Ο λόγος στους αναγνώστες
Ο Μιχ. Κουβάτσος (Επιδάμνου 16, Αθήνα) γράφει:
Ο όρος «προλεταριάτο», σύμφωνα με τις ερμηνείες έγκυρων ελληνικών λεξικών, σημαίνει:
α. Στην αρχαία Ρώμη (=λατινικά Proletarius=ο φτωχός που δίνει στο κράτος μόνο τα παιδιά του – Proles=παιδί).
β. Κατά τη μαρξιστική ορολογία (=το σύνολο αποτελούμενο από άτομα που δεν έχουν πόρους ζωής, ούτε πολιτική συνείδηση). Γενικώς, το σύνολο των προλεταρίων ως «κοινωνική τάξη», η εργατιά.
γ. Ατομα που ζουν μόνο από το μεροκάματό τους. Στη χώρα μας (και όχι μόνο) τις δύο τελευταίες και πλέον δεκαετίες έχει δημιουργηθεί μια «νέα κατηγορία προλεταριάτου» που αποτελείται από αποφοίτους των ΑΕΙ και των τεχνικών σχολών (και όχι μόνο) που αγωνίσθηκαν να σπουδάσουν στις ανώτατες και τις ανώτερες σχολές των πανεπιστημίων, των πολυτεχνείων και των άλλων τεχνικών σχολών της χώρας μας (και του εξωτερικού), με τη φιλοδοξία και την ελπίδα… να σταδιοδρομήσουν στην «αγορά εργασίας», εργαζόμενοι υπό συνθήκες και με αμοιβές ικανοποιητικές, όπως δικαιούνται…
Ολοι αυτοί πίστευαν ότι (πρέπει να) μεριμνά το ελληνικό κράτος, βάσει του Συντάγματος (1975, άρθρο 22, παρ. 1) στο οποίο και καθορίζεται:
«Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και τελεί υπό την προστασία του κράτους, μεριμνώντας διά τη δημιουργία συνθηκών απασχολήσεως πάντων των πολιτών και διά την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζομένου αγροτικού και αστικού πληθυσμού».
Αντί αυτών, όμως, των προσδοκιών και των ευγενών και θεμιτών φιλοδοξιών τους… αντιμετωπίζουν το «φάσμα της επιβίωσης» και δεν βρίσκουν εργασία, όχι μόνο ανάλογη των προσόντων, των σπουδών και των ικανοτήτων τους, αλλά ούτε και αυτές ακόμη που εκτελούνται και από ανειδίκευτους εργάτες ή και υπαλλήλους σε διάφορες υπηρεσίες της χώρας.
Κύριοι κυβερνώντες, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου (έντυπου και ηλεκτρονικού), το πρόβλημα της ανεργίας, που οσημέραι αυξάνεται, είναι οξύτατο και κυρίως είναι δημιούργημα της μεγάλης οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Η απειλή της πτώχευσης επικρέμαται, ως δαμόκλειος σπάθη, πάνω από τα κεφάλια του λαού μας που αξίζει καλύτερη τύχη. Οι νέοι μας, ήδη, μεταναστεύουν στο εξωτερικό (ΗΠΑ, Αυστραλία, Αγγλία, Γερμανία κ.α.) για αναζήτηση τύχης και ανεύρεση κάποιας εργασίας. «Η Ελλάδα που τρώει τα παιδιά της»!
