Ο αδελφός μου είναι 30 ετών. Πρόσφατα χώρισε και απολύθηκε. Ζει με τους γονείς μου, νευριάζει με την μητέρα μου, την απειλεί, σπάει αντικείμενα. Τον φοβόμαστε αλλά εκείνος δεν παραδέχεται ότι έχει πρόβλημα.
Ο θυμός είναι ένα πανανθρώπινο, οικουμενικό συναίσθημα, το οποίο απαντά σε ερεθίσματα που απειλούν το αίσθημα «δικαίου» μέσα μας όπως και την αυτοαξία, την αξιοπρέπεια, την αυτοεκτίμησή μας.
Ο αδελφός σας είναι πιθανόν να νιώθει πολύ εύθραυστος μέσα του και γι’ αυτό να αντιδρά έτσι. Μετά από κάθε έκρηξη καταφέρνει και νιώθει πιο ήρεμος, επιτυγχάνοντας μια κάθαρση.
Το συναίσθημα του φόβου που νιώθετε όλη η οικογένεια μπορεί να του ενισχύει την επιθετικότητά του γιατί νιώθει ότι σας ελέγχει, έχοντας «αποτύχει» να κρατήσει τον έλεγχο στους άλλους τομείς της ζωής του.
Με μια στάση «ενσυναίσθησης» δείξτε του ότι καταλαβαίνετε πόσο δύσκολα περνάει και ότι κατανοείτε ότι οι εκρήξεις του είναι κάτι που ούτε ο ίδιος θέλει.
Συμπαρασταθείτε στα συμβολικά του πένθη, αλλά βάζοντας ταυτόχρονα όρια στην επιθετικότητά του. Πείτε μου με ψύχραιμο και σταθερότόνο φωνής ότι δεν θα δεχτείτε καμία πράξη βίας στο σπίτι και ότι αν νιώσετε ξανά απειλή θα αναγκαστείτε να προβείτε σε μέτρα ασφαλείας.
Συνεχίστε τις προσπάθειες να τον πάτε σε ειδικό και πείτε του ότι είστε διατεθειμένοι ως οικογένεια να πάτε μαζί του για να δείτε και εσείς τα «λάθη» σας.
Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια, email myrsini.kostopoulou@gmail.com, twitter @myrsi1
