Το νησάκι απέναντι από το Ιτον (ιδιοκτησία του κολεγίου) είχε όλα τα καλά. Λούνα παρκ, σοκολάτες, παγωτά και πολλά άλλα που λειτουργούσαν σαν σειρήνες στα κολεγιόπαιδα. «Ηταν ο δικός μου παράδεισος» είχε εξηγήσει ο (16χρονος τότε) Κωνσταντίνος Λουλούδης που, για να περάσει απέναντι στο νησί, έπρεπε να τραβήξει… κουπί και έτσι έμεινε στην κωπηλασία, καθώς στο κρίκετ είχε απογοητευθεί από νωρίς.

Από τότε ο νεαρός μεγάλωσε, έγινε το πλέον ανερχόμενο αστέρι της κωπηλασίας στη Βρετανία (του απονεμήθηκε σχετικό βραβείο από το BBC το 2009) και πριν από λίγες ημέρες πανηγύρισε ως μέλος της οκτακώπου της Οξφόρδης τη νίκη στον ιστορικό ετήσιο αγώνα με το Κέιμπριτζ.

Το είχε ξανακάνει παλαιότερα και ήταν ο νεότερος αθλητής που κατάφερνε κάτι τέτοιο, ενώ το 2012 κρέμασε στον λαιμό του και το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο, πάντα με την οκτάκωπο. Η καταγωγή του είναι από την Ανδρο, αλλά μεγάλωσε και ανδρώθηκε στη Βρετανία. Δεν έχει μεγάλη σχέση με την Ελλάδα, όμως μαθαίνει νέα και άλλωστε στο κολέγιό του, στην Οξφόρδη, σπουδάζει έλληνες κλασικούς.

Ο εκ των κορυφαίων βρετανών ιστιοπλόων Μάθιου Πίνσετ (συνοδοιπόρος στα περισσότερα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια του ακόμα μεγαλύτερου Στιβ Ρεντγκρέιβ) έχει βγάλει το παρατσούκλι «κτήνος» στον νεαρό κωπηλάτη για τον οποίο έχει μιλήσει με τα καλύτερα λόγια: «Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχω συναντήσει. Τον αποκάλεσα κτήνος διότι έχει εκπληκτική δύναμη την οποία βγάζει την ώρα του αγώνα και δίνει τρομερή ώθηση στη βάρκα» είχε πει ο Πίνσετ, που φυσικά, μαζί με τον Ρεντγκρέιβ, αποτελούν τα πρότυπα του 23χρονου κωπηλάτη που ονειρεύεται πλέον το Ρίο, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του παίζει κιθάρα. Ο τραυματισμός του πριν από το ραντεβού των Αγώνων στο Λονδίνο ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής του, όπως περιγράφει, καθώς πρόλαβε οριακά τις ημερομηνίες και δεν αποκλείστηκε για να ζήσει το όνειρό του με την κατάκτηση τελικά ενός ολυμπιακού μεταλλίου στην πατρίδα του.

Σηκώνεται από το ξημέρωμα, αφού στις πεντέμισι η ώρα ήδη έχει ξεκινήσει πολλές φορές την προπόνηση, η οποία συνολικά τον απασχολεί 30-35 ώρες εβδομαδιαίως.

Εχει καταφέρει να κερδίσει την αναγνώριση από όλους τους συναθλητές του από νεαρή ηλικία (άλλωστε το 2011 είχε στεφθεί πρωταθλητής κόσμου στους εφήβους) και απολαμβάνει αυτή την αναγνωρισιμότητα πάντα σεμνά και ταπεινά. Μέσα στη βάρκα εκτός από δύναμη είναι και ο πλέον πλακατζής και ξέρει να φτιάχνει το κλίμα στις δύσκολες στιγμές.

Στο Λονδίνο ήταν ο ένας από τους δύο αθλητές με ελληνική καταγωγή που κατέκτησαν ολυμπιακό μετάλλιο. Ο άλλος ήταν ο Σιδέρης Τασιάδης, ασημένιος ολυμπιονίκης στο κανόε-καγιάκ με τη Γερμανία.