Οταν συγκρούεται το νόμιμο με το ηθικό στη λειτουργία ενός υπουργού, συνήθως οι κυβερνήσεις επιλέγουν σε πρώτη φάση τη νομιμότητα και αντιλαμβάνονται την ηθική πλευρά αφού εισπράξουν το αναλογούν πολιτικό κόστος.
Τα παραδείγματα είναι αρκετά την τελευταία δεκαετία και η κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση: η πρώτη αντίδρασή της για την υπόθεση Κατρούγκαλου στηρίχθηκε στην τυπική νομιμότητα παραγνωρίζοντας την ηθική απαξία.
Αλλά βεβαίως οι κανόνες της πολιτικής είναι σκληροί και δεν αλλάζουν ανάλογα με την κυβερνητική σύνθεση: κόστος – και μεγάλο – πληρώνεται ήδη. Οχι μόνο από τον υπουργό που ενέπλεξε το υπουργείο του με το δικηγορικό του γραφείο, αλλά και από την ίδια την κυβέρνηση που τον στηρίζει!
