Κιμάς από καρδιά, συκώτι και πνεύμονες προβάτου, ανακατεμένος με αλεύρι βρώμης και καρυκευμένος με κρεμμύδια και μπόλικο πιπέρι, ο οποίος σιγοβράζει μέσα σε στομάχι προβάτου για περίπου τρεις ώρες. Αυτό είναι το χάγκις, το εθνικό φαγητό της Σκωτίας και μία από τις πιο ιδιαίτερες γεύσεις στον κόσμο. Η ταυτότητά του πρωταγωνίστησε αρκετές φορές στα προεκλογικά πηγαδάκια. Λέει όμως τελικά το χάγκις κάτι για την ταυτότητα της χώρας;

Απολύτως τίποτα, υποστηρίζει στο περιοδικό Slate η Κάθριν Μπράουν, ιστορικός της αυθεντικής κουζίνας της Γλασκώβης.

«Επί 300 χρόνια στο Ηνωμένο Βασίλειο, είχαμε πάντα δυνατή κουλτούρα και εθνική ταυτότητα. Διατηρήσαμε το εκπαιδευτικό και δικαστικό μας σύστημα. Ημασταν ανέκαθεν μία χώρα διαφορετική. Σήμερα, το θέμα είναι καθαρά πολιτικό. Εχουμε πολύ σαφή ιδέα για το ποιοι είμαστε. Τώρα θέλουμε να θέσουμε ξανά το ερώτημα της σχέσης του Ηνωμένου Βασιλείου, ενός γάμου από λογική και όχι από αγάπη», σχολιάζει η Μπράουν, η οποία επιμένει ότι η πρώτη συνταγή για χάγκις δημοσιεύθηκε σε ένα αγγλικό βιβλίο.

Απεναντίας, η Τζο ΜακΣουίν, της γνωστής οικογένειας του Εδιμβούργου που συνέβαλε πολύ στο να γίνει το χάγκις το εθνικό φαγητό της χώρας, εκτιμά ότι το συγκεκριμένο πιάτο λέει πολύ περισσότερα για τη Σκωτία απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς.

«Εχει σημασία ότι το εθνικό μας πιάτο είναι πολύ ταπεινό, πολύ απλό και δημοκρατικό, συγκριτικά με ένα ψητό, για παράδειγμα, όπου υπάρχουν μέρη του ζώου πολύ πιο “αριστοκρατικά”», υπογραμμίζει η ΜακΣουίν. «Στην περίπτωση του χάγκις – προσθέτει – όλοι κάθονται γύρω από το τραπέζι για να φάνε το ίδιο πράγμα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η Σκωτία σκέφτεται την ανεξαρτησίας της: για είναι δίκαιη. Αυτό είναι το μεγάλο θέμα τούτης της συζήτησης: πώς μπορούμε να κάνουμε την κοινωνία μας πιο δίκαιη».

Τελευταία Νέα