Ο Αντρέι Κλέπατς είναι αναπληρωτής υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης της Ρωσίας και από το 2004 διευθύνει το τμήμα μακροοικονομικών προβλέψεων του υπουργείου. Είναι δηλαδή ένα πρόσωπο-κλειδί της ρωσικής οικονομίας και προφανώς ένας έμπιστος του προέδρου Πούτιν. Ο άνθρωπος αυτός προέβη λοιπόν την περασμένη εβδομάδα σε μερικές βαρυσήμαντες ανακοινώσεις. Αναθεώρησε την ανάπτυξη της χώρας για το 2014 από 2,5% σε 0,5%. Προέβλεψε ότι στην περίπτωση που η κρίση στην Ουκρανία επιδεινωθεί, η εκροή κεφαλαίων θα φτάσει φέτος τα 150 δισεκατομμύρια δολάρια (το πρώτο τρίμηνο ανήλθε στα 63 δισεκατομμύρια, όσα και όλο το 2013). Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση, πρότεινε την αύξηση των δημοσίων δαπανών κατά 0,5% του ΑΕΠ και τη χρησιμοποίηση των εσόδων από τις εξαγωγές πετρελαίου για την τόνωση των επενδύσεων.
Με άλλα λόγια, η ρωσική οικονομία δεν πηγαίνει καλά. Και οι δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν (εν μέσω γενικών καγχασμών) μετά την προσάρτηση της Κριμαίας κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Σύμφωνα με ανάλυση της Σιλβί Κοφμάν στη «Μοντ», αργά ή γρήγορα η Κεντρική Τράπεζα θα αναγκαστεί να επιβάλει έλεγχο των κεφαλαίων. Αυτό θα προκαλέσει την εμφάνιση μιας εκτεταμένης μαύρης αγοράς, καθώς το ρούβλι θα πάψει να είναι μετατρέψιμο. Κι η εξέλιξη αυτή δεν θα αρέσει καθόλου ούτε στα μεσαία στρώματα ούτε στους ολιγάρχες. Που θα αρχίσουν να αναρωτιούνται τι απέγινε το κοινωνικό συμβόλαιο το οποίο τους είχε υποσχεθεί ο πρόεδρός τους. Οπότε θα επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι «η αυτοκρατορική στιγμή της Ρωσίας θα είναι ακριβώς αυτό: μια στιγμή».
Τι κάνουν οι αδίστακτοι ηγέτες σε τέτοιες περιπτώσεις; Η απάντηση είναι πάντα ίδια: έναν πόλεμο. Στην Κριμαία δεν χρειάστηκε να χυθεί αίμα, οι Ουκρανοί συνειδητοποίησαν γρήγορα ότι το δώρο του Χρουστσόφ έπρεπε να επιστραφεί. Η δημοτικότητα του ρώσου προέδρου εκτινάχθηκε αμέσως στα ύψη. Τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε να επαναλαμβάνεται το ίδιο σενάριο στην Ανατολική Ουκρανία. Αγνωστοι ένοπλοι καταλαμβάνουν ξαφνικά δημόσια κτίρια και ζητούν τη βοήθεια της Μόσχας για να τους απελευθερώσει από έναν φανταστικό εχθρό. Η ρωσική ηγεσία δηλώνει ότι δεν θα παρέμβει, προειδοποιεί όμως το Κίεβο να μην τολμήσει να πειράξει τους «εξεγερμένους». Κι όταν τελικά η ουκρανική κυβέρνηση αποφασίζει να αντιδράσει για να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ο ρώσος πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος…
Θα πιάσει ξανά το κόλπο; Θα εμφανιστεί και πάλι ο θύτης ως θύμα, θα σπεύσουν για άλλη μια φορά να τον υπερασπιστούν οι τρεις πρώην καγκελάριοι της Γερμανίας, η Μαρίν Λεπέν και διάφοροι έλληνες ακροδεξιοί και ακροαριστεροί; Θα δούμε και πάλι τον πόλεμο της προπαγάνδας να φουντώνει; Ας ελπίσουμε να πρυτανεύσει η ψυχραιμία. Αλλά τα σημάδια δεν είναι καλά, χθες δύο φιλορώσοι προεδρικοί υποψήφιοι δέχθηκαν επίθεση από το πλήθος στο Κίεβο, ο εμφύλιος μπορεί να αποδειχθεί μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
