Τους τελευταίους μήνες, και συγκεκριμένα μετά τον περασμένο Ιούνιο, ο Γιώργος Πετζετάκις βρίσκεται καθημερινά στο γραφείο του χαμηλά στην οδό Συγγρού κοντά στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ξεκινά από το πρωί και μέχρι αργά επεξεργάζεται νέα πλάνα ανασυγκρότησης, μιλά συστηματικά με προμηθευτές, παρ’ ότι εκκρεμούν οφειλές που πρέπει να λαμβάνουν, αναζητεί υποψήφιους επενδυτές. Προσπαθεί για ακόμη μια φορά να διασώσει την πάλαι ποτέ κραταιά βιομηχανία πλαστικών σωλήνων και να την επαναφέρει σε τροχιά παραγωγής, πλαισιωμένος από τον ελληνοαυστραλό επιχειρηματία Γιάννη Μεϊντάνη, αλλά και τον φίλο του από την εποχή των φοιτητικών του χρόνων στο Λονδίνο Χάρη Λαμπρόπουλο. Γνωρίστηκαν στο London School of Economics, όταν ο τελευταίος μελετούσε για το διδακτορικό του και ο 47χρονος μεγαλομέτοχος της ομώνυμης επιχείρησης έπαιρνε μάστερ στα χρηματοοικονομικά.
Οι τρεις τους μαζί και με άλλα στελέχη της μητρικής του ομίλου Α. Γ. Πετζετάκις πέρασαν το καλοκαίρι στα γραφεία της εταιρείας με τέσσερις μόνο μέρες διακοπών τον Δεκαπενταύγουστο. Ανθρωποι που εργάζονται σήμερα μαζί του υποστηρίζουν ότι οι παλαιότερές του συνήθειες, όταν δαπανούσε περισσότερο χρόνο εκτός εταιρείας με την κοσμική ιταλίδα σύζυγό του Γκαμπριέλα Καλίνι Πετζετάκι και τις ακριβές ασχολίες του, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Ο απλός και προσηνής, για πολλούς, γόνος μίας από τις ισχυρότερες επιχειρηματικές οικογένειες της χώρας έχει αναγκαστεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Οπως λένε, οδηγεί πλέον ένα μικρό γκολφάκι αντί των ακριβών αυτοκινήτων που προτιμούσε την εποχή που η εταιρεία αναπτυσσόταν με γοργά βήματα. Ηταν η εποχή κατά την οποία κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι αστυνομικοί του τμήματος φορολογικής αστυνόμευσης θα περνούσαν χειροπέδες στα χέρια του γιου τού αείμνηστου Αριστόβουλου Πετζετάκι για οφειλές 2 εκατ. ευρώ, δίνοντας ένα ακόμη χτύπημα στη σημερινή εικόνα κατάρρευσης της εταιρείας.
Η χρυσή δεκαετία. Τη δεκαετία του ’90 και την εποχή της εισόδου της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ο Γιώργος Πετζετάκις με την περηφάνια του επικεφαλής ενός πρωτοπόρου ομίλου έτρεφε μεγάλες φιλοδοξίες. Με αρωγό το καθεστώς των εύκολων πιστώσεων, η εταιρεία προχώρησε σε σειρά εξαγορών ανά τον κόσμο, στον Καναδά, τη Νότια Αφρική, την Ευρώπη. Την εποχή της ακμής ο όμιλος διέθετε 11 μονάδες παραγωγής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και πωλήσεις σε 70 χώρες.
Η ευφορία της αναπτυξιακής πορείας έβαλε για τα καλά τον Γιώργο και τη σύζυγό του Γκαμπριέλα, η οποία είναι πρόεδρος της οργάνωσης «Κάνε μια ευχή» στην Ελλάδα, στα κοσμικά σαλόνια της Αθήνας. Το ζεύγος, το οποίο έχει αποκτήσει τέσσερα παιδιά, δύο κορίτσια και δύο αγόρια – ένα εκ των οποίων φέρει το όνομα του πρωτοπόρου παππού του -, απασχολούσε συχνά τις κοσμικές στήλες, ενώ συχνές ήταν – και παραμένουν για πολλούς – οι εμφανίσεις τους σε γνωστά στέκια της Γλυφάδας. Αλλωστε, το σπίτι τους βρίσκεται στη Βούλα, παρότι ο Γιώργος μεγάλωσε στο πατρικό του στο Κεφαλάρι. Ομως, το σπίτι της οικογένειάς του όπου μεγάλωσε με τις τέσσερις μεγαλύτερες αδελφές του, την Πόπη, τη Μαρία, τη Σίσσυ και τη Ρένα, που ήταν σημείο αναφοράς στην κοινωνία των βορείων προαστίων, έχει εδώ και χρόνια πουληθεί.
