H αριστερή ευαισθησία δεν κρύβεται. Βέβαια, για τους τροϊκανούς πρόκειται για «ιδεοληψία» με ιδέες όχι φιλικές προς την αγορά και την επιχειρηματικότητα, εξαιτίας της οποίας οι συνομιλητές τους στον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αποκτήσουν ποτέ την «ιδιοκτησία» του προγράμματος. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα μπροστά στα μέτρα που περνούν, αν και η τυφλόμυγα με τα ισοδύναμα είναι, σύμφωνα με πηγές των δανειστών, αυτή που προκαλεί τις μεγαλύτερες καθυστερήσεις στην αξιολόγηση, η οποία φαίνεται ότι μετατίθεται μαζί με τις δύσκολες αποφάσεις για τις αρχές του επόμενου έτους.
Στην αρχή ήταν το βόειο κρέας που εκτοξεύθηκε σε ΦΠΑ 23% για να επιστρέψει τελικά στο 13%. Μετά ήταν η φημολογία για αύξηση των τελών κυκλοφορίας. Μαζί με αυτήν, ιδέες για τη φορολόγηση των αγροτών, την αύξηση του φόρου σε ποτά και τσιγάρα. Και στη μέση, το καταραμένο 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση, την επιβολή του οποίου η κυβέρνηση είχε κάνει σημαία της τον περασμένο Αύγουστο εκτιμώντας ότι πρόκειται για «ταξικό» μέτρο έναντι των μεγάλων συμφερόντων (ιδιωτικά σχολεία).
Οι εκπρόσωποι των δανειστών ουδέποτε ζήτησαν να επιβληθεί το συγκεκριμένο μέτρο. Και η κυβέρνηση αντελήφθη μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου ότι το 23% στα ιδιωτικά σχολεία θα μπορούσε να στρέψει εναντίον της τη μεσαία τάξη μετατρέποντας τα δίδακτρα στον δικό της ΕΝΦΙΑ. Κάπως έτσι, άρχισε το αέναο κυνήγι των ισοδυνάμων, το οποίο έχει εκτροχιάσει ήδη την πρώτη αξιολόγηση.
Ομως, ισοδύναμα χωρίς κοινωνικό κόστος δεν υπάρχουν. Εξού και έπεσε η ιδέα στο τραπέζι για φορολόγηση ενός εύκολου στόχου, των τυχερών παιγνίων. Ποιων τυχερών παιγνίων όμως; Της νόμιμης αγοράς που και φόρους στο Δημόσιο αποδίδει (πέρυσι μόνο ο ΟΠΑΠ απέδωσε φόρους 569 εκατ. ευρώ στο κράτος) και ιδιώτες επενδυτές έχει. Οι οποίοι επιχείρησαν να καταστήσουν σαφές στις συναντήσεις που είχαν προ ημερών με στελέχη του οικονομικού επιτελείου ότι η επιβολή χαρατσιού 5 λεπτών ανά στήλη στο ΚΙΝΟ θα φέρει ακριβώς τα αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Για την ακρίβεια, η απώλεια της εμπορικότητας του παιχνιδιού από το «αθώο» τέλος των 5 λεπτών ανά στήλη θα οδηγήσει –σύμφωνα με τον ΟΠΑΠ και τη μελέτη της Τράπεζας Πειραιώς –σε έσοδα για το Δημόσιο της τάξεως των 50 εκατ. ευρώ, αντί των 250. Θα οδηγήσει και σε λουκέτο 1.000 πρακτορεία του ΟΠΑΠ, αν και αυτό είναι κάτι που δεν φαίνεται να συγκινεί την κυβέρνηση.
Το οικονομικό επιτελείο φέρεται να άκουσε με προσοχή τα επιχειρήματα της εταιρείας. Και όχι τυχαία. Σημαντική λεπτομέρεια: η επιβολή φόρου στον ΟΠΑΠ που είναι πλήρως ιδιωτικοποιημένη εταιρεία από το 2013 μπορεί να έχει σοβαρές νομικές παράπλευρες απώλειες. Και επειδή οι συμβάσεις που έχει συνάψει ο Οργανισμός με το Δημόσιο για τα παιχνίδια είναι σαφείς και επειδή η επιβολή τέλους σε συγκεκριμένο παιχνίδι συνιστά διακριτική μεταχείριση του Δημοσίου εις βάρος του ΟΠΑΠ που μπορεί να θεωρηθεί ότι ευνοεί άλλες εταιρείες (όπως τα καζίνο και ο παράνομος τζόγος).
Ειρήσθω εν παρόδω, η πιθανότητα φορολόγησης του ΚΙΝΟ έβγαλε και άλλους σκελετούς από την ντουλάπα. Οπως το πρότζεκτ των VLTs (αυτόματες μηχανές τυχερών παιγνίων, γνωστά παλαιότερα ως φρουτάκια), το οποίο πάγωσε η Επιτροπή Παιγνίων υπό τον Γιάνη Βαρουφάκη. Μάλιστα ο τότε υπουργός Οικονομικών υποστήριζε σε ηθικοπλαστικό ύφος ότι η Ελλάδα δεν έχει κοινωνική και οικονομική μελέτη των επιπτώσεων του τζόγου και ότι η κυβέρνηση έπρεπε να αποφύγει «την έφεση της μεγιστοποίησης των εσόδων».
Το πρόβλημα είναι ότι ήδη ο ΟΠΑΠ έχει καταβάλει περισσότερα από 570 εκατ. ευρώ προκειμένου να έχει το νόμιμο δικαίωμα εκμετάλλευσης στην Ελλάδα, χωρίς να έχει εισπράξει μέχρι σήμερα ούτε ένα ευρώ. Το εγχείρημα αφορά την τοποθέτηση 35.000 νόμιμων VLTs που θα αποφέρει στα κρατικά ταμεία περί τα 225 εκατ. ευρώ, σε αντίθεση με τα παράνομα μηχανάκια τα οποία εξυπηρετούν διάφορα κυκλώματα χωρίς να αποφέρουν έσοδα στο Δημόσιο.
Πάντως, το γεγονός ότι ο ΟΠΑΠ καθώς και μεγάλες αμερικανικές εταιρείες που έχουν επενδύσει στο εγχείρημα απειλούν με αγωγές το Δημόσιο, ενδέχεται να αλλάξει τη γνώμη του οικονομικού επιτελείου. Μέχρι στιγμής δεν έχουν ληφθεί αποφάσεις, αλλά η κυβέρνηση φαίνεται να επανεξετάζει τις συνέπειες από τη φορολόγηση των νόμιμων τυχερών παιγνίων.