Η Ελλάδα δεν έχει μεγάλο νταραβέρι με δημοψηφίσματα. Αν δεν απατώμαι, το μοναδικό της αντιπολίτευσης αφορούσε τη μοναρχία κι έγινε πριν από σαράντα χρόνια.

Ελλείψει πρακτικής ή λόγω μιας εκτεταμένης πολιτικής κουτοπονηριάς, το δημοψήφισμα θεωρείται στη χώρα μας κάτι σαν κόλπο. Ωραίο κόλπο!

Το 2011 ο Παπανδρέου βρισκόταν αντιμέτωπος με μια αναστατωμένη χώρα και με τις δυσκολίες του Μνημονίου. Αισθανόταν ότι δεν μπορούσε να κυβερνήσει, αλλά δεν ήθελε και να πάει σε εκλογές διότι θα τις έχανε.

Τι σκαρφίστηκε λοιπόν; Ενα δημοψήφισμα!

Το οποίο, υποτίθεται, θα καλούσε τον λαό να αποφανθεί επί της πολιτικής αλλά όχι επί της κυβέρνησης. Ο λαός θα ξεθύμαινε, οι ξένοι θα αναγκάζονταν να αποδεχτούν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και η κυβέρνηση θα έμενε στη θέση της.

Ούτε γάτα ούτε ζημιά!

Επειδή όμως το κόλπο ήταν πολύ καλό, το κατάλαβαν και οι άλλοι. Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί φώναξαν λοιπόν τον Παπανδρέου και του είπαν:

–Δημοψήφισμα θέλεις; Ωραία! Αλλά θα το κάνεις για το ευρώ. Μέσα ή έξω…

Διότι οι άλλοι Ευρωπαίοι δεν είναι ηλίθιοι. Ξέρουν πως αν κάθε κυβέρνηση που στριμωχνόταν έκανε κι ένα δημοψήφισμα, τότε δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει ποτέ η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Τώρα το κόλπο το σκέφτηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ σε νέα παραλλαγή.

Μας είπαν, λοιπόν, πως όταν κυβερνήσουν θα βάλουν σε δημοψήφισμα τη συμφωνία με την τρόικα αλλά όχι τη συμμετοχή στο ευρώ.

Μιλάμε για ακόμη ωραιότερο κόλπο.

Θα καταψηφίσουν δηλαδή οι Ελληνες τη συμφωνία αλλά τζάμπα, χωρίς καμία επίπτωση ούτε για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ούτε για τη χώρα.

Απλώς η Μέρκελ και οι υπόλοιποι θα αναγκαστούν εκ των υστέρων να υποκλιθούν στη σοφή ψήφο του ελληνικού λαού.

Μιλάμε για πολύ μεγάλους καλαμπουρτζήδες.

Νομίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι κάτι σαν πόκα. Ο καθένας παίζει τα ρέστα του κι αν χάσει αγοράζει νέα κάβα.

Το ευχάριστο είναι πως (αν κρίνω από τις δημοσκοπήσεις) δεν φαίνεται να πλησιάζει η στιγμή που μια «κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ» θα κηρύξει τον πόλεμο στους μερκελιστές.

Το δυσάρεστο είναι ότι υπάρχουν ακόμη πολιτικές δυνάμεις που αντιμετωπίζουν τον λαό περίπου ως υπεκφυγή. Ο,τι δεν θέλουν να κάνουν οι ίδιοι ψάχνουν να το φορτώσουν στους άλλους για να το βγάλουν από πάνω τους.

Το αποτέλεσμα είναι ότι έτσι δεν αντιμετωπίζεις ποτέ το πρόβλημα, αλλά προσπαθείς να βρεις ένα κόλπο για να το ξεγελάσεις.

Κι ελπίζεις απλώς ότι οι άλλοι δεν θα σε πάρουν χαμπάρι.

Τελευταία Νέα