Το Πάσχα των Ελλήνων ήταν πάντα η ιδιαιτερότητά μας – η γιορτή της συλλογικής χαράς, το μήνυμα της κοινής Ανάστασης.
Ολα φέτος έχουν αλλάξει: οι επιχειρήσεις αιμορραγούν, η ανεργία θεριεύει, οι μισθοί κατρακυλούν ενώ οι τιμές δεν πέφτουν.
Την ίδια στιγμή, κοινωνικές ομάδες, όπως τώρα οι ναυτικοί, απειλούν να τινάξουν – πασχαλιάτικα – στον αέρα τη νησιωτική οικονομία, προκειμένου να διεκδικήσουν τα (δίκαια) αιτήματά τους.
Οι πολιτικοί μας πάλι συναγωνίζονται αμέριμνοι στις πελατειακές τροπολογίες, επιζητώντας τη δική τους «σταύρωση».
Εστω και στο παρά ένα, ας αναλογιστεί ο καθένας τι μπορεί να κάνει για να υπάρξει μια συνολική αλλαγή στάσης. Ή θα γίνουμε μια κοινωνία αλληλεγγύης ή ο Γολγοθάς μας δεν θα έχει Ανάσταση.
