«Ο δικός μου κόσμος είναι το δάσος, ο δικός σου κόσμος είναι εκτός», δηλώνει ο Ασου, ένα νεαρό μέλος της φυλής Τζαράουα, η οποία εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια κατοικεί στο νότιο τμήμα των νησιών Ανταμάν, στον κόλπο της Βεγγάλης, στον Ινδικό Ωκεανό. Αμοραλιστές τουρίστες, διεφθαρμένοι αστυνομικοί, ασθένειες και άλλα δεινά του «πολιτισμού» απειλούν με εξαφάνιση αυτήν την πανάρχαια φυλή.

«Χορέψτε», διατάζει ο αστυνομικός. Οι κοπέλες μπροστά του, γυμνές από τη μέση και πάνω, υπακούουν και αρχίζουν να περιστρέφουν ρυθμικά τη μέση τους τραγουδώντας και χειροκροτώντας. Η κάμερα ενός τουρίστα εστιάζει πότε στις νεαρές που χορεύουν και πότε σε μια εντελώς γυμνή κοπέλα η οποία στέκεται παραδίπλα και προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από μια πλαστική σακούλα με σιτάρι. «Χόρεψε για μένα. Σου έδωσα φαγητό. Χόρεψε», την προστάζει ο αστυνομικός. Αμήχανη η κοπέλα, κάνει δύο βήματα προς τα πίσω και στέκεται ακίνητη. Η κάμερα εστιάζει για ακόμη μια φορά επάνω της και ύστερα επιστρέφει στις υπόλοιπες της ομάδας, που συνεχίζουν να χορεύουν, να τραγουδούν και να χειροκροτούν.

Η απαθανάτιση αυτών των ημίγυμνων νεαρών γυναικών που χοροπηδούν αμήχανες αποτελεί πόθο και όνειρο των εκατοντάδων τουριστών που κάθε χρόνο επισκέπτονται τα νησιά Ανταμάν. Η μοναδική ομορφιά του μέρους και ιδιαίτερα του τροπικού δάσους, που καλύπτει μεγάλο τμήμα των νησιών, λειτουργεί αποκλειστικά ως φόντο. Σκοπός του ταξιδιού των περισσοτέρων είναι η αναζήτηση της –μέχρι πριν από μερικά χρόνια πλήρως απομονωμένης από τον πολιτισμό –φυλής των Τζαράουα. Τα 403 μέλη της, ευκολόπιστα και εξαιρετικά ευάλωτα στην εκμετάλλευση, θεωρητικά προστατεύονται από τον νόμο. Στην πύλη εισόδου στην προστατευόμενη περιοχή της φυλής, όπου καθημερινά σχηματίζονται ουρές από αυτοκίνητα και λεωφορεία, πινακίδες ενημερώνουν τους τουρίστες πως απαγορεύεται να δίνουν τρόφιμα στους ιθαγενείς καθώς και να τους φωτογραφίζουν ή να τους βιντεοσκοπούν. Στην παραπάνω περίπτωση, όμως, ο αστυνομικός είχε δεχτεί 220 ευρώ για να εξαναγκάσει τις κοπέλες να χορέψουν. Η σακούλα με το σιτάρι, πίσω από την οποία προσπαθούσε να κρυφτεί η ολόγυμνη νεαρή, ήταν το αντίτιμο. Στο Πορτ Μπλερ, πρωτεύουσα των νησιών Ανταμάν, υπάρχουν (ινδικά) τουριστικά γραφεία τα οποία ειδικεύονται στην «προσέγγιση» των ιθαγενών. Οι τιμές έχουν ως εξής: 15.000 ρουπίες (γύρω στα 200 ευρώ) για τη δωροδοκία των αστυνομικών και αλλά τόσα για αυτοκίνητο, οδηγό, χειροποίητα αγαλματίδια φτιαγμένα από τους Τζαράουα, φρούτα και αναψυκτικά. Η επαφή με τους «πρωτόγονους» είναι εγγυημένη.

Ο Ντένις Τζάιλς, αρχισυντάκτης της τοπικής εφημερίδας «Ανταμάν Κρόνικλ», μιλώντας στον «Ομπζέρβερ», είχε αναφερθεί στην απογοήτευση των Τζαράουα. Οι πρώτοι που πέρασαν τα σύνορα της ζούγκλας όπου κατοικούν, ήταν οι νέοι. Θαμπωμένοι στην κυριολεξία από τους σύγχρονους ανθρώπους και από όσα είχαν να τους «προσφέρουν», άρχισαν να επιδιώκουν συχνότερα την επαφή με τον έξω κόσμο. Μεγαλώνοντας, όμως, συνειδητοποίησαν πως ο δικός τους κόσμος, το δάσος, τους ταιριάζει καλύτερα. Ο τοπικός δημοσιογράφος, ωστόσο, θεωρεί πως η ενσωμάτωση των Τζαράουα είναι όχι μόνο αναπόφευκτη αλλά και επιθυμητή. Και για τους μεν και για τους δε. Αρκεί να μη γίνει βίαια και απότομα. Αρκεί να επιλέξουν οι ίδιοι τον τρόπο και τον ρυθμό της.

Αντ’ αυτού, η φυλή εξαναγκάζεται να ζει σε όλο και μεγαλύτερη εγγύτητα με τους τουρίστες και τους υπόλοιπους κατοίκους των νησιών. Τα μέλη της πιστεύουν πως οι αστυνομικοί βρίσκονται εκεί για να τους προστατεύουν, αλλά στην πραγματικότητα, σημειώνει ο Τζάιλς, οι αστυνομικοί είναι αυτοί που τους εκμεταλλεύονται πρώτοι. Τους έμαθαν να ζητιανεύουν από τους τουρίστες ώστε να μαζεύουν χρήματα για να αγοράζουν στη συνέχεια από τους ίδιους τους αστυνομικούς τρόφιμα και καπνό, ενώ έχουν υπάρξει και περιπτώσεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης: γυναίκες της φυλής γέννησαν παιδιά των οποίων τα χαρακτηριστικά δεν ήταν όμοια με εκείνα των Τζαράουα, παιδιά τα οποία καθώς δεν ήταν αποδεκτά από τα υπόλοιπα μέλη της φυλής θανατώθηκαν.

Σύμφωνα με απόφαση που πήρε το Ανώτατο Δικαστήριο της περιφέρειας που ανήκουν τα νησιά Ανταμάν το 2002, η πρόσβαση των τουριστών στις περιοχές των Τζαράουα απαγορεύεται. Η αποκαλούμενη Trunk Road, ο μοναδικός δρόμος που οδηγεί από το Πορτ Μπλερ στις περιοχές των Τζαράουα, δεν προορίζεται για τουριστική χρήση. Ομως οι ντόπιοι δεν συμμορφώθηκαν, τουλάχιστον πλήρως, και περιορίστηκαν στο να μειώσουν τον αριθμό των καθημερινών εξορμήσεων.

Και το ερώτημα παραμένει αναπάντητο –οφείλουν οι ινδικές Αρχές να περιορίσουν τους Τζαράουα για το δικό τους καλό στα εδάφη τους ή είναι προτιμότερο να επιτρέπουν σε όσους από αυτούς το επιθυμούν να βγαίνουν στον έξω κόσμο και να έρχονται σε επαφή με τον «πολιτισμό»;

Τελευταία Νέα