Οι εξαγορές, που πραγματοποιήθηκαν υπό την καθοδήγηση του Γιώργου Πετζετάκι, έγιναν με δανεικά, επιβαρύνοντας υπερβολικά τους ισολογισμούς της εταιρείας. Ο ίδιος σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις έχει παραδεχτεί εκ των υστέρων ότι έγιναν λάθη, με κυριότερο το γεγονός ότι δεν κατάφερε να εκτιμήσει επαρκώς τη δυναμική του ανταγωνισμού.
Ο 47χρονος επιχειρηματίας δεν αντιλήφθηκε ότι οι επιπτώσεις από τη λήξη της πατέντας που είχε η εταιρεία το 1990 (μετά την παρέλευση 30ετίας) θα ήταν εξαιρετικά δυσάρεστες. Αλλωστε, η κληρονομιά του, που ήταν αξιοζήλευτη σε διεθνές επίπεδο, θάμπωνε και τους ειδικούς.
Ο, κατά τους «Financial Times», «εφευρέτης πρώτης τάξης» πατέρας του Αριστόβουλος Πετζετάκις ίδρυσε τη βιομηχανία πλαστικών σωλήνων το 1960, με βάση την πρωτοποριακή μέθοδο παραγωγής εύκαμπτων πλαστικών σωλήνων, ενισχυμένων με σπειροειδές PVC.
Ο Αριστόβουλος Πετζετάκις, ο οποίος γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920, πέθανε ξαφνικά το 1973 από καρδιακό επεισόδιο, σε ηλικία μόλις 50 ετών, ενώ λίγες εβδομάδες νωρίτερα οι μετοχές της εταιρείας είχαν εισαχθεί στο χρηματιστήριο. Αφησε, μάλιστα, 7% του μετοχικού κεφαλαίου στους εργαζόμενους της εταιρείας.
Τότε άρχισαν οι περιπέτειες της πρώτης ελληνικής πολυεθνικής. Τα ηνία ανέλαβαν μέλη της οικογένειας του αείμνηστου επιχειρηματία, καθώς τα πέντε παιδιά του ήταν νεαρής ηλικίας (ο Γιώργος Πετζετάκις ήταν μόλις 9 ετών). Η εταιρεία εισήλθε σε περίοδο κακοδιαχείρισης.
Η περίοδος των 13 ετών, που ακολούθησε μέχρι να αναλάβει ο γιός του σφραγίστηκε από κακή διαχείριση και απουσία σοβαρής ηγετικής μορφής. Αρκετοί ήταν αυτοί, που βρήκαν ευκαιρία να σπαταλήσουν ή ακόμη και να κλέψουν από την τεράστια περουσία της Πετζετάκις, όπως λένε άνθρωποι, που γνωρίζουν τις εξελίξεις της περιόδου εκείνης. Την εποχή εκείνη ανέλαβε τα ηνία της εταιρείας και ο αδελφός του εκλειπόντος Μενέλαος, ενώ στη συνέχεια η μητέρα του Γιώργου, Κυριακή, μαζί με τις αδελφές του προσπάθησαν να διατηρήσουν την παραγωγική δυναμική της βιομηχανίας πλαστικών.
Το 1986 ο Γιώργος Πετζετάκις, σε ηλικία μόλις 22 ετών, καλείται να διοικήσει τον όμιλο και λίγο αργότερα προχωρά στις πρώτες επεκτατικές κινήσεις. Καθώς προχωρούν οι εξαγορές, τόσο περισσότερο ο Γιώργος, ο οποίος ως παιδί ήταν μαθητής στη Σχολή Μωραΐτη, απολαμβάνει την πλούσια ζωή. Αλλωστε, ως γόνος εύπορης οικογένειας, είχε αποκτήσει ανάλογες συνήθειες. Το θαλάσσιο και το χειμερινό σκι είναι δύο από αυτές, ενώ συνηθίζει να περνά τις καλοκαιρινές του διακοπές στη βίλα της οικογένειας στην Καναπίτσα της Σκιάθου. Διαθέτει μάλιστα και βίλα στη Φλόριντα η οποία σύμφωνα με την ιστοσελίδα www.orlando.blockshopper.com, πωλείται έναντι 1,7 εκατ. δολαρίων. Παράλληλα, οι επανειλημμένες βραβεύσεις του ως «πετυχημένου μάνατζερ» τον έφεραν πιο κοντά στην κορυφή της λίστας με τους πετυχημένους έλληνες επιχειρηματίες.
Η εξαγορά της παραγωγικής μονάδας στην Πρετόρια της Νότιας Αφρικής το 2001 αποτέλεσε επισφράγισμα της αναπτυξιακής πορείας του ομίλου, ενώ ο Πετζετάκις αναδεικνύεται σημαντικός επενδυτής στη χώρα και συναντά και τον Νέλσον Μαντέλα.
Παράλληλα, η σύζυγός του ως πρόεδρος του φιλανθρωπικού σωματείου «Κάνε μια ευχή» ενισχύει τη θέση της στους κοσμικούς κύκλους της Αθήνας, ενώ στην καθιερωμένη ετήσια γιορτή του κάθε Σεπτέμβριο προσκαλούνται επώνυμοι Αθηναίοι.
