δεν μιλούσε ποτέ ή μιλούσε για να μην πει τίποτε. Η μοχθηρή πένα των «Νιου Γιορκ Τάιμς» Μορίν Ντάουντ δεν κρύβει τον θαυμασμό της για ένα πνεύμα που μαρτυρά οξυδέρκεια και βαθιά καλλιέργεια όταν χαρακτηρίζει έναν λατινοαμερικανό ηγέτη «Σκανδιναβό στη θλίψη του». Αλλά τότε πώς γινόταν ο ίδιος άνθρωπος να δηλώνει ότι αντλούσε τις πολιτικές της απόψεις αποκλειστικώς από τον σύζυγό της δίνοντας τέτοια κλωτσιά στη γυναικεία χειραφέτηση και κάνοντας τις εγγονές της να δηλώσουν «σοκαρισμένες» από τις αντιλήψεις της γιαγιάς;

Το βιβλίο (με CD) του Αρθουρ Σλέσινγκερ που κυκλοφόρησε στα μέσα της εβδομάδας και περιέχει οκτώ συνεντεύξεις που παραχώρησε η Τζάκι Κένεντι στον αμερικανό ιστορικό έξι μήνες μετά τη δολοφονία του συζύγου της είναι ό,τι πρέπει για να αναθερμάνει έναν μύθο και ό,τι δεν πρέπει για να ρίξει φως στο μυστήριο που τον περιβάλλει. Ελάχιστη σημασία έχει εάν ο Σαρλ Ντε Γκολ ήταν «εγωμανής», η Ιντιρα Γκάντι «ξινή σαν να έχει καταπιεί λεμόνι», ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «πιωμένος» στην κηδεία του Κένεντι και επιρρεπής στα όργια, ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ «ένας τσαρλατάνος που πολλές φορές έκανε πράγματα για να εντυπωσιάσει τον κόσμο». Το ερώτημα είναι ποια ήταν η Τζάκι Κένεντι. Και το βιβλίο του Σλέσινγκερ έδωσε το έναυσμα για να επιχειρηθεί μια νέα απάντηση.
Ο Φίλιπ Χένσερ, σημαντικός συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας, γράφει στον βρετανικό Τύπο ότι για πολλούς Αμερικανούς η Τζάκι χωρίζεται στα δύο. Το ένα της κομμάτι είναι μια δεσποσύνη που ζει στον πύργο του Κάμελοτ και φορά μακριές τουαλέτες πριν γίνει τον Νοέμβριο του 1963 «ιερή χήρα». Για να περιγραφεί το άλλο μισό, χρειάζεται το σοκ από τον γάμο της με έναν «άξεστο Ελληνα» σαν τον Αριστοτέλη Ωνάση, ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου με μεγάλους φακούς, ένα προγαμιαίο συμβόλαιο που της εξασφάλιζε μια περιουσία σε περίπτωση διαζυγίου και ό,τι πιο σικ κυκλοφορούσε σε ρούχο εκείνη την κομψή δεκαετία. Η Τζάκι Κένεντι πέταξε τα ταγέρ, μέσα στα οποία δεν φαινόταν να ασφυκτιά ποτέ, για να γίνει η Τζάκι Ο με παντελόνια – σωλήνες και μπλούζες τύπου «νέιβι». Είναι μια διαδρομή από την ολιγομελή αριστοκρατία της αμερικανικής κοινωνίας στο πολύβουο διεθνές τζετ σετ. Θα ήταν σχεδόν φυσιολογική εάν δεν μεσολαβούσε ο Λευκός Οίκος. Είναι μια Τζάκι «πριν» και μια Τζάκι «μετά», σαν μια Τζάκι με δυο ψυχές. Εκείνη που έπειθε τον Αντρέ Μαλρό να της δανείσει τη «Μόνα Λίζα» για να την απολαύσει από κοντά ο Νέος Κόσμος. Κι εκείνη που η αγάπη της για το χρήμα την έκανε να φοράει μόνο μια φορά τις τουαλέτες της για να τις πουλάει σε «καλή κατάσταση» την επόμενη μέρα.