«Ο Ομηρος δεν λέει ποτέ ότι Αχιλλέας και Πάτροκλος ήταν εραστές», λέει η Μάντλιν Μίλερ. «Ωστόσο, η ιδέα ότι πράγματι συνέβαινε κάτι τέτοιο είναι πολύ παλιά. Ακόμη και αρχαίοι συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένων του Πλάτωνα και του Αισχύλου, προσχωρούν στην άποψη μιας ρομαντικής σχέσης μεταξύ τους. Για μένα, το μέγεθος της θλίψης του Αχιλλέα συνδυασμένη με τον τρόπο που πενθεί (θρηνώντας πάνω από το σώμα του Πατρόκλου, αγκαλιάζοντάς το, αρνούμενος να το εγκαταλείψει) προκρίνουν ιδιαίτερα την εκδοχή μιας διπλής σχέσης, πνευματικής και σαρκικής».
Η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Τζοάνα Τρόλοπ είπε για το βιβλίο: «Για τη γενιά μου είναι μάλλον μια οικεία ιστορία, αλλά δεν νομίζω ότι είναι τόσο οικεία στους σημερινούς νέους. Η Μίλερ την αφηγείται με φρεσκάδα, ενώ με έναν ιδιαίτερο τρόπο ανυψώνει τον αναγνώστη. Δείχνει για πόσα πράγματα είναι ικανή η ανθρώπινη καρδιά. Και αφηγείται μια καθηλωτική ερωτική ιστορία».