Αν η πρεμιέρα μιας παράστασης είναι και λίγο ο «καθρέφτης» του πρωταγωνιστή ηθοποιού, η Ζωή Λάσκαρη, εκτός από μια αναμφισβήτητη σταρ, είναι και μια πληθωρική γυναίκα που «πατάει» με ευκολία και ταλέντο στους πιο διαφορετικούς κόσμους.

Κι αυτό αποτυπώθηκε το βράδυ της Δευτέρας στον πολυχώρο Αθηναΐς, όπου έγινε η πρεμιέρα του έργου «Ωραία χρόνια» του Χάρολντ Πίντερ – «Παλιοί καιροί» είναι ο πρωτότυπος τίτλος, αλλά μήπως τα «ωραία» δεν είναι συχνά και τα παλιά, αυτά που εξιδανικεύουμε με τη νοσταλγία μας; Και οι πολλοί «κόσμοι» ήταν εδώ, αφού ήρθαν να τιμήσουν και να δουν την αναμέτρηση της Λάσκαρη με ένα εσωστρεφές αλλά και εκρηκτικό, ένα αριστουργηματικό κείμενο του άγγλου νομπελίστα Πίντερ που ανέβηκε για πρώτη φορά το μακρινό 1971.

Λίγο μετά τις 9 το βράδυ και στο φουαγέ της Αθηναΐδος στον Βοτανικό (ανάμεσα στα συνεργεία και τα μικρά gay bars) μπορούσες να δεις τα πάντα: τη Νόνικα Γαληνέα (στη γνωστή ηθοποιό είναι αφιερωμένη η παράσταση), την Κάτια Δανδουλάκη, τη Μιμή Ντενίση (τα φλας δεν σταμάτησαν μέχρι και την έναρξη του έργου). Την οικογένεια της Λάσκαρη (τις κόρες Αννα – Μαρία Λυκουρέζου και Μάρθα Κουτουμάνου, την εγγονή της Ζένια και βέβαια τον σικάτο πάντα Αλέξανδρο Λυκουρέζο). Την Κική Δημουλά, τον Θανάση Βαλτινό αλλά και την Ζυράννα Ζατέλη. Τον ποιητή Γιάννη Κοντό με σκούφο ναυτικό, την Αννα Νταλάρα και τη Λόλα Νταϊφά. Και τα κορίτσια που κάνουν ντραγκ σόου στο θρυλικό κλαμπ Κούκλες – «η Ζωή δεν κάνει πρεμιέρα αν δεν τις καλέσει» μας είπε στενή φίλη της πρωταγωνίστριας.

Εδώ όμως ήταν και ο Τάκης Ζαχαράτος -που συχνά μιμείται τη Λάσκαρη στα σόου του -, ο Λάκης Γαβαλάς με κόκκινο τσαντάκι ασορτί με κόκκινο παπούτσι, αλλά και ο διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Σωτήρης Χατζάκης, ο σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος και ο Σταμάτης Φασουλής, που εξάλλου μετέφρασε το έργο του Πίντερ.

«Κάποια πράγματα τα θυμάται κανείς, ακόμα κι αν δεν έχουν συμβεί» είπε η Ζωή Λάσκαρη με ελαφρύ μειδίαμα· η ώρα είχε πάει 10 μ.μ. και η ίδια ντυμένη στα λευκά, ακουμπισμένη στον τοίχο του εσωτερικού ενός σπιτιού της αγγλικής εξοχής, είχε το βλέμμα της στραμμένο προς τους συμπρωταγωνιστές της Στέφανο Κυριακίδη και Βέρα Κρούσκα.

Το παράξενο τρίο έπαιξε σε μια λιτή συνθήκη που χειροτέχνησε ο γεννημένος στην Εσθονία και βραβευμένος σκηνοθέτης Αντολφ Σαπίρο (επίσης παρών στην πρεμιέρα και αξίζει εδώ να σημειώσουμε πως ο ίδιος μετακαλείται για δεύτερη φορά από τη Λάσκαρη, αφού συνεργάστηκαν και την περίοδο 2011-2012 πάνω στον μονόλογο «Ρόουζ» του Μάρτιν Σέρμαν, έργο που επαναλήφθηκε και πέρυσι), η δυνατή άρθρωση του Κυριακίδη ενοποιούσε για μιάμιση ώρα τους δύο κόσμους των δύο γυναικών και οι τρεις μαζί απέσπασαν το δυνατό χειροκρότημα των πολλών κόσμων που συνέθεταν το κοινό της πρεμιέρας.

ΤΟ ΕΡΓΟ

Αννα, όπως ανατροπή

Οι Κρούσκα – Κυριακίδης υποδύονται το ζευγάρι Κέιτ και Ντίλι που ζει ήσυχα στο σπίτι του, όταν ξαφνικά εισβάλλει στην καθημερινότητά του η Αννα (Λάσκαρη) φέρνοντας τα πάνω κάτω. «Για τον Πίντερ όμως και η μνήμη είναι μια γυναίκα, μια φίλη που εισβάλλει στην επιπλωμένη σχέση ενός ζευγαριού φέρνοντας μαζί της μια ολόκληρη ζωή που το ζευγάρι είχε ξεχάσει», σημειώνει ο Σταμάτης Φασουλής στο πρόγραμμα της παράστασης.

INFO

«Ωραία χρόνια» του Χάρολντ Πίντερ στον πολυχώρο Αθηναΐς (Καστοριάς 34-36, Βοτανικός, τηλ. 210-3477.878). Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00, Κυριακή στις 19.00.

Τελευταία Νέα