Την πρώτη φορά που ο Αλέξης Τσίπρας γνώρισε τον Μάριο Ντράγκι ήταν στην πόρτα ενός ασανσέρ στο αρχηγείο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στη Φρανκφούρτη. Ο Τσίπρας είχε μόλις βγει από τη συνάντηση με το τότε μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ Γεργκ Ασμουσεν και είχε πέσει πάνω στον Ντράγκι, ο οποίος τον έπιασε αγκαζέ για να κατέβουν μαζί μέχρι το ισόγειο. Αγκαζέ χθες δεν είχε, καθώς η συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον επικεφαλής της ΕΚΤ ήταν επίσημη. Είχε όμως σχόλιο του ιταλού Σούπερ Μάριο για τη λίστα Τσίπρα που κατέβηκε στην Ιταλία. Στους συριζαίους αρέσει να λένε ότι ο Ντράγκι απένειμε εύσημα στον Τσίπρα για το αποτέλεσμα που έφερε η λίστα. Αλλά τι σόι επιτυχία είναι το 4% μπροστά στο 40% του Κεντροαριστερού Ρέντσι;

Πάντως, αυτό δεν ήταν το μόνο σχόλιο για την ευρωυποψηφιότητα του Τσίπρα. Στους διαδρόμους της ΕΚΤ έγινε σχετικό κουτσομπολιό, καθώς αρκετοί εργαζόμενοι γνώριζαν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ από το ντιμπέιτ των υποψηφίων για την προεδρία της Κομισιόν.

Τον Ντράγκι συνόδευαν ο Κλάους Μαζούχ και το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ –και Νούμερο 2 επί της ουσίας –Μπενουά Κερέ. Τον Τσίπρα ο Γιάννης Δραγασάκης και ο Νίκος Παππάς. Στη συνάντηση που κράτησε μία ώρα, οι συριζαίοι επανέλαβαν τις θέσεις τους για το χρέος, το Δημόσιο και τις ασθενέστερες ομάδες που κινδυνεύουν να μείνουν εσαεί ασθενείς. Σε αυτό το σημείο μού λένε ότι ο Ντράγκι φάνηκε να δείχνει κατανόηση. Κατά τα λοιπά, επαναλάμβανε ότι το ευρωπαϊκό πλαίσιο δίνει δυνατότητα διαλόγου για όλα τα θέματα. Στο τέλος, για να μη χαλάσει την παράδοση, συνόδευσε τους προσκεκλημένους μέχρι το ασανσέρ.

Σαμαρικές «ορμήνειες»

Στο πατρικό σπίτι του Αντώνη Σαμαρά στη Μουρούζη έχουν ληφθεί μερικές από τις πιο κρίσιμες αποφάσεις των τελευταίων δυόμισι χρόνων και όχι μόνο. Για να μην αναφέρω ότι ο Σαμαράς επιλέγει τη Μουρούζη για τα ραντεβού που έχουν ιδιαίτερη πολιτική σημασία και τα οποία θέλει να περάσουν κάτω από το ραντάρ. Χθες ο Σαμαράς θυμήθηκε το αντίστοιχο καταφύγιο του Ευάγγελου Αβέρωφ: το σπίτι της αδελφής του στη συμβολή της Ηρώδου Αττικού με τη Λυκείου. Αυτό στη συνομιλία που είχε με τον αβερωφικό Κώστα Τασούλα την ώρα που κατευθύνονταν από το Προεδρικό Μέγαρο προς τη Βουλή για τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Κατά τα λοιπά, ο Πρωθυπουργός έδωσε στον νέο υπουργό «ορμήνειες» που αφορούν το υπουργείο Πολιτισμού. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Τασούλας ίσως να είναι η πιο ακατανόητη επιλογή αυτού του ανασχηματισμού.

Ενα σούσι δρόμος

Επρεπε να γίνει η τελετή παράδοσης του υπουργείου Οικονομικών στον Γκίκα Χαρδούβελη για να παραδεχτεί ο Γιάννης Στουρνάρας ότι από τη Δεξιά τον χωρίζει… ένα σούσι δρόμος. Οπως το έθεσε ο απερχόμενος υπουργός Οικονομικών κοιτάζοντας τον Χρήστο Σταϊκούρα που καθόταν δίπλα του στη μεγάλη αίθουσα του τρίτου ορόφου της οδού Νίκης, «παρά τα βάσανα και τα ξενύχτια περάσαμε ωραία σε αυτό το υπουργείο με το σούσι μου εγώ, με τα σουβλάκια του ο Χρήστος και οι υπόλοιποι». Πάντως σούσι –από το Φουρίν Καζάν που είναι κοντά στη Νίκης –δεν παράγγελνε μόνο ο Στουρνάρας αλλά και ο Γιώργος Αλογοσκούφης.

