Από τις 168 ώρες της εβδομάδας, καλείται –όχι σπάνια –να εργάζεται τις 116. Δηλαδή, ο ελεύθερος χρόνος του δεν ξεπερνά τις 52 ώρες εβδομαδιαίως –κάπου εκεί πρέπει να «στριμώξει» τον ύπνο του, τη φροντίδα της οικογένειας του, την κοινωνική του ζωή. Τις καλές εβδομάδες, πάλι, δουλεύει 78 ώρες –δηλαδή 30 ώρες περισσότερες από αυτές που προβλέπει το ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Η πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία με τον διευθυντή Χειρουργικής στο Νοσοκομείο της Καρδίτσας, κ. Λεωνίδα Σιδέρη, έγινε την Κυριακή το απόγευμα. Η φωνή του πρόδιδε αϋπνία. Είχε επιστρέψει λίγες ώρες νωρίτερα στο σπίτι του έπειτα από εφημερία –έσπευσε μάλιστα να κάνει σαφές ότι οι εφημερίες στα ελληνικά νοσοκομεία υπερβαίνουν κατά πολύ τις 24 ώρες. Αλλωστε, για τη συστηματική παραβίαση του ανωτάτου ορίου των 48 ωρών μηνιαίως για τις εφημερίες η Ελλάδα παραπέμπεται στο Ευρωδικαστήριο. «Για εμάς αυτό το πρόγραμμα έχει γίνει συνήθεια. Ασχολούμαστε αποκλειστικά με τη δουλειά μας. Κάποια στιγμή όμως πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι το δημόσιο σύστημα υγείας παραμένει όρθιο λόγω του εθελοντισμού και της αυταπάρνησης των εργαζομένων στο ΕΣΥ» λέει ο κ. Σιδέρης.
Το εξοντωτικό ωράριο δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά τον κανόνα για τη μεγαλύτερη μερίδα των γιατρών στην περιφέρεια. Στο ίδιο νοσοκομείο εργάζονται πλέον μόνο μία μαιευτήρας – γυναικολόγος, μία παιδίατρος, μία οφθαλμίατρος και δύο ουρολόγοι, οι οποίοι βρίσκονται ουσιαστικά σε διαρκή εφημερία. Κι αν ο κρυφός πόθος μιας μεγάλης μερίδας γονέων είναι το παιδί τους να γίνει γιατρός, ο κ. Σιδέρης το απεύχεται. «Τα ελληνικά νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε ζούγκλα. Ποιος θα το περίμενε; Οι κόρες μου επ’ ουδενί δεν ήθελαν να ακολουθήσουν το επάγγελμα τους πατέρα τους» λέει.
Με κοινό παρονομαστή την υποστελέχωση, τα νοσοκομεία της περιφέρειας λειτουργούν με μόνιμα κουρασμένο προσωπικό. Οπως στην περίπτωση του Νοσοκομείου της Εδεσσας: «Η νευρολογική εφημερεύει μόνο 15 ημέρες. Δυστυχώς, αντίστοιχη κλινική δεν λειτουργεί ούτε στα Γιαννιτσά, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να αναγκάζονται να ταξιδεύουν προς τη Θεσσαλονίκη ή τη Βέροια» λέει ο ακτινολόγος και πρόεδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Πέλλας Σάκης Γεναρίδης. Οριακά λειτουργεί και η μαιευτική κλινική: υπηρετεί μόνο μία μόνιμη γιατρός, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν στη λύση του δανεικού γιατρού από το Νοσοκομείο των Γιαννιτσών και στη βοήθεια επικουρικών. Σε απεργία διαρκείας προχώρησαν και οι εργαζόμενοι του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας. Το ιατρικό δυναμικό καταγγέλλει ότι εργάζεται πάνω από 36 συνεχόμενες ώρες.
«Οχι» στην κόπωση είπε πριν από ενάμιση χρόνο ο Γιάννης Κοσκοσάς, συντονιστής – διευθυντής στη μαιευτική κλινική του Νοσοκομείου Φλώρινας. «Ηταν ανθρωπίνως αδύνατον δύο γιατροί να εφημερεύουμε σε μόνιμη βάση. Απευθύνθηκα στον εισαγγελέα, ζητώντας να εφαρμοστεί ο νόμος και τον επόμενο μήνα αναμένεται να εκδικαστεί η υπόθεση». Ο ίδιος επισημαίνει ότι η πρόσληψη ενός επικουρικού γιατρού έδωσε προσωρινή λύση στο πρόβλημα, τονίζει ωστόσο ότι ίδια είναι η κατάσταση σε νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας, με τις κλινικές να βρίσκονται σε μόνιμο εφημεριακό… κραχ. «Στο Νοσοκομείο της Καστοριάς, τα παιδιατρικά περιστατικά κάλυπτε μέχρι πρότινος μόνο ένας γιατρός, ενώ στα Γρεβενά η γυναικολογική και η παιδιατρική κλινική αντιμετωπίζουν έκτακτα περιστατικά τις μισές ημέρες του μήνα».
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ. Οι γιατροί με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Τις τελευταίες ημέρες οι βρετανικές εφημερίδες έβαλαν στο μικροσκόπιο τις ώρες εργασίας των ειδικευόμενων, υπογραμμίζοντας ότι εργάζονται ακόμη και 100 ώρες την εβδομάδα παρά την αυστηρή ευρωπαϊκή νομοθεσία. Στην Eλβετία χτύπησε «συναγερμός» όταν έρευνα έδειξε ότι το 15% των ειδικευόμενων ξεπερνά τις 60 ώρες εργασίας, δίνοντας έμφαση στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα εργασίας χωρίς ρεπό.
Αντίστοιχες καταγγελίες έχει δεχθεί η Κομισιόν από 10 ενώσεις ελλήνων γιατρών, σύμφωνα με τις οποίες οι ειδικευμένοι υποχρεώνονται να εργάζονται έως και 72 ώρες την εβδομάδα και οι ειδικευόμενοι έως και 93. Επιπλέον, υποχρεώνονται να εργάζονται επί 32 ώρες χωρίς διακοπή. Ετσι η Επιτροπή προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά της Ελλάδας.
