Η είδηση για το ενδιαφέρον της Τορίνο για τον Μαυρία μοιάζει να είναι ένα σενάριο από τα «προσεχώς» του ελληνικού αθλητισμού.
Η Τορίνο, ομάδα με ένδοξο παρελθόν αλλά θολό παρόν καθώς πασχίζει να επανέλθει στους ισχυρούς του Κάλτσιο, δείχνει να ρίχνει δίχτυα στην ελληνική αγορά. Ο λόγος προφανής. Οι τιμές έχουν πέσει πολύ, οι εγχώριες εταιρείες παραχωρούν τους ποδοσφαιριστές τους, ενώ οι ευρωπαίοι ατζέντηδες έχουν καλές πληροφορίες για το ελληνικό προϊόν από τη συνεργασία τους με τους γηγενείς μάνατζερ. Ηδη, στις μικρές ηλικίες έχει στραφεί το ενδιαφέρον των ξένων σε ό,τι αφορά τους έλληνες ποδοσφαιριστές. Την περασμένη περίοδο στην Ιταλία μετανάστευσε ο Καραγκούνης του Ατρομήτου. Ο Μαυρίας πήγε περίφημα σε διεθνή τουρνουά και μπήκε στα μπλοκάκια των αρμοδίων. Δεν αποκλείεται τον δρόμο για το εξωτερικό να πάρουν και άλλοι ποδοσφαιριστές. Αλλά το ζητούμενο είναι πώς αντιδρούν οι ομάδες μας. Αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούν να αποχωριστούν τους καλύτερους ποδοσφαιριστές τους, είτε γιατί τα συμβόλαιά τους θα λήξουν, είτε γιατί δεν θα μπορούν να τους πληρώσουν.
Αρα, πρέπει να κοιτάξουν να επωφεληθούν από τη φυγή τους, να τους πουλήσουν σε καλές τιμές και όχι να τους χάσουν χωρίς να βάλουν ούτε ευρώ στο ταμείο τους. Επιπλέον, από την ώρα που αδυνατούν να συναγωνιστούν τους ξένους στο πορτοφόλι, ας βελτιώσουν το σκάουτινγκ στις πολύ μικρές ηλικίες. Το χρυσάφι βρίσκεται στα νιάτα και στις μέρες μας αποκτά ξεχωριστή σημασία το δέσιμο έλληνα παίκτη με τον κόσμο και την ομάδα.
Με προγραμματισμό και ευελιξία στη δημιουργία και την παραχώρηση παικτών, οι ΠΑΕ μπορεί να κερδίσουν. Αν φυσικά έχουν προνοήσει να φτιάξουν το κατάλληλο δίκτυο. Ωστε να πετύχουν πώληση την καλύτερη ώρα και αφού νωρίτερα έχουν βρει τον αντικαταστάτη του ποδοσφαιριστή ο οποίος θα πωλείται.
