«Πολλοί έχουν μετανιώσει που έφεραν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ελλάδα» δήλωσε στα «ΝΕΑ» κοινοτικός αξιωματούχος στο περιθώριο της πρόσφατης Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, ενώ απαντώντας στο ερώτημα για το εάν το Ταμείο ήλθε στην Ελλάδα με πρωτοβουλία της καγκελαρίου Μέρκελ ή με προσωπική απόφαση του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου απάντησε πως «το ΔΝΤ το προσκαλούν οι κυβερνήσεις των χωρών που το χρειάζονται».

Ατομα που γνωρίζουν το παρασκήνιο της εποχής αναφέρουν πως αν και ο Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει πρώτος τη βοήθεια του Ταμείου στην Ελλάδα από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2009, ήταν οι ευρωπαίοι εταίροι της χώρας που από τα τέλη Μαρτίου 2010, δηλαδή τρεις μήνες μετά, πίεζαν την ελληνική κυβέρνηση να δεχθεί τη συμμετοχή του Ταμείου σε ενδεχόμενο πρόγραμμα οικονομικής στήριξης.

Πληροφορίες αναφέρουν πως όταν ο Γιώργος Παπανδρέου έθεσε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 11 Δεκεμβρίου 2009 θέμα υπαγωγής της χώρας σε πρόγραμμα του ΔΝΤ, εισέπραξε την κατηγορηματική άρνηση των ομολόγων του. Ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ Τάκης Ρουμελιώτης στο βιβλίο του «Το άγνωστο παρασκήνιο προσφυγής στο ΔΝΤ» αναφέρει πως στις 20 Μαρτίου 2010 συναντήθηκε στην Ουάσιγκτον με τον πρόεδρο του EURIMF (τον εκπρόσωπο της ΕΕ στο ΔΝΤ), Γερμανό Κλάους Στάιν, ο οποίος εξαρχής του τόνισε πως η χρηματοδοτική στήριξη της Ελλάδας θα πρέπει να είναι διπλή και να προέρχεται τόσο από την ΕΕ όσο και από το Ταμείο.

Στις 9 Φεβρουαρίου 2009 ο τότε ευρωπαίος επίτροπος, αρμόδιος για τις Οικονομικές Υποθέσεις Χοακίν Αλμούνια, μιλώντας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο τόνιζε πως οι Ευρωπαίοι δεν χρειάζεται να καλέσουν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να βοηθήσει την Ελλάδα και ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους το πρόβλημα, αρκεί να υπάρχουν επαρκής βαθμός συντονισμού και πολιτική δέσμευση. Αν και η Ανγκελα Μέρκελ φαίνεται πως είχε υιοθετήσει την ίδια γραμμή, τελικά συναίνεσε στις αρχές Απριλίου 2010 στη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα αφενός διότι δεν είχε εμπιστοσύνη στην Κομισιόν (και στις υπηρεσίες του κ. Αλμούνια), αφετέρου διότι συνειδητοποίησε πως η Γερμανία θα πλήρωνε λιγότερο για την ελληνική διάσωση.

Αν και δεν μπορεί να αποδειχθεί εάν η υπαγωγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης ήταν προαποφασισμένη, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου απευθύνθηκε στον Ντομινίκ Στρος-Καν το 2009 και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δεσμεύτηκε πως θα στείλει άμεσα τεχνική βοήθεια στην Αθήνα, ενώ προέτρεψε τον τότε πρωθυπουργό να προσλάβει για σύμβουλό του τον Ματιέ Πιγκάς (σύμβουλό του την περίοδο 1998-1999, όταν ήταν υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας), που ήταν εκείνη την περίοδο γενικός διευθυντής της γαλλικής τράπεζας Lazard.

«Καθώς κανείς δεν έπρεπε να μάθει πως η Ελλάδα κάνει τις απαραίτητες προεργασίες για πρόγραμμα του ΔΝΤ, η ομάδα στελεχών του Ταμείου που ανέλαβε την αποστολή βαφτίστηκε τεχνική βοήθεια. Η πρώτη αποτύπωση της κατάστασης έγινε τον Ιανουάριο του 2010 και η δεύτερη τον Απρίλιο του 2010» δηλώνει στα «ΝΕΑ» στέλεχος που μετείχε στις διαπραγματεύσεις της εποχής.