Είναι από τις εξελίξεις που δείχνουν ότι και στην πολιτική όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος: ενώ στη ΝΔ προετοιμάζονταν ψυχολογικά για την επάνοδο του Θόδωρου Ρουσόπουλου, στο γαλάζιο στερέωμα επιστρέφει δυναμικά ο Νίκος Καραχάλιος. Για την ανατροπή χρειάστηκε περίπου να συνωμοτήσει το σύμπαν (κατά Πάουλο Κοέλιο), αφού για την πολιτική επανάκαμψη του 46χρονου επικοινωνιολόγου χρειάστηκαν ένα παρ’ ολίγον Grexit, ένα δημοψήφισμα που σχεδόν κονιορτοποίησε τους πολιτικούς πρωταγωνιστές της Μεταπολίτευσης και μια παράδοση στα άγρια μεσάνυχτα της γαλάζιας ηγεσίας από τον Αντώνη Σαμαρά στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθούσε μουδιασμένος στο Μέγαρο Μαξίμου να αποκρυπτογραφήσει και να διαχειριστεί το 61,3% του Οχι, ο Καραχάλιος έβγαζε άδεια εισόδου στην κομματική έδρα ως «ο άνθρωπος του προέδρου» –έστω κι αν για την επιστροφή στα παλιά λημέρια κατηφόρισε στη Συγγρού και όχι στο αγαπημένο του νεοκλασικό της Ρηγίλλης, που αποτελεί οριστικά παρελθόν για τη ΝΔ. Με την ίδια ιδιότητα συνόδευσε την επομένη τον Μεϊμαράκη στο Προεδρικό Μέγαρο, για τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, όπως και στις Βρυξέλλες για τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ). Παραμέρισε μια επιτελική θέση σε πολυεθνική διαφημιστική εταιρεία και εγκαταστάθηκε στο γραφείο του μεταβατικού αρχηγού στη Βουλή επεξεργαζόμενος ένα μείγμα που περιλαμβάνει τον πολιτικό σχεδιασμό, τις προσωπικές παρεμβάσεις και τις διεθνείς σχέσεις της κομματικής ηγεσίας. Ο ακριβής ρόλος του στο κομματικό οργανόγραμμα θα οριστικοποιηθεί στην πορεία, ανάλογα με τις πολιτικές και τις εσωκομματικές εξελίξεις, αλλά ο ίδιος δεν επιθυμεί εμπλοκή στον επικοινωνιακό σχεδιασμό του κόμματος.

Σε μια πρώτη ανάγνωση, ο νέος ορίζοντας που έχει μπροστά του ο Καραχάλιος συναρτάται απόλυτα με τη διάρκεια της μεταβατικότητας του Μεϊμαράκη, όμως αυτό δεν είναι ακριβές. Ο Καραχάλιος θα στηρίξει τον νέο πρόεδρο σε όλη τη φάση της μετάβασης, αλλά δεν έχει καταλήξει εάν η επιστροφή του στην κεντρική κομματική σκηνή θα ολοκληρωθεί. Το μήνυμα είναι ότι προσεχώς μπορεί να αποσυρθεί διακριτικά και να επιστρέψει στον ιδιωτικό τομέα ακόμη και αν ο Βαγγέλης μονιμοποιηθεί στην κομματική ηγεσία, ή να επενδύσει στο δεύτερο πολιτικό come back, ακόμη και στην περίπτωση που η ΝΔ προχωρήσει με άλλον αρχηγό. Ανεξάρτητα από την κομματική ενεργοποίηση, θα παραμείνει στις πολιτικές ζυμώσεις μέσα από τη δράση του Forum 2020 –ενός φορέα πολιτικού προβληματισμού με φιλελεύθερο στίγμα, που ίδρυσε προ πενταετίας με στόχο να συμβάλει και στη μετεξέλιξη του κεντροδεξιού χώρου. Οπως κι αν εξελιχθούν τα πράγματα, πάντως, από κοντά ή από μακριά ο Καραχάλιος θα παραμείνει ένας «ορκισμένος φίλος» και άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης του Μεϊμαράκη.