Κατά τα λοιπά, ο απερχόμενος υπουργός ήταν ιδιαίτερα θερμός για τον Αντώνη Σαμαρά. Θύμισε ότι δεν γνωρίζονταν –«είχαμε συναντηθεί κάνα δυο φορές σε σινεμά στην Κηφισιά, τα πέτρινα χρόνια» -, αλλά είπε ότι μέσα από τη δοκιμασία της τελευταίας διετίας έγιναν φίλοι. Ηταν πάντως ειλικρινής. Εκανε ειδική αναφορά στο «στόλισμα» που του επιφύλασσε ο Πρωθυπουργός κυρίως τις πρωινές ώρες, όταν έβλεπε τις εφημερίδες (σ.σ. και τις χοντράδες που ενίοτε εκστόμιζε ο Στουρνάρας).

Οτι τα τελευταία δύο χρόνια ήταν τα πιο δύσκολα το επιβεβαίωσε και ο Γκίκας Χαρδούβελης. «Τα έβλεπα απ’ έξω και έλεγα, καλά, αυτός ο άνθρωπος πότε προλαβαίνει και κοιμάται;» αναρωτήθηκε. Φοβάμαι ότι σύντομα θα ζήσει στο πετσί του την απάντηση. Ο Χαρδούβελης πάντως, πριν μπει σε σύσκεψη με τον Στουρνάρα, άφησε αιχμές για τους εφοπλιστές που διαμαρτύρονται, ενώ η ναυτιλία πηγαίνει καλά. Καρφιά πέταξε και για την τρόικα –«καλή είναι, αλλά πρέπει να κάνουμε αυτό που θέλουμε εμείς» –αλλά και για την Αριστερά που πρέπει να τεκμηριώνει οικονομικά τα επιχειρήματά της.

Αρχιεπισκοπική ευλογία

Οι νεοφώτιστοι υπουργοί πήγαν, είδαν και απήλθαν από το Προεδρικό Μέγαρο. Οχι όλοι, αφού κάποιοι έμειναν λίγο παραπάνω στην Ηρώδου Αττικού. Αναφέρομαι στον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, τον οποίο κράτησε λίγο πιο πίσω ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Θυμίζω ότι ο Κωνσταντινόπουλος είναι ιατρός (ακτινολόγος). Με αυτή την ιδιότητα στο παρελθόν είχε κουράρει μαζί με άλλους ιατρούς τον Ιερώνυμο στο νοσοκομείο Σωτηρία. Εξού και ο Αρχιεπίσκοπος τον καθυστέρησε και του θύμισε το περιστατικό.

Ο δικός του Κουλούρης

Κουλουρικές αναμνήσεις ξύπνησε σε κάποιους η υπουργοποίηση του Γεράσιμου Γιακουμάτου. Συγκεκριμένα, σε γαλάζιο βουλευτή που κάποτε ήταν κοντά στον Σαμαρά μόνο και μόνο για να τον «πουλήσει» για άλλο κόμμα και κατόπιν να επιστρέψει στην αγκαλιά της μητέρας ΝΔ. Ο εν λόγω περίμενε μάλιστα να υπουργοποιηθεί (!), εξού και έλεγε σε συνομιλητή μου ότι η υπουργοποίηση του Γεράσιμου Γιακουμάτου του θύμισε τον τελευταίο ανασχηματισμό του Κώστα Σημίτη το καλοκαίρι του 2003. Το ΠαΣοΚ βρισκόταν πίσω από τη ΝΔ στις δημοσκοπήσεις και ο ανασχηματισμός ήταν μια ύστατη προσπάθεια να αντιμετωπιστούν τα θέματα της καθημερινότητας. Κάπως έτσι, ο Κίμων Κουλούρης έγινε υφυπουργός Ανάπτυξης αρμόδιος για τις λαϊκές αγορές. Ο Κουλούρης ασκούσε καθήκοντα πηγαίνοντας κάθε μέρα σε μια αγορά συνοδεία κάμερας. Ελπίζω να μη ζήσουμε τα ίδια με τον Γιακουμάτο.