Τέλος σε χρόνιες δικαστικές διαμάχες ανάμεσα στο Δημόσιο και ιδιώτες που διεκδικούν ακίνητα αμφιβόλου νομικού καθεστώτος και καταπατημένα επιχειρεί να βάλει το υπουργείο Οικονομικών, προσβλέποντας παράλληλα σε αύξηση των δημοσίων εσόδων και επενδυτική ή τουριστική αξιοποίηση των συγκεκριμένων εκτάσεων με γρήγορες και απλές διαδικασίες.
Με νομοθετικές διατάξεις που προωθεί το υπουργείο Οικονομικών δίνεται η δυνατότητα σε ιδιώτες να αποκτήσουν, υπό προϋποθέσεις, νόμιμους τίτλους κυριότητας για καταπατημένες εκτάσεις καταβάλλοντας στο Δημόσιο ποσό ίσο με την αντικειμενική αξία του ακινήτου. Για αμφισβητούμενες εκτάσεις και πάλι υπό προϋποθέσεις, ο ιδιώτης μπορεί να επιλέξει είτε να καταβάλει το 50% της εμπορικής αξίας του ακινήτου στο Δημόσιο, είτε να εκχωρήσει στο Δημόσιο εδαφικό αντάλλαγμα το οποίο καλύπτει το 50% της συνολικής αξίας του ακινήτου.
ΑΦΟΡΑ 47.000 ΑΚΙΝΗΤΑ. Σήμερα, από τα 72.000 κρατικά ακίνητα τα οποία βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ), ένα ποσοστό της τάξεως του 65% ή περίπου 47.000 ακίνητα είναι είτε καταπατημένα, είτε αγνώστου, είτε αμφιβόλου νομικού καθεστώτος.
Το γεγονός αυτό μεταφράζεται σε αδυναμία τουριστικής ή γενικότερα επενδυτικής αξιοποίησης των συγκεκριμένων ακινήτων, αποτρέποντας την αξιοποίησή τους είτε στο πλαίσιο του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, είτε από τους ίδιους τους ιδιώτες.
Οι διατάξεις αυτές βέβαια, εφόσον ψηφισθούν, δεν αποκλείεται να προκαλέσουν αντιδράσεις περιβαλλοντικών και άλλων φορέων και προσφυγές στα δικαστήρια.
ΟΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕΝΕΣ. Με δεύτερο νομοσχέδιο για την επίλυση ιδιοκτησιακών διαφορών μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτών για αμφισβητούμενες εκτάσεις (επίσης δόθηκε για διαβούλευση έως τις 2 Μαΐου) ανοίγει ο δρόμος ώστε Δημόσιο και ιδιώτες να τα βρουν μεταξύ τους εκτός δικαστικών αιθουσών με συμβιβασμό στη βάση ενιαίων κανόνων.
Οι κανόνες που προβλέπονται στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο προβλέπουν ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να επέλθει εξωδικαστικός συμβιβασμός είναι να υφίσταται εκκρεμοδικία και να μην έχει εκδοθεί πρωτόδικη απόφαση.
Μπορεί να εφαρμοσθεί σε διεκδικούμενες εκτάσεις για τις οποίες ο ιδιώτης έχει συνεχόμενους τίτλους που ανάγονται πριν από το 1926 και έχουν εμβαδόν τουλάχιστον 50 στρέμματα για ακίνητα εκτός σχεδίου πόλης και 20 στρέμματα για ακίνητα εντός σχεδίου πόλης.
Σε αυτήν την περίπτωση ο ιδιώτης μπορεί να καταβάλει το 50% της εμπορικής αξίας του ακινήτου στο Δημόσιο και να επιλυθεί η διαφορά ή εναλλακτικά να μοιραστούν το ακίνητο, με τον ιδιώτη να εκχωρεί τμήμα αυτού που αντιστοιχεί στο 50% της εμπορικής αξίας του ακινήτου.