Ποιος αρχαίος βασιλιάς κάηκε στην πυρά μαζί με τέσσερις Φεράρι της εποχής του;
Ποιος «φόρεσε» το βαρύτερο χρυσό στεφάνι που έφτασε ως τις μέρες μας και ένα από τα πιο βαρύτιμα του αρχαίου κόσμου, σύμφωνα με τους επίσημους καταλόγους των ιερών;
Τα οστά τίνος τοποθετήθηκαν σε μια λάρνακα από ατόφιο χρυσάφι βάρους οκτώ κιλών; Και που βρίσκεται το μεγαλύτερο και σημαντικότερο πρωτότυπο έργο αρχαίας ελληνικής ζωγραφικής που μας σώθηκε;
Οι απαντήσεις κρύβονται σε έναν από τους εντυπωσιακότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, που μόνο πέρυσι υποδέχθηκε περί τους 180.000 επισκέπτες. Στις Αιγές. Και συγκεκριμένα στον τάφο του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Φιλίππου Β’.
Ένας ολόκληρος θησαυρός που με την πρώτη ματιά δεν γίνεται αντιληπτό το μέγεθος του. Και η αλήθεια είναι ότι ποιος μπορεί να φανταστεί πως καθένα από τα μικρά ασημένια ποτηράκια που συνόδευαν τον μακεδόνα βασιλιά κόστιζε όσο η κατασκευή μισού μαρμάρινου αγάλματος;
Ότι η χρυσή λάρνακα που περιείχε τα οστά του ζύγιζε οκτώ κιλά χρυσού; Ότι το στεφάνι βελανιδιάς που φορούσε είναι το πιο βαρύτιμο που έχει βρεθεί βάρους περίπου 750 γραμμαρίων – σήμερα ζυγίζει 717 γρ. επειδή μέρος του κάηκε στην ταφική πυρά;
Και ότι τα χαλινάρια των αλόγων που κάηκαν μαζί του – χαλινά τιμωρίας που μάγκωναν τη γλώσσα των ατίθασων ζώων – μαρτυρούν ότι ήταν από τα ακριβότερα της εποχής και κόστιζαν όσο ένα πανάκριβο σημερινό αυτοκίνητο.
«Αρκεί να σκεφτείτε ότι ο Βουκεφάλας, που ανήκει στην ίδια κατηγορία κόστιζε όσο 10.000 πρόβατα», λέει η προϊσταμένη της ΙΖ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αγγελική Κοτταρίδη, η οποία αποκαλύπτει πολλές από τις αθέατες πτυχές του μουσείου των βασιλικών τάφων των Αιγών σε έναν συνοπτικό και πλούσια εικονογραφημένο οδηγό, που έχουν επιμεληθεί οι εκδόσεις Καπόν και ο οποίος αν κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία, δεν διατίθεται ακόμη στο μουσείο καθώς εκκρεμούν ζητήματα πληρωμής δικαιωμάτων δημοσίευσης.
«Άκουγα τις απορίες των επισκεπτών και θέλησα να φτιάξω έναν οδηγό που να απαντά στα ερωτήματά τους», εξηγεί η αρχαιολόγος που επισημαίνει ότι «δεν πρόκειται για ένα αθώο βιβλίο», καθώς παίρνει ξεκάθαρη θέση σχετικά με το αν ο συγκεκριμένος τάφος είναι του Φιλίππου Β΄ή του Φιλίππου Γ Αριδαίου, όπως έχει διατυπωθεί από μέρος της επιστημονικής κοινότητας.
«Η ταφή του Αριδαίου στις Αιγές ήταν ανακομιδή οστών σύμφωνα με τη μαρτυρία του Διοδώρου, που έγινε από τον Κάσσανδρο σε ανύποπτο χρόνο μετά την πρώτη ταφή του, ενώ η ανασκαφικά βεβαιωμένη παρουσία του τεράστιου όγκου των υπολειμμάτων της πυράς στην οποία κάηκε ο νεκρός, αποδεικνύει ότι στον συγκεκριμένο τάφο δεν υπήρξε ανακομιδή, αλλά πρωτογενής ταφή – καύση. Κατά συνέπεια η ταύτιση του νεκρού με τον Φίλιππο Β΄είναι αναγκαστικά η μόνη δυνατή».
Το μουσείο των βασιλικών τάφων δεν είναι παρά ένα μέρος μόνο του πολυκεντρικού μουσείου των Αιγών στον αρχαιολογικό χώρο – προστατευόμενο από την UNESCO – των 65.000 στρεμμάτων.
Έως το 2015 θα είναι έτοιμος ένας ακόμη εκθεσιακός χώρος 5,5 στρεμμάτων και κόστους 25 εκατ. ευρώ, που θα φιλοξενεί περιοδικές εκθέσεις από τα 60.000 ευρήματα της περιοχής, αλλά και την άνω πρόσοψη του εντυπωσιακού ανακτόρου μήκους 80 μ., το οποίο καταλάμβανε 12,5 στρέμματα, όσο δηλαδή τρεις Παρθενώνες.
INFO
Aγγελική Κοτταρίδη, Μια περιήγηση στο Μουσείο των Βασιλικών Τάφων των Αιγών, εκδ. Καπόν, σελ. 126, τιμή: 19 ευρώ
