Λίγοι καλλιτέχνες που έγραψαν μουσική για τον κινηματογράφο γνώρισαν την αγάπη του κοινού όσο ο Νίνο Ρότα. Η πολύχρονη συνεργασία του με τον Φελίνι τον έκανε παγκόσμια γνωστό και ειδικά για μας τους Ελληνες. Φελίνι και Ρότα είναι η εποχή του ’50 και του ’60, η Βέσπα, η φτωχική γειτονιά, η νοσταλγία αλλά και η σουρεαλιστική πλευρά της ζωής. «Εχουμε κοινά στοιχεία γιατί εργάστηκε και εκείνος πάνω στο λαϊκό υλικό της πατρίδας του και κατάφερε να αποδώσει ένα ηχητικό κλίμα που σφράγισε μια εποχή», έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις για τη μουσική του Ρότα.
Για το λαϊκό, γήινο στοιχείο του μιλούσε χθες η Χάρις Αλεξίου στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Είχε τραγουδήσει Ρότα επί Χατζιδάκι, το «Canzone Arabbiata», αλλά είναι διαφορετικό να μπαίνεις σε… ρόλο και να στήνεις ένα ολόκληρο αφιέρωμα για τα 100 χρόνια από τον θάνατο του συνθέτη.
«Οταν μου το πρότειναν, είπα “γιατί εγώ;”. Με σιγούρεψε λίγο η ιταλική γλώσσα γιατί από τότε που συνεργάστηκα με τον Πάολο Κόντε, έκανα μαθήματα. Οταν όμως μου έφερε ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης τα τραγούδια είπα “εγώ θα τα μπορούσα και καλύτερα”. Οχι γιατί μπορώ να τραγουδήσω τα πάντα. Αλλά επειδή ανακάλυψα ότι ο Ρότα έχει λαϊκή ρίζα». Στο αφιέρωμα θα ακουστούν και δύο τραγούδια με ελληνικό στίχο (από τη Λίνα Νικολακοπούλου και από τη Χάρη Αλεξίου). Θα συμμετέχει δε η εξηκονταμελής ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ υπό τον Ανδρέα Πυλαρινό.
Τελευταία Νέα