Η αναφορά σε δεύτερη επιστροφή του Καραχάλιου εξηγεί ενδεχομένως και την όποια διστακτικότητα για το επόμενο βήμα του. Σε ένα σεισμογενές τοπίο μπορεί να αναζητήσει νέους ρόλους και μια πολιτική δικαίωση, αλλά η διπλή διαδρομή στην άγονη γραμμή της πολιτικής που έκανε την τελευταία οκταετία αφήνει τραύματα και δικαιολογεί μια αυτοσυγκράτηση. Από το ζενίθ της περιόδου 2004 – 2007, όταν κρατούσε την μπαγκέτα του Πολιτικού Σχεδιασμού της ΝΔ διαδεχόμενος τον Γιώργο Σουφλιά, ο Καραχάλιος είχε οδηγηθεί στο κομματικό ψυγείο –για να επανέλθει το 2012, με όχημα τη Γενική Γραμματεία του ΕΟΤ και αρκετές φιλοδοξίες. Αυτή η επιστροφή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αντιθέτως οδήγησε σε μια σκληρή σύγκρουση με την τότε υπουργό Τουρισμού Ολγα Κεφαλογιάννη και σε μια ιδιότυπη πολιτική απομόνωση του Καραχάλιου. Στο διάστημα που μεσολάβησε ώς το τηλεφώνημα της 5ης Ιουλίου από τον Μεϊμαράκη για άμεση ενεργοποίηση, προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές, αλλά και να ανατρέψει την εικόνα ενός μπον βιβέρ που τροφοδοτεί το εγχώριο λαϊφστάιλ, μέσα στην οποία είχε (αυτο)παγιδευθεί.

Κολεγιόπαις με σπουδές στο εξωτερικό και ένα πέρασμα από την Οργανωτική Επιτροπή του Αθήνα 2004, ο Καραχάλιος εμφανίστηκε στο γαλάζιο στερέωμα λίγο πριν από το 2000. Ως έναν βαθμό ήταν μέλος της μεγάλης ομάδας των γαλάζιων γκόλντεν μπόι (με Χατζηεμμανουήλ, Κλαδά κ.ά.) που είχαν ρόλο και στα επικοινωνιακά της ΝΔ, με τους οποίους επίσης συγκρούστηκε. Προέρχεται, ωστόσο, από μικροαστική οικογένεια της Κυψέλης –στο κολέγιο βρέθηκε επειδή ο πατέρας του ήταν εκεί καθηγητής. Αρχικά ήταν ένας από τους επικοινωνιολόγους στην ομάδα του Αρη Σπηλιωτόπουλου, μετέπειτα όμως συνδέθηκε στενά με τον (τότε γραμματέα της ΝΔ) Μεϊμαράκη, στον οποίο οφείλει και την ανέλιξή του στον πολιτικό σχεδιασμό.

Η μεγάλη του στιγμή ήρθε και χάθηκε τον Αύγουστο του 2007. Δύο ημέρες μετά την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών από τον Καραμανλή, η Πελοπόννησος καιγόταν και μια τρομοκρατημένη γαλάζια διακυβέρνηση έδειχνε επί ώρες εξαφανισμένη. Οι παρεμβάσεις του Καραχάλιου μέσα στη νύχτα από κανάλι σε κανάλι ήταν οι μόνες που προσπαθούσαν να σώσουν την κατάσταση, αλλά η ανταμοιβή του ήταν ο αποκλεισμός από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ και η σταδιακή αποδυνάμωσή του στο κόμμα. Πλέον, εάν η ολική επαναφορά του επικυρωθεί, η συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο της Περιφέρειας Αττικής προσφέρεται για στοιχήματα.

Είπε:

Και στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας να πήγαινα, με τον Μεϊμαράκη θα παραμέναμε αχώριστοι!..

Είπανγι’ αυτόν:

Γενναίος, σκεπτόμενος, φίλος και συμμαχητής!..

ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