Στην αρχή της κρίσης είχαμε τους Αγανακτισμένους της Πλατείας Συντάγματος. ΣΥΡΙΖΑ στην κάτω πλευρά, ΝΔ στη μέση και Χρυσή Αυγή επάνω. Ηταν σφόδρα αντιμνημονιακοί. Κάποιοι προπηλάκιζαν βουλευτές, ζητούσαν να καεί η Βουλή. Εκτοτε οι δυο παρατάξεις των Αγανακτισμένων έγιναν κυβέρνηση (και μνημονιακοί) κι η Πλατεία ερήμωσε!

Εφτασαν μόνο έξι μήνες στην κυβέρνηση για να δούμε έναν άλλο ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο άντεξε! Μάθαμε πολλά, ότι υπουργοί καταψηφίζουν την κυβέρνηση στηρίζοντάς τη. Οτι η πρόεδρος της Βουλής ως νέα Μπουμπουλίνα πήρε τ’ άρματα εναντίον της Ευρώπης. Οτι κάποιοι υποστηρίζουν την επιστροφή στη δραχμή εις βάρος των λαϊκών τάξεων. Οτι ο βιρτουόζος κ. Βαρουφάκης, αφού απέτυχε να βάλει μπουρλότο στο ευρώ, καταψηφίζει τον Πρωθυπουργό του, που τόσο (κακώς) τον εμπιστεύτηκε.

Επειδή όμως αυτά που συμβαίνουν τα πιστεύουν απόλυτα αυτοί που τα κάνουν, σύντομα θα έχουμε εξελίξεις. Ο κ. Τσίπρας είναι πλέον Πρωθυπουργός εξ ανάγκης. Η «συμφωνία» για να φτάσουμε στη πραγματική συμφωνία τον υποχρεώνει να κυβερνά μέχρι να ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα (με στήριξη της αντιπολίτευσης), να δοθούν από τους δανειστές τα πρώτα χρήματα και τέλος να αρχίσουν οι κανονικές διαπραγματεύσεις του τρίτου (και χειρότερου) Μνημονίου. Οι εκλογές μετά μοιάζουν μονόδρομος.

Το τρίτο Μνημόνιο θα απαιτεί την εφαρμογή του, οι επισκέψεις της τρόικας θα ‘ναι πυκνές και επαναλαμβανόμενες. Μπορεί το πρόγραμμα αυτό που συμφωνήθηκε από την Αριστερά να υπηρετηθεί από την Αριστερά; Αμφιβάλλω. Τότε γιατί το υπέγραψε; Γιατί δεν υπήρχε άλλη λύση. Αναρωτιέται κανείς: Καλά, αυτά δεν τα ήξεραν; Δεν τα είχαν ξαναδεί; Πίστεψαν ότι είναι διαφορετικοί! Οτι θα ανατρέψουν το ευρωπαϊκό κατεστημένο. Οτι θα κάνουν σκληρή διαπραγμάτευση κι ότι δεν θα λένε «ναι» όπως οι αλλοι. Υπερτίμησαν εαυτούς και υποτίμησαν τους εταίρους και μόνους δανειστές μας. Τώρα μαζεύουν συντρίμμια ελπίδων που τόσο ακαταλόγιστα σκόρπισαν.

Κάποιοι ωθούν τον κ. Τσίπρα να κάνει το επόμενο βήμα ως αρχηγός της νέας ισορροπίας του συστήματος. Αγνωστο. Οσο οι νεότερες γενιές όμως (αυτές που πληρώνουν το μάρμαρο) δεν βγαίνουν μπροστά, υπερβαίνοντας νοοτροπίες και τακτικές, φτιάχνοντας το μέλλον τους με ρεαλισμό, η χώρα δεν θα δει προκοπή. Θα τη σέρνουν στις αγορές με έναν κρίκο από τη μύτη οι κάθε λογής Σόιμπλε!

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός

Τελευταία Νέα