Πότε είναι η καταλληλότερη ηλικία για να μιλήσει ο γονιός στο υιοθετημένο παιδί του για την προέλευσή του;
Η αποκάλυψη της αλήθειας στο υιοθετημένο παιδί αποτελεί βασικό του δικαίωμα, αν και δυστυχώς πολλοί γονείς καθοδηγούμενοι από τον φόβο, αποφεύγουν την στιγμή αυτή με αποτέλεσμα το παιδί – ως ενήλικας πλέον – να το μαθαίνει τυχαία ή μεταχρονισμένα και να βιώνει την προδοσία στην χειρότερή της μορφή.
Οι σύγχρονες έρευνες συγκλίνουν στο ότι όταν το υιοθετημένο παιδί μαθαίνει την πραγματικότητά του σε πρώιμη ηλικία, τότε αυτός θα είναι σημαντικός παράγοντας της μετέπειτα ψυχολογικής του ευημερίας.
Ιδανική στιγμή δεν υπάρχει. Εκείνη πάντα θα είναι οδυνηρή τόσο για τον γονέα όσο και για το παιδί.
Σε γενικές γραμμές καλό είναι να μην διαιωνίζεται μια αποφυγή απέναντι στο ζήτημα και να μπορεί ο ίδιος ο γονιός να απενοχοποιήσει πρώτα τον εαυτό του από την αλήθεια αυτήν ούτως ώστε να μπορεί να επικοινωνήσει μια άλλη ανώδυνη αλήθεια στο παιδί του.
Θα του τονίσει ότι το επέλεξε ανάμεσα από πολλά άλλα παιδιά και ότι το αγαπά όσο τίποτα στον κόσμο. Μεγαλώνοντας θα μπορεί ο γονιός να απαντήσει στο παιδί όλα του τα ερωτήματα που θα το ταλανίζουν, όπως γιατί δεν μεγάλωσε με την βιολογική του μητέρα ή αν μπορεί να την συναντήσει στο μέλλον.
Το παιδί θα πρέπει να είναι σε μία ηλικία που θα μπορεί να κατανοήσει και να εντάξει την ιστορία του σε ένα πλαίσιο, χωρίς να νιώσει απειλημένο από εκείνη.
