Αναζήτηση
Το μεγάλο μουσικό γεγονός στο Καλλιμάρμαρο στις 26 και 27 Ιουλίου 1985 συγκέντρωσε τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς βιομηχανίας, τα οποία ήταν ετερόκλητα. Ταυτοχρόνως όμως αυτό το ροκ φεστιβάλ υπενθύμισε, έστω και με ήπιο τρόπο, πως είναι επικίνδυνες οι επιμειξίες του κοινού. Ηταν λίγο δύσκολο να συντονιστούν οι φαν των Stranglers, των Depeche Μode και των Culture Club του εκκεντρικού Μπόι Τζορτζ. Αυτά ήταν τα ονόματα την πρώτη ημέρα. Το μουσικό διήμερο έκλεινε με τη Nina Hagen, τους Cure, τους Talk Τalk και τους Clash. Η αφίσα όμως για τη δεύτερη ημέρα έγραφε ως πρώτο όνομα «Very special guest stars?» και όσοι ήταν στο Καλλιμάρμαρο εκείνες τις ημέρες διαπίστωσαν ότι ποτέ δεν συμπληρώθηκε! Η ανεπιβεβαίωτη είδηση που κυκλοφορούσε τότε ήταν ότι ίσως ο Ντέιβιντ Μπάουι να ήταν ο καλλιτέχνης-έκπληξη τη δεύτερη ημέρα. Και οι φήμες αναζωπυρώθηκαν όταν μαθεύτηκε πως ο γνωστός τραγουδιστής εκείνες τις ημέρες βρισκόταν στην Πάτμο για διακοπές. Αυτή ήταν η αλήθεια, όπως αλήθεια ήταν ότι δεν σκόπευε να αφήσει τα νερά του Αιγαίου για να βρεθεί στο Καλλιμάρμαρο.
Η πρώτη ημέρα εκείνου του ροκ διημέρου δεν ήταν τόσο πετυχημένη, αφού οι διοργανωτές τότε υποστήριζαν ότι τα εισιτήρια που έκοψαν δεν ξεπερνούσαν τα 25.000. Να σημειωθεί ότι η τιμή του εισιτηρίου ήταν 2.000 δραχμές (όταν ένα αναψυκτικό κόστιζε 50 δρχ. και ένα πακέτο τσιγάρα 200-220 δρχ.).
Εκείνο πάντως που προκάλεσε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν οι διαφορετικές ομάδες φαν που κάθησαν στις κερκίδες του Παναθηναϊκού Σταδίου. Σκληροί ροκάδες, πανκ αλλά και αμετανόητοι οπαδοί της ποπ σκηνής. Οι μικροσυγκρούσεις και οι στιγμές έντασης ήταν δύσκολο να αποφευχθούν…
Στη σκηνή αυτής της πολλά υποσχόμενης παραγωγής, λίγα λεπτά μετά τις έξι το απόγευμα εμφανίστηκαν για να κάνουν την έναρξη οι γάλλοι Telephone. Ο κόσμος που είχε μαζευτεί έξω από το Στάδιο χωρίς εισιτήριο ήταν αρκετός και διεκδικούσε… είσοδο. Οταν ανέβηκαν οι Stranglers επεισόδια μικρής έκτασης έδιναν χρώμα στη βραδιά. Ενθουσιώδη υποδοχή επιφύλαξε το κοινό και για τους Depeche Μode. Οι σταρ της βραδιάς ήταν οι Culture Club και στο «Good Evening» του Μπόι Τζορτζ οι κραυγές ενθουσιασμού από τις παθιασμένες με τον εκκεντρικό καλλιτέχνη έφηβες –οι οποίες κρατούσαν πανό που έγραφαν «Ι love Boy George» –έγιναν ένα με τις αποδοκιμασίες και τα σφυρίγματα των αντι-γκέι οπαδών. Ο Μπόι Τζορτζ συνέχισε το πρόγραμμά του σαν να μη συμβαίνει τίποτα, αλλά κάποια στιγμή πήρε το μικρόφωνο και είπε: «Εχω μια θεωρία στη ζωή μου: να μην αντικρούω τίποτα, εκτός και αν είμαι ένοχος».
Δεν ήταν λίγες οι φορές εκείνο το βράδυ που επέδειξε από μικροφώνου τις γνώσεις του στις πιο διάσημες ελληνικές λέξεις: «Είσαι μαλάκας». Κάποια μπουκάλια άρχισαν να… πηγαινοέρχονται στον αέρα και να ακολουθούν τη διαδρομή σκηνή – αρένα και τούμπαλιν!
Τα επεισόδια δεν πέρασαν απαρατήρητα από τον ξένο Τύπο, αλλά παράλληλα επισήμαιναν ότι ήταν το μοναδικό μελανό σημείο της διοργάνωσης. Ο εκπρόσωπος των Depeche Mode δήλωσε στην εφημερίδα «News of the world»: «Ο Τζορτζ ήταν εξαιρετικά γενναίος. Δεν υπήρχε τίποτε το αυθόρμητο στους συγκεντρωθέντες ταραξίες. Είχαν έρθει με αποκλειστικό σκοπό να τον ρίξουν από τη σκηνή!».
Η ομοιογένεια στους θεατές ήταν το στοιχείο που κυριάρχησε την επόμενη ημέρα και πολλοί ήταν εκείνοι που υποστήριξαν ότι αυτό εξασφάλισε και την ηρεμία της βραδιάς. Το ροκ φεστιβάλ συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε… αναίμακτα. Το κοινό περίμενε να ακούσει τα περισσότερα συγκροτήματα –μικρή εξαίρεση αποτέλεσαν εκείνοι που πήγαν για να ακούσουν τη Νίνα Χάγκεν. Ανάμεσα στους Talk Talk, τους Cure και τους Clash, ίσως να ήταν η μοναδική παραφωνία. Ωστόσο, εκείνη την εποχή η ημίγυμνη σταρ, όπως την αποκαλούσαν, είχε την ασφάλεια της διασημότητάς της.
