Πότε μια ερωτική σχέση δεν ευνοεί την ικανοποίηση των συναισθηματικών μας αναγκών;
Σε μια σχέση δεν συναντώνται μόνο δύο πρόσωπα αλλά και το παρελθόν και οι ιστορίες της ζωής τους. Τα κίνητρα των ερωτικών μας επιλογών είναι πολύπλοκα και συχνά διαφεύγουν της συνείδησής μας. Μία λειτουργική και ικανοποιητική σχέση είναι συνεπώς ένα δύσκολο εγχείρημα.
Σημάδια μιας σχέσης που τελματώνει μπορεί να είναι τα λανθασμένα μοτίβα επικοινωνίας, τα χαμηλά επίπεδα ικανοποίησης, η συναισθηματική φόρτιση (θλίψη, οργή, στρες), το αίσθημα αδιεξόδου, η απαισιοδοξία και η δυσκολία εύρεσης λύσεων.
Τα αίτια που παρεμποδίζουν την αρμονία σε ένα ζευγάρι ξεκινούν καταρχήν από τη δυσαρμονία με τον ίδιο μας τον εαυτό. Η δυσκολία να ακούμε τον σύντροφό μας (και όχι αυτό που θέλουμε να νομίζουμε ότι λέει), η συστηματική κατηγορία ότι πάντα ο άλλος φταίει, το μόνιμο αίσθημα κενού, η έλλειψη επαφής με τις ανάγκες μας που μέσα στη σχέση έχουν ματαιωθεί, ο εγωκεντρισμός και ο αναπόφευκτος εγκλωβισμός σε μια ψυχολογία ανημπόριας μπορούν να οδηγήσουν στην καταστροφή της σχέσης.
Οταν άλλωστε οι δυσμενείς συνθήκες της ζωής σου σε «βοηθούν» να πιστεύεις ότι δεν έχεις τον έλεγχο πάνω σε αυτό που σου συμβαίνει, τότε παύεις να προσπαθείς, νιώθεις αβοήθητος και οδηγείσαι σε αδιέξοδο.
Συχνά μένουμε σε μια σχέση νιώθοντας όμως δυστυχείς, πώς μπορούμε λοιπόν να πάρουμε την απόφαση να χωρίσουμε;
Οι λόγοι που μας κάνουν να μένουμε σε μια δυσλειτουργική σχέση δεν αφορούν πάντα την αγάπη. Αφορούν συνήθως τον φόβο της αλλαγής, της μοναξιάς, του ίδιου μας του εαυτού.
Κατ’ αρχήν πρέπει να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας και στη θετική έκβαση της προσπάθειάς μας. Η πίστη ότι κάτι καλύτερο μας αξίζει και η διακοπή των όποιων τάσεων εξάρτησης από τον άλλον θα είναι βοηθητική.
Η δυνατότητα να εμπιστευτούμε καινούργιους ανθρώπους που θα συναντήσουμε, η υπέρβαση του φόβου απέναντι στις αλλαγές και η πίστη στη δυνατότητά μας να τις αντέξουμε θα μας ενισχύουν την προσπάθεια.
Η διαδικασία αυτή μοιάζει πιο δύσκολη για όσους ακόμη επεξεργάζονται προηγούμενους επώδυνους αποχωρισμούς, για όσους έχουν δυσκολία να είναι καλά με τον εαυτό τους ή νιώθουν ενοχές από παιδιά μέσα στις σχέσεις με τους αγαπημένους τους ανθρώπους.
Η πίστη ότι μια αλλαγή έρχεται ως διά μαγείας έξωθεν αρκεί να εθελοτυφλούμε απέναντι στην αλήθεια και στον πόνο, είναι μια επικίνδυνη αλλοίωση της πραγματικότητας. Ο μοχλός της αλλαγής παραμένει ο ίδιος μας ο εαυτός και η λύση βρίσκεται στη συμφιλίωση με εκείνον, με την έννοια της αλλαγής και με την αναπόφευκτη απώλεια που πάντα ακολουθεί μια νέα απόφαση.
Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια (PhD), myrsi@hol.gr