Στις 16 Ιουλίου 1950 η Βραζιλία πληγώθηκε βαθιά. Η ουλή παραμένει ακόμα εκεί για να της θυμίζει την πιο επώδυνη ήττα στην ποδοσφαιρική της ιστορία, από την Ουρουγουάη με 2-1 στον (ουσιαστικά) τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στο Μαρακανά.
Μέσα στην απόγνωσή τους οι Βραζιλιάνοι αναζήτησαν εξιλαστήρια θύματα. Ο τερματοφύλακας Μοασίρ Μπαρμπόσα καταδικάστηκε σε «ισόβια», όπως αποδείχθηκε μέχρι το τέλος της ζωής του. Στο πυρ το εξώτερον έστειλαν και τις λευκές εμφανίσεις που μέχρι τότε φορούσαν οι παίκτες της Βραζιλίας και τις αντικατέστησαν με τις γνωστές μας μέχρι σήμερα κιτρινοπράσινες. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 στη Σουηδία, στην αποστολή είχε συμπεριληφθεί και ένα 17χρονο παιδί, ονόματι Πελέ. Τα νούμερα είχαν μοιραστεί στους παίκτες και το μόνο που είχε μείνει ελεύθερο ήταν το νούμερο 10. Η κατάκτηση τριών Παγκοσμίων Κυπέλλων από τον Πελέ με το συγκεκριμένο νούμερο στην πλάτη ήταν αρκετή για να μετατρέψει έναν απλό αριθμό σε μύθο.