Αργεί βλέπεις κι αυτός ο Λαζόπουλος να αποφασίσει κι έτσι μου ‘ρχεται να πράξω α λα γαλλικά. Να αποσύρω φερ’ ειπείν το τιμητικό άγημα, να δώσω ρεπό στους Μαορί και στο κοριτσάκι με τα λουλούδια, να κλείσω μέιλ και τηλέφωνα και –ο κόσμος να χαλάσει –να μη δέχομαι επαγγελματικές οχλήσεις εκτός ωρών εργασίας όπως το όρισε πρόσφατα η γαλλική κυβέρνηση. Σκέφτομαι όμως το καλό της πατρίδας και κάθομαι στ’ αβγά μου. Το ίδιο μάλλον σκέφτεται κι ο Λάκης και μας χορεύει στο ταψί διότι πού να τρέχεις τώρα για σταυρό την ώρα μάλιστα που ακόμη και τα καρφιά κομματικώς πριμοδοτούνται, πόσω μάλλον το όξος και η χολή. Εδώ τουλάχιστον τα ξίδια τρέχουν α βολοντέ και η χολή είναι σε μεγάλη ζήτηση. Ανοίγεις την τηλεόραση και τρέχουνε στο πάτωμα, ανοίγεις και το Ιντερνετ και τρέχουνε στα μούτρα σου.

Ειλικρινά τώρα, δεν του κρατάω καθόλου μούτρα του Λάκη που τόσες μέρες με έχει στην τσίτα. Πολύ καλά κάνει και δεν κόπτεται να με εκπροσωπήσει. Σιγά. Τι του είμαι στο κάτω κάτω; Χειροκροτητής μήπως, πρώτο τραπέζι πίστα που κάνει κεφάλι με τις επαναστάσεις της Τρίτης; Η γριά που κλάνει ή η Ντενίση που ρεύεται; Συγγνώμη κιόλας κυρία Ντενίση μου αλλά νομίζω ότι ώρες ώρες έχετε κι εσείς τα δίκια σας.