«Ξέρω ότι κάποια πράγματα είναι προσωπικά, αλλά για μένα η καλύτερη ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου παραμένει το “Βλέμμα του Οδυσσέα“», μας λέει ο Πέτρος Μάρκαρης, και η αλήθεια είναι ότι το εν λόγω φιλμ αποτέλεσε ίσως την τελευταία πραγματικά σημαντική εισπρακτική επιτυχία του έλληνα σκηνοθέτη στη χώρα του. Με αφορμή την έκτακτη προβολή της την ερχόμενη Τρίτη στη Θεσσαλονίκη θυμόμαστε τα λόγια του Χάρβεϊ Καϊτέλ: «Γνωριστήκαμε πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη, όταν ήρθε στο σπίτι μου για να δούμε μαζί, παρέα φυσικά με τον παραγωγό, το “Τοπίο στην ομίχλη”. Δυστυχώς, κοιμήθηκα στο πρώτο πεντάλεπτο. Ο παραγωγός με σκούντηξε και τον είδα απέναντί μου, χαμογελαστό. Και είπα το “ναι”! Αφοβος άνθρωπος ο Τεό. Σκληρός όσο και ευαίσθητος. Παραλίγο να πλακωθούμε στα γυρίσματα. Για τα γυρίσματα μιας σκηνής πολύ απαιτητικής για όλους μας –η σκηνή που μιλάω με τη μητέρα μου. Και σ’ αυτή τη σκηνή εγώ και ο Τεό… δεθήκαμε. Η Στέλλα Αγκνιου, δασκάλα μου στο Actor’s Studio, είχε πει κάποτε για τη μεγάλη Αννα Μανιάνι πως “αυτή η γυναίκα δεν είναι ηθοποιός, είναι ένα δέντρο!”.

Ο Τεό μπορεί να λείπει, αλλά ανήκει σε αυτό το δάσος».