Το πράγμα έδειχνε από την αρχή. Ηταν προδιαγεγραμμένο. Υπήρχε όμως υπεροψία και μέθη. Ανέβασαν ψηλά τον πήχη. Το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ήταν στον αέρα. Θεώρησαν προδότες τους μέχρι τότε πρωθυπουργούς. Πίστεψαν στο μαγικό ραβδί της ιδεολογίας. Παρέβλεψαν το μέγεθος της οικονομικής κρίσης. Λοιδόρησαν τον μονόδρομο των Μνημονίων για να σωθεί η χώρα. Πόνταραν σε έναν οικονομολόγο αλχημιστή, χωρίς έρμα. Επέμεναν να οδηγήσουν τα πράγματα στα άκρα, γιατί εκεί θα «έσκαγαν» οι αγορές από την απειλή ενός Grexit. Αυτοεγκλωβίστηκαν στην τακτική τους. Τελευταία τους πράξη (και χειρότερη) η έξοδος από το πρόγραμμα που δέσμευε και τους δανειστές. Κερασάκι, ένα άχρηστο δημοψήφισμα που το κέρδισαν χάνοντας!

Και τώρα; Μπροστά στην απειλούμενη καταστροφή κηρύχτηκε άτακτη υποχώρηση. Πρότειναν μόνοι τους ένα σκληρό τρίτο Μνημόνιο. Ξεπέρασαν εαυτούς και αντιπάλους, ενώ οι δανειστές, εκδικούμενοι, τώρα ζητούν γη και ύδωρ!

Οπως ο Α. Σαμαράς ως αντιμνημονιακος γέννησε τον Π. Καμμένο και τη Χρυσή Αυγή από τα σπλάχνα της ΝΔ, έτσι κι ο Α. Τσιπρας θα γεννήσει νέα κόμματα αριστερά του.

Το θέμα που απασχολεί κάθε νοήμονα πολίτη είναι πώς θα συνεργαστούν οι δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις φέρνοντας και αποτέλεσμα. Κάτι άρχισε με τη στήριξη της κυβέρνησης προχθές στη Βουλή. Η πολιτική ως τέχνη του εφικτού πρέπει επιτέλους να γίνει καθημερινή πρακτική.

Η κρίση θα είναι για καιρό παρούσα και θα απαιτεί κοινή προσπάθεια.

Η Κίρκη της αδήριτης πραγματικότητας μετατρέπει τον έναν μετά τον άλλον πρωθυπουργό σε ένα «πουκάμισο αδειανό». Το κακό είναι ότι οι κατέχοντες (τάχα μου) την αλήθεια, πριν «την πατήσουν» οι ίδιοι, φρόντιζαν πάντα να απαξιώνουν τους προηγούμενους. Συκοφάντησαν κάθε πολιτικό που έβαλε ένα πετραδάκι στην πορεία της χώρας. Δείτε τη Βουλή τα τελευταία χρόνια! Φτάσαμε στο αυτοκαταστροφικό σημείο να στέλνουμε στον Καιάδα συλλήβδην τους πάντες. Και τώρα που χρειαζόμαστε πείρα και γνώση, δεν έχουμε κανέναν! «Μωραίνει Κύριος».

Κλείνοντας προσφεύγω στον Κωνσταντίνο Καβάφη και στο ποίημα «Σοφοί δε προσιόντων»: «Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα αντιλαμβάνονται. /Η ακοή αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών ταράττεται. /Η μυστική βοή τούς έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων. Και την προσέχουν ευλαβείς. /Ενώ εις την οδόν έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί».

Τελευταία Νέα