Η απόφαση για την εκταμίευση της δανειακής δόσης – μαμούθ στα τέλη της περασμένης χρονιάς δημιούργησε κλίμα προσδοκίας σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία που πασχίζει να επιβιώσει με τις πολιτικές του Μνημονίου.
Η προσδοκία αυτή συντηρείται σε έναν βαθμό με την κινητικότητα που επιδεικνύει ο Πρωθυπουργός στο πεδίο της προσέλκυσης επενδυτών. Μάλιστα ο κ. Σαμαράς, μιλώντας προχθές το βράδυ σε βουλευτές του, θέλησε να τονώσει το κλίμα αισιοδοξίας με την εκτίμηση ότι η χώρα είναι κοντά στο σημείο από όπου θα αρχίσει η οικονομική άνοδος.
Ομως χρειάζονται πράξεις για να αλλάξει το κλίμα στην κοινωνία: η έλευση της τρόικας δεν πρέπει επ’ ουδενί να συνδυαστεί με πιέσεις για νέα μέτρα – κάτι τέτοιο θα βάλει τη χώρα σε μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές περιπέτειες. Το αντίθετο, πρέπει η κυβέρνηση να απαιτήσει διαφοροποίηση της συνταγής.
Είναι προφανές ότι το πεδίο διαπραγμάτευσης είναι η φορολογία. Πρέπει να καταστεί σαφές στους δανειστές ότι με τους σημερινούς φορολογικούς συντελεστές όχι μόνον δεν υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα για επιστροφή στην ανάπτυξη, αλλά ελλοχεύει ο μέγιστος κίνδυνος: να κηρύξουν στάση πληρωμών οι πολίτες!
Υπάρχουν παραδείγματα υπέρμετρης αύξησης της φορολογίας που απέδωσε τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα: ο «δολοφονικός» ΦΠΑ 23% στην εστίαση είναι ίσως το πλέον χαρακτηριστικό – αλλά υπάρχει και ο εξαπλασιασμός του φόρου στα καύσιμα που απέφερε μειωμένα έσοδα, τουλάχιστον πέντε θανάτους από ατυχήματα και πολλαπλασιασμό της ρύπανσης!
Παράλληλα η συνεχής αύξηση της φορολόγησης εξαφανίζει ακόμη και το πλεονέκτημα ανταγωνιστικότητας που εξασφάλισαν οι επιχειρήσεις από τις περικοπές μισθών. Το αποτέλεσμα είναι προφανές: ένας αέναος φαύλος κύκλος στον οποίο εγκλωβίζονται η οικονομία και η κοινωνία.
Η κυβέρνηση οφείλει να καταστήσει σαφές στους δανειστές ότι, όπως φάνηκε και στις ιταλικές εκλογές, η συνέχιση τέτοιων πολιτικών ευνοεί μόνο τις δυνάμεις του λαϊκισμού που θέλουν το τέλος της Ενωμένης Ευρώπης!
