Το καλοκαίρι του 1992, η Βούλα Πατουλίδου, ένα κορίτσι με νεύρο από τον Τριπόταμο Φλώρινας, κέρδισε εντελώς απροσδόκητα (έπεσε η αθλήτρια που θεωρούνταν φαβορί) το χρυσό μετάλλιο των 100 μέτρων γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Ντυμένη την ελληνική σημαία και πανηγυρίζοντας, φώναξε το ηρωικό «Για την Ελλάδα, ρε γαμώ το». Ηταν η φράση με την οποία η πτωχή πλην τιμία Ελλάς βγήκε στις αγορές του αθλητισμού και άρχισε να σαρώνει μετάλλια ενόψει της δικής της αθλητικής γιορτής, των Ολυμπιακών του 2004, που στο συλλογικό υποσυνείδητο καταγράφηκε ως η χρονιά κατά την οποία θριάμβευσε το ελληνικό DNA.

Σε τι συνίστατο το ελληνικό DNA; Σε πολλές, πάρα πολλές περιπτώσεις, σε μια ουσία που ερχόταν από την Κίνα, με την οποία ντοπάρονταν έλληνες αθλητές –κάτι που μάθαμε αρκετό καιρό μετά το σκάνδαλο με την άρνηση Κεντέρη – Θάνου να κάνουν αντιντόπινγκ κοντρόλ. Στο μεταξύ όμως, με τα μετάλλια στο πέτο, γίνονταν αξιωματικοί του ελληνικού Στρατού (κρατικοδίαιτοι έως και τον δωδέκατο ή τη δωδέκατη στη σειρά) και είχαν την ευκαιρία να μιλάνε για την ανωτερότητα του έθνους, για την ελληνική ψυχή, για τα τεσσάρων χιλιάδων χρόνων ανώτερα ελληνικά κύτταρα. Ειδικά προς τιμήν της Πατουλίδου, μάλιστα, φτιάχθηκε στη μέση του πουθενά, στο χωριό της, το Πατουλίδειον Αθλητικό Κέντρο, το οποίο την τελευταία φορά που το είδα ήταν στάβλος.

Το 2004 ήταν η χρονιά που οι Ελληνες ήταν γεμάτοι εθνική υπερηφάνεια. Η Εθνική ποδοσφαίρου (με γερμανό προπονητή, αν θυμάστε) κέρδισε το Κύπελλο Ευρώπης στο ποδόσφαιρο κι έκανε Ολυμπιακούς Αγώνες (τους καλύτερους στον κόσμο, λέμε για να το ακούμε εμείς οι ίδιοι). Υστερα, μετά τον θρίαμβο, μας νίκησε η ποδοσφαιρική Αλβανία. Εκείνο το βράδυ, της ήττας, οι χούλιγκαν και λοιπές εθνικές και εθνικόφρονες δυνάμεις έκαναν γιουρούσι και έσφαξαν Αλβανούς (ένας πέθανε). Το σύνθημα που ακούστηκε εκείνο το βράδυ ήταν ένα και έμεινε: «Δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ».

Ολοι τότε θεώρησαν ότι αυτή τη δουλειά την κάνουν «τα φασιστάκια» και αλίμονό τους αν πέσουν στα χέρια μας. Αλλά έλα που η χώρα πήρε την κατιούσα, η κρίση γέννησε αγανάκτηση και ένα μέρος της έδωσε «στα φασιστάκια» κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Και «τα φασιστάκια» πλέον οχυρώθηκαν πίσω από την ιδεολογία του ελληνικού αθλητισμού, τη διάσπαρτη στα κόμματα και στην κοινωνία, τον εθνικισμό, χωρίς τη συμβολική διάστασή του.

Μη σκίζουμε λοιπόν τα ρούχα μας τώρα που ανακαλύψαμε ότι η Πατουλίδου, πρώην ΠαΣοΚ, εξύμνησε στην τηλεόραση τη Χρυσή Αυγή. Ο,τι έμαθε σε όλη της τη ζωή επαναλαμβάνει. Προσδοκώμενο, ρε γαμώ το.