Νίκος Κεσσανλής: «Ενας ασυμβίβαστος καλλιτέχνης»

Η «Ουρά» του στέκει στην ίδια θέση, ακίνητη εδώ και 12 χρόνια. Σκιές που σε ξεγελούν όπως περνάς βιαστικά στο σταθμό του Μετρό στην Ομόνοια ότι κινούνται, ψιθυρίζουν, έχουν τη δική τους ζωή. Είναι το στίγμα που άφησε στην καθημερινότητα μας ένας από τους τολμηρότερους και πλέον πρωτοποριακούς Έλληνες καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, ο Νίκος Κεσσανλής.

Σε αυτόν τον εικαστικό δημιουργό και δάσκαλο που κατάφερε «σχεδόν εν μία νυκτί να βουτήξει σε νέα κι άγνωστα νερά, να αποχωριστεί το φορτίο της παράδοσης και να διαλύσει τη φόρμα» και να αναδειχθεί «από τους πρώτους – αν όχι ο πρώτος – που άνοιξαν διάλογο με τον χώρο της φωτογραφίας» αφιερώνει τη νέα της έκθεση η γκαλερί antonopoulou.

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ; «Ήταν ένας ασυμβίβαστος καλλιτέχνης, ένας επαναστάτης που κατάφερε να σπάσει τα δεσμά της ελληνικότητας κι ένας συμπαθής άνθρωπος», μας λέει η ιδιοκτήτρια της γκαλερί Αγγελική Αντωνοπούλου με αφορμή την έκθεση, η οποία αποτελείται από 28 μικρών κυρίως διαστάσεων ζωγραφικά έργα, δημιουργίες της περιόδου 1957-1965 κι ένα του 1981, της εποχής που επέστρεψε στην Ελλάδα, στα οποία δημιουργούσε ανώμαλες επιφάνειες χρησιμοποιώντας ανάμεσα σε άλλα κόλλα, άμμο και σκισμένες αφίσες.

Γιατί όμως έρχεται τώρα η συγκεκριμένη έκθεση; Μήπως είναι η εποχή των δασκάλων, αφού παράλληλα γίνεται η έκθεση του διατελέσαντος Πρύτανη της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, του Δημήτρη Μυταρά και ενώ στη Θεσσαλονίκη «τρέχει» μια ακόμη παρουσίαση της δουλειάς των καθηγητών του τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου;

«Αφορμή είναι η συμπλήρωση 11 χρόνων από τον θάνατό του Νίκου Κεσσανλή, την οποία ετοιμάζαμε εδώ και καιρό, αλλά έπρεπε να βρούμε την κατάλληλη στιγμή που να μην επηρεάζεται από τις εκλογές. Είναι όμως και μια έκθεση φόρος –τιμής που θα έπρεπε να έχει κάνει η Πολιτεία για τον δημιουργό που κατέχει ρόλο-σταθμό στην ελληνική Ιστορία της Τέχνης», λέει η Αγγελική Αντωνοπούλου.

Το αφιέρωμα στο Νίκο Κεσσανλή ωστόσο –του οποίου το έργο μετά τη μεγάλη αναδρομική του 1997 στη Θεσσαλονίκη έχει παρουσιαστεί το 2007 στην Ελευσίνα και το 2008 στα Χανιά – θα συνεχιστεί με μια δεύτερη έκθεση τον Μάιο στον ίδιο χώρο, παράλληλα με την Art Athina, και θα είναι αφιερωμένη στη δουλειά του στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι Σκιές ως μέρος της ομάδας mec art και στην οποία κυριαρχούσαν τα μηχανικά μέσα με στόχο την αμφισβήτηση της κλασικής ζωγραφικής και της φωτογραφίας.