Ενας χρόνος κλείνει την Κυριακή από την ημέρα που το τσουνάμι έσβησε από τον χάρτη την ιαπωνική πόλη Ρικουζεντακάτα. Ο δήμαρχός της, ο 47χρονος Φουτόσι Τόμπα, που είχε αναλάβει καθήκοντα μόλις έναν μήνα νωρίτερα, έχασε εκείνη την ημέρα τη γυναίκα του, την Κούμι, και μεγαλώνει πλέον μόνος τους δύο γιους τους. Παράλληλα δίνει μάχη για την ανοικοδόμηση της κοινότητάς του και θεωρείται στην Ιαπωνία υπόδειγμα θαρραλέου ανθρώπου.

Ο Τόμπα έχει αφήσει γένια και λέει πως δεν θα ξυριστεί παρά μόνον όταν η πόλη του μπει για τα καλά στην οδό της ανοικοδόμησης. Αναγνωρίζει πως τους 12 τελευταίους μήνες έγιναν κάποιες πρόοδοι, ξέρει όμως πως έχει πολλή δουλειά μπροστά του. «Ουσιαστικά βρισκόμαστε στην αφετηρία του μαραθωνίου της ανοικοδόμησης» είπε τις προάλλες στον απεσταλμένο του Γαλλικού Πρακτορείου που τον επισκέφθηκε στο προκατασκευασμένο γραφείο του πάνω σ’ έναν λόφο που δεσπόζει στα ερείπια της πόλης. Ενα σχέδιο ανοικοδόμησης είναι έτοιμο, όμως η αναποφασιστικότητα του Τόκιο δυσχεραίνει τα πράγματα. «Αν η κυβέρνηση θέλει να συμμετάσχει στην ανοικοδόμηση, πρέπει να μας δώσει σαφείς οδηγίες. Αν δεν μπορεί να το κάνει, πρέπει να επιτρέψει να αποφασίσουμε εμείς που βρισκόμαστε επιτόπου» λέει ο δήμαρχος και υπογραμμίζει πως υπάρχει «ένα τεράστιο χάσμα» ανάμεσα στους τοπικούς αξιωματούχους που ζουν στις κατεστραμμένες περιοχές και στους πολιτικούς της πρωτεύουσας που είναι υπερβολικά απορροφημένοι από τα παιχνίδια της εξουσίας για να αντιληφθούν την απελπισία των ανθρώπων που επλήγησαν από την καταστροφή. Κατηγορεί τον πρώην πρωθυπουργό Ναότο Καν ότι εμπόδισε τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης για την ανοικοδόμηση και έμεινε γαντζωμένος μέχρι την τελευταία στιγμή στην εξουσία. Είναι εξίσου επικριτικός έναντι του διαδόχου τού Καν, του Γιοσιχίκο Νόντα, ο οποίος δεν μπορεί να αποφασίσει αν η κεντρική κυβέρνηση θα αγοράσει ή όχι τα εδάφη που πλημμύρισαν από το τσουνάμι και αν θα ανεγείρει νέα φράγματα – αποφάσεις κρίσιμες για να αρχίσει η ανοικοδόμηση…

Από την άλλη ωστόσο, αυτό που επίσης έμαθε ο Τόμπα τον χρόνο που πέρασε είναι πως η ανθρώπινη φύση είναι εύθραυστη και πρέπει κανείς να είναι επιεικής με τους ανθρώπους. «Δήμαρχοι και πρωθυπουργοί δεν είναι παρά άνθρωποι» παραδέχεται. «Λέω στον εαυτό μου πως πρέπει να είμαι δυνατός δημόσια, όμως μπροστά στους γιους μου δεν είμαι παρά ένας πατέρας». Από τον περασμένο Μάρτιο προσπαθεί να ανταποκριθεί στις ευθύνες του ως δημάρχου και ως πατέρα ενός 11χρονου και ενός 13χρονου που έμειναν ορφανοί από μητέρα όταν η θάλασσα παρέσυρε το παραθαλάσσιο σπίτι τους. «Ο μικρότερος κλαίει ακόμη τα βράδια» λέει. «Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ελπίζω ότι τα παιδιά μου και όλοι οι άνθρωποι της Ρικουζεντακάτα θα μπορέσουν μια μέρα να ξεπεράσουν τον πόνο και να γίνουν δυνατοί και γενναιόδωροι ενήλικοι, ικανοί να συμμερίζονται τα βάσανα των άλλων».