Αν Το Ποτάμι ήταν χορευτής σε πάρτι, θα συνόδευε παλιές και νέες ντάμες εναλλάξ. Στους δεκαοκτώ μήνες ζωής του εξάλλου μοιάζει να επιχειρεί με κόπο να υπενθυμίζει τη νεότητά του. Εχει όμως ψηφίσει τη νέα συμφωνία και τα προαπαιτούμενα παρέα με τους παλιούς καβαλιέρους της πίστας. Το μόνο που δεν έχει κάνει είναι να πάρει χαρτοφυλάκια. Σε αυτό ίσως οφείλεται και η ενιαία στάση του.
Το Ποτάμι δεν έχει ακόμη γνωρίσει κλυδωνισμούς λόγω κοινωνικού κόστους. Δεν έχει διακριτές πτέρυγες. Δεν έχει πλατφόρμες και συνιστώσες. Δεν ελέγχει συνδικάτα. Δεν έχει οργάνωση Νεολαίας. Και μόλις πρόσφατα βρήκε το «νούμερο δύο» του: τον Χάρη Θεοχάρη ως τη θεσμική φωνή του.
Το Ποτάμι, ένα κράμα νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών θέσεων, μοιάζει να τα χωράει όλα. Και σκληρή γραμμή στο Μεταναστευτικό. Και ολίγον από εκσυγχρονισμό με τις ευλογίες ενός Σουλτς. Κι όμως η Σεβαστουπόλεως –εδώ είναι τα κεντρικά του κόμματος –χάραξε με ζήλο ετούτο το καλοκαίρι τις κόκκινες γραμμές της. Η μία είναι το ευρώ. Αυτό έφερε τον Σταύρο να κάθεται στον πάγκο της εναλλακτικής λύσης αν οι κυβερνητικοί επέλεγαν τη ρήξη με το Βερολίνο. Αυτό τον έφερε να λέει «ναι σε όλα» στη συμφωνία.
Η άλλη κόκκινη γραμμή είναι η πολεμική σε ΑΝΕΛ και Λαφαζάνη. Η πρώτη έχει να κάνει με το διαφορετικό ταξικό μείγμα των δύο κομμάτων. Στο πάρτι του Καμμένου παίζει νταλγκαδιάρικα λαϊκά. Στο πάρτι του Σταύρου παίζει Πορτοκάλογλου. Η πολεμική με Λαφαζάνη έχει και δεύτερη ανάγνωση: ο ΣΥΡΙΖΑ που θα ήθελε ο Σταύρος θα ήταν ένας μη δραχμικός πόλος. Κοινώς, δεν θα χωρούσε Λαπαβίτσες και θα πολλαπλασίαζε τους Παπαδημούληδες. Δεν θα χώραγε όμως και την τυπολατρία ή τον ρεβανσισμό της Ζωής. Εξού και οι πρωτοβουλίες του κόμματος για πρόταση μομφής της.
Στη δεξαμενή του «ναι» Το Ποτάμι αλιεύει με αξιώσεις. Παρ’ όλ’ αυτά, ο δρόμος προς τις εκλογές δεν είναι βατός ούτε για τον Σταύρο. Η σημαία του «νέου» έχει τσαλακωθεί. Γιατί ένας «μενουμευρωπαίος» να ψηφίσει Ποτάμι και όχι Νέα Δημοκρατία ή και Τσίπρα τώρα που δεν διακυβεύεται το ευρώ; Το Ποτάμι το ξέρει. Και προκρίνει μια κυβέρνηση εθνικού σκοπού. Κάτι που θα του ενισχύσει το «σταθεροποιητικό» απωθημένο του. Η αποχή του από μια ενδεχόμενη ψήφο εμπιστοσύνης βέβαια ενέχει τον κίνδυνο να καταγραφεί ως κοινή στάση με την Πλατφόρμα που επίσης ακούγεται πως θα πράξει το ίδιο. «Εκείνο που προέχει είναι να λύσουμε το μεγάλο εθνικό θέμα, να σταθεροποιηθούμε και μετά να πάμε σε εκλογές για να λύσουμε τις διαφορές μας» είπε ο Θεοδωράκης στην ομιλία του στον Δραπανιά Χανίων. Πρώτα διαλέγουμε ντάμα και μετά χορεύουμε.
