Αναζήτηση
Μπορεί να είναι παραδεδεγμένο ότι η ανεργία προκαλεί μελαγχολία και σε μακροπρόθεσμες περιπτώσεις κατάθλιψη, όμως οι αρνητικές συνέπειές της δεν σταματούν εκεί… Σύμφωνα με νέα έρευνα που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Stirling στη Σκωτία, το βάρος της ανεργίας είναι πολύ μεγαλύτερο, καθώς μεταβάλλεται ο πυρήνας της προσωπικότητας του ατόμου.
Η προσωπικότητα ενός ατόμου αφού διαμορφωθεί στην ενήλικό ζωή, παραμένει σταθερή κατά τη διάρκεια του χρόνου. Ωστόσο, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η εμπειρία της ανεργίας οδηγεί στη μείωση των επιπέδων της ευσυνειδησίας, της φιλικής διάθεσης και της ευθύτητας, κάτι που σημαίνει ότι τα άτομα χάνουν την έννοια του κινήτρου, γίνονται λιγότερο διακριτικά και συμπαθητικά και με λιγότερο ενδιαφέρον για τον γύρω κόσμο τους. Αυτές οι αλλαγές γίνονται μεγαλύτερες όσο περισσότερο χρόνο ένα άτομο βρίσκεται στην ανεργία.
«Τα αποτελέσματα αμφισβητούν την ιδέα ότι οι προσωπικότητές μας είναι σταθερές και δείχνουν ότι οι επιδράσεις εξωτερικών παραγόντων που είναι έντονοι, όπως είναι η ανεργία, μπορούν να έχουν μεγάλες επιπτώσεις στη βασική μας προσωπικότητα», δήλωσε ο επικεφαλής των ερευνητών δρ Κρίστοφερ Μπόις, από το Κέντρο Συμπεριφορικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Stirling.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα συμπλήρωσαν τεστ προσωπικότητας σε δυο χρονικές περιόδους που απείχαν μεταξύ τους τέσσερα χρόνια. Όλοι τους ήταν εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια του πρώτου τεστ. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τεστ είτε παρέμεναν σε εργασία, είτε ήταν άνεργοι για ένα έως τέσσερα χρόνια, είτε ακόμη εργάζονταν και πάλι μετά από μια περίοδο που βρισκόταν σε ανεργία.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε σύγκριση με όσα άτομα παρέμειναν σε εργασία, οι άνεργοι βίωναν σημαντικά μοτίβα αλλαγής στην φιλικότητά τους, στην ευσυνειδησία τους και στην ευθύτητα. Τα άτομα που επανήλθαν σε εργασία βίωσαν περιορισμένη αλλαγή.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ. Η μελέτη υποστηρίζει ότι η επίδραση της ανεργίας στην κοινωνία είναι κάτι περισσότερο από μια οικονομική υπόθεση. Ο άνεργος μπορεί να στιγματιστεί άδικα ως αποτέλεσμα της αναπόφευκτης αλλαγής της προσωπικότητάς του, δημιουργώντας εν δυνάμει ένα καθοδικό κύκλο δυσκολίας στην αγορά εργασίας.
Ως εκ τούτου, η δημόσια πολιτική έχει να παίξει ρόλο κλειδί στην πρόληψη της δυσμενούς αλλαγής της προσωπικότητας για την κοινωνία, μέσω δυο δρόμων: με μείωση του ρυθμού ανεργίας και με προσφορά μεγαλύτερης υποστήριξης για τους άνεργους.
«Υψηλά ποσοστό ανεργίας σε μία χώρα μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις σε ολόκληρη την κοινωνία. Για παράδειγμα, η υψηλή ανεργία μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη επιθυμητών κοινωνικών και οικονομικών συμπεριφορών, όπως η συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες και καλύτερες συμπεριφορές που σχετίζονται με την υγεία», δηλώνει ο Dr Boyce.
«Πολιτικές για τη μείωση της ανεργίας, είναι λοιπόν, ζωτικού χαρακτήρα, όχι μόνο για την προστασία της οικονομίας, αλλά επίσης για να γίνει δυνατή η θετική ανάπτυξη της προσωπικότητας των μεμονωμένων ατόμων», καταλήγει ο ίδιος.
