«Εφτασαν 17,7 βαθμοί;; Ολοι έξω!». Το σύνθημα στην τσιριχτή τους γλώσσα έδωσε από χθες κάποιο από τα τζιτζίκια που η μεγάλη προσμονή έκανε τα μάτια του ν’ αλληθωρίσουν.
Μαζί με άλλα 29.999 δισ. τζιτζίκια βρίσκεται απο το 1996 θαμμένο μερικά εκατοστά κάτω από το έδαφος των ανατολικών ακτών των ΗΠΑ, αλλά η προσμονή να ξεμυτίσει από το χώμα δεν είναι για να δει τι καιρό κάνει έξω.
Ηδη τα πρώτα τζιτζίκια έχουν αρχίσει να ξεπροβάλλουν απο το έδαφος. Σήμερα είναι η μέρα που εκτιμάται ότι θα εκμφανιστεί στον ουρανό ο μεγαλύτερος όγκος των εντόμων.
Ο έξυπνος τζίτζικας και όλοι οι υπόλοιποι οι λιγότερο έξυπνοι προσμένουν να κάνουν σεξ, ύστερα από 17 χρόνια ύπνου μέσα στο χώμα. Οι επιστήμονες λένε ότι αυτά τα τζιτζίκια με τα κόκκινα μάτια που είναι γηγενή στις ανατολικές ΗΠΑ ξυπνούν όλα μαζί ταυτοχρόνως μόλις η θερμοκρασία του εδάφους φθάσει στους 17,7 βαθμούς ακριβώς.
Και όταν συμβεί αυτό, ξαμολιούνται για σεξ κάνοντας τέτοιο θόρυβο που υπερκαλύπτει ακόμη κι εκείνον των μεγάλων αεροσκαφών. Δεν είναι αστείο πράγμα 30 δισ. τζιτζίκια και μάλιστα με κόκκινα μάτια. Αν δεν είχαν σκοπό να κάνουν σεξ και έπαιζαν την τυφλόμυγα, δηλαδή σχημάτιζαν μία ευθεία πιάνοντας το ένα την ουρά του άλλου, τότε θα σχημάτιζαν μία γραμμή που θα έφθανε μέχρι τη Σελήνη και θα γύριζε ξανά στη Γη…
Η άποψη πως τα τζιτζίκια ζουν για 17 χρόνια στο έδαφος και ξυπνούν όλα μαζί για να αναπαραχθούν, αν και διατυπωμένη από επιστήμονες, διαθέτει μια λογική. Το να ξυπνήσει ένα τζιτζίκι και να προσπαθήσει στη συνέχεια να σκουντήσει καθένα από τα υπόλοιπα 29.999 δισ. τζιτζίκια μοιάζει μάλλον απίθανο.
Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως σε περιοχές της Αμερικής από τη Βόρεια Καρολίνα μέχρι το Κονέτικατ, φόβος μεγάλος έχει πιάσει τους κατοίκους και πολλοί από αυτούς κλειδαμπαρώνουν τις γρίλιες των παραθύρων τους για να μην μπουν μέσα τα τζιτζίκια.
Ο ουρανός θα σκοτεινιάσει! Θα μπορούσε κάποιος τηρουμένων των αναλογιών να παρομοιάσει την επερχόμενη τζιτζικοπλημμύρα με την επέλαση της Κατρίνα. Ομως οι επιστήμονες δεν ανησυχούν. Λένε πως τα τζιτζίκια είναι ακίνδυνα, τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα ζώα.
Οι ειδικοί εντομολόγοι, όπως η Μέι Μπερενμπάουμ από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις ή ο Μάικ Ράουπ από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με εκείνους τους γέρους στη διαφήμιση που παίζουν νωχελικά με τους φελλούς των βαρελιών περιμένοντας να ωριμάσει στο υπόγειο πιο πέρα το φημισμένο ουίσκι του αμερικανικού Νότου.
«Είναι λες 30 δισ. τα τζιτζίκια;».
«Τόσα τα υπολογίζω».
«Καλή εκτίμηση μου φαίνεται».
«Και γιατί κοιμούνται 17 χρόνια;».
«Μία εξήγηση είναι για να ξεγελούν τους κυνηγούς τους, ώστε να μην ξέρουν πότε να τα περιμένουν. Αλλη εξήγηση είναι για να μην ξυπνάνε ταυτόχρονα με άλλα είδη τζιτζικιών στις ΗΠΑ και δρουν ανταγωνιστικά μεταξύ τους».
«Κοιμούνται στο χώμα;».
Θα πούμε εμείς τη συνέχεια γιατί νυχτώσαμε. Λοιπόν, τα τζιτζίκια στο έδαφος είναι νύμφες. Στην πραγματικότητα δεν κοιμούνται ακριβώς αλλά μετέρχονται διάφορα στάδια ενηλικίωσης. Βρίσκονται κοντά στις ρίζες δέντρων και τρέφονται με ένα πρωτεϊνούχο υγρό χωρίς όμως να προκαλούν βλαβερή επίδραση στο δέντρο. Υστερα από χρόνια, βγαίνουν στην επιφάνεια του εδάφους, αφήνουν το κέλυφός τους και αποκτούν μεγαλύτερο μέγεθος. Συνήθως δεν ξεπερνούν τα 3-4 εκατοστά. Τότε είναι η ώρα της αναπαραγωγής. Τα αρσενικά τσιρίζουν με ένα χαρακτηριστικό και σπαστικό τρόπο χάρη σε ένα υμένα που έχουν στην κοιλιά τους ενώ τα θηλυκά δεν βγάζουν κιχ. Για να ξέρουμε ποιος είναι ποιος ώστε να μη γίνει κανένα λάθος…
Μετά το ζευγάρωμα, τα θηλυκά δημιουργούν αυλακιές στα κλαδιά των δέντρων και εναποθέτουν εκεί τα αυγά τους για να εκκολαφθούν. Υπολογίζεται πως κάθε θηλυκό γεννά περί τα 600 αυγά. Υστερα από μερικές εβδομάδες, ξεπροβάλλουν οι νύμφες που πέφτουν στο έδαφος περιμένοντας να περάσουν τα χρόνια και απολαμβάνοντας τον θρεπτικό χυμό από τις ρίζες των δέντρων.
Τα τζιτζίκια με τα κόκκινα μάτια (Magicicada septendecim) λέγεται πως εγκαταστάθηκαν στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ πριν από 18.000 χρόνια. Εκείνη την εποχή άρχισαν να υποχωρούν οι πάγοι που κάλυπταν την περιοχή και ευνοήθηκε έτσι η εγκατάστασή τους.
Τα 15 είδη τζιτζικιών που σήμερα ζουν στις ΗΠΑ προέρχονται απο έναν κοινό πρόγονο. Από αυτόν διαχωρίστηκαν όπως πιστεύουν οι επιστήμονες πριν απο 4 εκατ. χρόνια. Το συγκεκριμένο είδος με τα κόκκινα μάτια περιγράφηκε στην επιστημονική βιβλιογραφία πριν 300 χρόνια. Για ορισμένους ειδικούς, ο κύκλος ζωής αυτών των τζιτζικιών ρυθμίζεται –εν αγνοία τους –από περίτεχνα μαθηματικά.
