«Δυνατά, δυνατά» τραγούδησε η Ελευθερία Αρβανιτάκη στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων (2004) μπροστά σε εκατομμύρια μάτια, διεθνώς, όμως για τον μέσο έλληνα θεατή η επιλογή του «Δυνατά» μόνο έκπληξη δεν ήταν. Αντίθετα, έκπληξη μπορεί να αισθάνονταν κάποιοι αν τους υπενθυμίζαμε ότι το συγκεκριμένο κομμάτι διάγει μέσω των στίχων της Λίνας Νικολακοπούλου την τρίτη του ζωή, μετά το αρχικό ορχηστρικό «Homecoming» που έγραψε ο Αρα Ντινκτζιάν το 1986 και το τουρκικό «Sarisinim» – έτσι όπως το τραγούδησε πριν από το ’90 η σταρ της γείτονος Σεζάν Ακσού.
Αρα Ντινκτζιάν. Ονομα δύσκολο να το θυμηθεί κανείς, όμως με έναν τρόπο το μνημονεύουμε κάθε φορά που κομμάτια όπως τα «Δυνατά, δυνατά», τα «Κορμιά και τα μαχαίρια», «Μένω εκτός», «Σαν βροχή», η «Βάρκα» φέρνουν στον νου τις πολύ δυνατές στιγμές της τραγουδοποιίας των 90s και σίγουρα μερικά από τα κλασικά τραγούδια που έφτιαξαν τον ήχο εκείνης της δεκαετίας. Τα κλασικά της Ελευθερίας, από έναν αμερικανό ουτίστα και συνθέτη αρμενικής καταγωγής, δημιουργό του πρωτοπόρου (1986) οργανικού συγκροτήματος Night Ark.
Μπορεί να ακούγεται παράδοξο αλλά αυτή (τελικά) είναι η μαγεία που μπορεί να προκύψει από απρόσμενες συναντήσεις. Το 1991 η λέξη world music, αν και ήταν γνωστή, δεν είχε μπει ακόμα στο καθημερινό λεξιλόγιο. Το όνομα των Night Ark που είχε ιδρύσει ο Αρα Ντινκτζιάν μαζί με τον τουρκικής καταγωγής περκασιονίστα Αρτο Τανκμπογιασιάν – γκρουπ που ένωνε την τζαζ παράδοση με αρμένικα και τουρκικά στοιχεία – ήταν γνωστό σε όσους έψαχναν τα νέα ρεύματα της έθνικ και της τζαζ και είχαν στα χέρια τους το πρώτο τους άλμπουμ «Picture». Ανάμεσα σε αυτούς και η Ελευθερία. Στο «Μένω εκτός» (1991), δίσκος που καθόρισε την πορεία της, ο Αρα τής έδωσε δύο κομμάτια ενώ ο επόμενος, «Τα κορμιά και τα μαχαίρια», ήταν όλος δικός του σε στίχους Νικολακοπούλου και Γκανά.
Στις 26 Νοεμβρίου ο Αρα Ντινκτζιάν θα είναι και πάλι εδώ (στο «Παλλάς» της Βουκουρεστίου, τηλ. 210-3213.100) και θα έχει κοντά του την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τον Χάικ Γιαζιτζιάν και δεξιοτέχνες της ελληνικής σκηνής, για μια αναδρομή στο παρελθόν του – που κάτι έχει αφήσει και στο δικό μας μουσικό DNA – και για παρουσίαση νέων του κομματιών.