Ημουν παιδί αγαθό και με εκμεταλλεύθηκαν

Ο Χρήστος Αρδίζογλου μεγάλωσε στις αλάνες της Νέας Ιωνίας παίζοντας ποδόσφαιρο με τρύπια παπούτσια! Τον χαρακτήρισαν τρελό, απείθαρχο, ατομιστή, με το καινοτόμο για την εποχή του «αφάνα, λουκ»! Θύμιζε ατίθασο άλογο κούρσας και, όπως λέει και ξαναλέει, είναι ο ποδοσφαιριστής που δέχθηκε τον μεγαλύτερο πόλεμο στην ΑΕΚ εκ των έσω!

Ο 61χρονος πλέον βετεράνος διεθνής μεσοεπιθετικόςτου Απόλλωνα και της ΑΕΚ (τις δεκαετίες του 1970 και του 1980), που είναι συνταξιούχος της ΕΛ.ΑΣ.,ομολογεί ότι «ήταν ένα χαζό και αγαθό παιδί», που το εκμεταλλεύθηκαν οι επιτήδειοι.

Ο Αρδίζογλου έζησε φτωχικά με τα πέντε αδέλφια του στη Νέα Ιωνία. Γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ, όπου είχε βρεθεί η οικογένειά του μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Ο πατέρας του Δημήτρηςκαι η ισραηλίτισσα μητέρα του Αγγελική αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στη Νέα Ιωνία. Ο Χρήστος σε ηλικία 5 ετών άρχισε να έχει τις πρώτες εμπειρίες με μπάλα στις αλάνες.

«Στο Δημοτικό ντρεπόμουν και έκρυβα τις τρύπες από τα παπούτσια μου. Από το πρωί στις 8 στο σχολείο και κατέληγα στο σπίτι μου το βράδυ. Προτιμούσα να παίζω μπάλα ώρες ατελείωτες, νηστικός. Περίμενα να περάσει η ώρα για να νυχτώσει και να πάω στο σπίτι σαν τον γάτο για να μην πάρει χαμπάρι ο πατέρας μου. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη… Εχω φάει ξύλο, που έβαζα και στις… τσέπες μου» θυμάται ο Αρδίζογλου.

Ο πατέρας του δούλευε σε εργοστάσιο με έπιπλα και ασχολήθηκε με είδη ρουχισμού, ήταν ράφτης. Και καλός ψάλτης στην εκκλησία, θυμάται ο Χρήστος. Η μητέρα του έκανε διάφορες δουλειέςγια να βοηθάει την οικογένεια. Εκτός από την μπάλα είχε αγαπημένο σπορ το ποδήλατο: «Είχα δελτίο στον Αθλητικό Ομιλο Αμαρουσίου. Πήγαινα με ένα ποδήλατο σαραβαλάκι και έκανα προπόνηση. Παράλληλα έπαιζα ποδόσφαιρο».

Ξεκίνησε την καριέρα του στον Απόλλωνα σε ηλικία 18 ετών, στη θέση του αριστερού οπισθοφύλακα. Στην ομάδα της Ριζούπολης αγωνίστηκε τρία χρόνια (1971-1974) δίπλα στους Συμιγδαλά, Γιαννίμπα, Ράμφο, Κυριακού, Πασχάλη. «Προπονητής στον Απόλλωνα ήταν ο Ούγγρος Μπούτσακ και επειδή δεν με έκαναν επαγγελματία σταμάτησα το ποδόσφαιρο. Πήγα και δούλεψα για έξι μήνες στο εργοστάσιο με προϊόντα ελαίου του Πασχάλη. Ο προπονητής του Απόλλωνα Πασάς και ο ποδοσφαιριστής Μπεθάνης με παρότρυναν να επιστρέψω στη Ριζούπολη. Υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο» σημείωσε ο Αρδίζογλου.

Το καλοκαίρι του 1974 ο μεγάλος πρόεδρος της ΑΕΚ Λουκάς Μπάρλος αποφάσισε να προχωρήσει στη μεταγραφή του Αρδίζογλου, ενώ δόθηκαν ανταλλάγματα στον Απόλλωνα οι ποδοσφαιριστές Καρούλιας, Τζιβόγλου, Τιμοθέου. Αγωνίστηκε 11χρόνια στην Ενωση και κατέκτησε δύο τίτλους πρωταθλήματος και δύο Κύπελλα, ενώ είδε από την κερκίδα τη μεγάλη πορεία της ΑΕΚ στα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA λόγω τιμωρίας.

«Από πιτσιρικάς ήμουν αεκτζής. Ομως δέχθηκα ανελέητο πόλεμοστην Ενωση, όσο κανένας ποδοσφαιριστής. Μου αρέσουν οι πλάκες, όμως άλλο οι πλάκες και άλλο οι κακοήθειες που έλεγαν για μένα, όπως για παράδειγμα ότι πήρα τηλέφωνο ανήμερα του Αγίου Νικολάου και είπα χρόνια πολλά στον συμπαίκτη μου Λάκη Νικολάου. Στην ΑΕΚ δεν πήρα χρήματα βάσει της αξίας μου. Πήρα μόνο 1 εκατ. δραχμές από τον Μπάρλο για τη μεταγραφή και μάλιστα σε επιταγές. Με κορόιδεψαν και ας είναι καλά τα αδέλφια Αντώνης και Κώστας Κουβαρνός που μου άνοιξαν τα μάτια. Μπόρεσα να αγοράσω ένα διαμέρισμα και ένα οικόπεδο στον Μαραθώνα».

Τι θυμάται περισσότερο στην ΑΕΚ;

«Με έσβησε ως ποδοσφαιριστή ο πρόεδρος Ζαφειρόπουλος. Ο προπονητής πουμε εμπιστεύτηκε περισσότερο ήταν ο Φάντροκ. Σε ένα ματς πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια με έβριζαν 25.000 θεατές για 85 λεπτά. Ο Φάντροκ με κράτησε στο παιχνίδι και στα τελευταία λεπτά σημειώσαμε τα γκολ, νικήσαμε με 3-1 και ο κόσμος με αποθέωσε. Μου άρεσε να ντριμπλάρω όποιον αντίπαλο έβρισκα μπροστά του. Πριν από δύο χρόνια κατάλαβα τι έκανα στους αγωνιστικούς χώρους βλέποντας σε DVD τον εαυτό μου».

Ο Αρδίζογλου «σημαδεύει» τρεις προπονητές: «Ο Γεωργιάδης με κορόιδεψε και δεν με πήρε στον Ολυμπιακό, όπως μου είχε υποσχεθεί. Ο Αρχοντίδης με έβαλε να παίξω μόνο ένα λεπτό σε παιχνίδι της εθνικής. Αναγνωρίζω ότι είχα παραφερθεί απέναντι στον Μπάγεβιτς και όταν πήγα να τον χαιρετήσω πριν από λίγο καιρό δεν μου έδωσε το χέρι του».

Μετά το ποδόσφαιρο τι έκανε ο Αρδίζογλου;