Το πατατράκ μέχρι τώρα των ευρωπαϊκών χωρών στο Μουντιάλ της Βραζιλίας δεν έχει προηγούμενο. Πρόκειται ουσιαστικά για Βατερλώ της Ευρώπης, καθώς για πρώτη φορά σε διοργάνωση που διεξάγεται στη Λατινική Αμερική προκρίθηκαν στη β’ φάση μόλις έξι ομάδες (μεταξύ τους και η μικρή Ελλάδα) από τη Γηραιά Ηπειρο και έμειναν έξω κορυφαία ονόματα όπως η παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία, η Ιταλία, η Αγγλία και η Πορτογαλία.

Τόσες βέβαια (6) είχαν προκριθεί στην αντίστοιχη φάση (των 16) και πριν από τέσσερα χρόνια στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής, με τις τρεις πάντως να φτάνουν ώς τα ημιτελικά και να έχουμε μάλιστα και έναν ευρωπαϊκό τελικό (Ισπανία – Ολλανδία).

Οσοι ισχυρίζονται ότι γενικότερα οι ευρωπαϊκές ομάδες όταν αγωνίζονται μακριά από την ήπειρό τους επηρεάζονται από κλιματικές συνθήκες (ζέστη, υγρασία, κ.λπ.) αλλά και από το υψόμετρο, έχουν δίκιο αλλά μέχρι ενός σημείου, καθώς δεν οφείλονται βασικά σε αυτούς τους λόγους τα άσχημα αποτελέσματά τους.

Ο λόγος είναι ότι οι ομάδες από την αμερικανική ήπειρο (και όχι μόνο τη Λατινική) έχουν γίνει πολύ δυνατές και δεν παίζουν απλά διακοσμητικό ρόλο στη διοργάνωση. Το Μεξικό, για παράδειγμα, στα γήπεδα της Βραζιλίας προκρίθηκε για 5η συνεχόμενη διοργάνωση από τη φάση των ομίλων, όταν μέχρι το 1998 έπαιρνε την πρόκριση μόνο όταν φιλοξενούσε τη διοργάνωση (1970 και 1986)! Αν ρίξουμε μια ματιά σε παλαιότερες διοργανώσεις θα διαπιστώσουμε ότι οι ομάδες από την Ευρώπη είχαν τη μερίδα του λέοντος.

Στη Χιλή, για παράδειγμα, το 1962 με το τρομερό υψόμετρο είχαμε 6/8 ομάδες από την Ευρώπη στα προημιτελικά, με τη Βραζιλία και τη Χιλή να είναι οι μόνες σφήνες που τελικά πήραν την 1η και την 3η θέση στο τουρνουά.

Στην αφόρητη ζέστη και στο μεγάλο υψόμετρο του Μεξικού το 1970 οι μισές ομάδες στα προημιτελικά αλλά και στα ημιτελικά ήταν από την Ευρώπη, με τον τίτλο να πηγαίνει πάλι στη Βραζιλία.

Το 1978 στην Αργεντινή, στην τελική οκτάδα (σύστημα δύο ομίλων) έφτασαν πέντε ευρωπαϊκές ομάδες, μαζί με Αργεντινή –που πήρε τελικά τον τίτλο –Βραζιλία και Περού.

Το 1986 κάτω από τον καυτό ήλιο του Μεξικού έχουμε και πάλι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, αφού από τις 14 ευρωπαϊκές χώρες που συμμετείχαν προκρίθηκαν στον επόμενο γύρο οι 10. Δηλαδή το ευρωπαϊκό ποσοστό στη β’ φάση ήταν 10/16, το οποίο διατηρήθηκε στα προημιτελικά (5/8) και αυξήθηκε στα ημιτελικά (3/4), έστω και αν το τρόπαιο κατέληξε τελικά στην Αργεντινή του μεγάλου Μαραντόνα.

Ακόμα πιο εντυπωσιακά τα στατιστικά στις ΗΠΑ το 1994, σε μια διοργάνωση που διεξήχθη κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες (δεδομένου ότι οι περισσότεροι αγώνες διεξάγονταν μεσημέρι).

Εκεί είχαμε και πάλι 10/16 ευρωπαϊκές ομάδες στη δεύτερη φάση και 7/8 (!) στα προημιτελικά, με μοναδική εκπρόσωπο εκτός Ευρώπης τη μεγάλη Βραζιλία που τελικά πανηγύρισε το 4ο τρόπαιο της ιστορίας της.

Καλύτεροι εντός έδρας

Από τότε που έχει καθιερωθεί το σύστημα της βαθμολογίας 3-1-0 (από το Μουντιάλ των ΗΠΑ το 1994) η στατιστική λέει ότι ο μέσος όρος των βαθμών που κατακτούν οι ομάδες της Ευρώπης σε διοργανώσεις της ηπείρου τους είναι 1,59, ποσοστό που πέφτει στο 1,34 όταν τα Μουντιάλ μετακομίζουν σε άλλη ήπειρο. Οπως και να έχει όμως ίσως ήρθε η ώρα μια ομάδα από την Ευρώπη να πανηγυρίσει στη Λατινική Αμερική.

Τελευταία Νέα