Οι πολέμιοι του Νόλλα τον ειρωνεύονται επειδή είναι πολύ κριτικός απέναντι στην εξουσία, ενώ κι ο ίδιος κατείχε επανειλημμένα θέσεις εξουσίας, (αν και ουδέποτε εξάντλησε μια τετραετία). Υπήρξε υπεύθυνος Ελληνικού Προγράμματος στο Mega και στον ANT1, πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, επισκέπτης καθηγητής στο Πάντειο, μέλος Επιτροπών Λογοτεχνικών Βραβείων, συνδαιτυμόνας ισχυρών. Ποιος είναι ο απολογισμός του;
«Μπήκα σ’ αυτές τις ιστορίες γιατί ενώ φαίνομαι άνθρωπος που παίρνει αποστάσεις, ήθελα να αποδείξω ότι δεν απέχω από αυτά που συμβαίνουν στον πραγματικό κόσμο. Κάποιος που συμμετέχει στη ζωή, δεν πρέπει να έχει προκαταλήψεις. Οταν όμως έχανα το ενδιαφέρον μου, σηκωνόμουν κι έφευγα χωρίς να σκέφτομαι την εικόνα μου ή το Εγώ μου». Μήπως τελικά είναι μάταιο ένας άνθρωπος του πνεύματος να προσπαθεί να δώσει μια διαφορετική κατεύθυνση σε μία δημόσια θέση; Ο Νόλλας δεν γκρινιάζει, ούτε αυταπατάται: «Εκείνοι που έρχονται απέξω σε ένα πόστο, πάντα τα βρίσκουν παλούκια διότι πέφτουν πάνω σε μια γραφειοκρατία εδραιωμένη από χρόνια. Μόνο αν είναι εμπνευσμένοι και αν μπορούν να λειτουργήσουν με δικό τους επιτελείο, έχουν πιθανότητες να πετύχουν κάτι διαφορετικό».
