Ο φόβος κυκλοφορεί ανάμεσά μας

«We ‘ll always have Paris» λέει ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στην Ινγκριντ Μπέργκμαν τη στιγμή του αποχωρισμού στην περίφημη «Καζαμπλάνκα», σε μια από τις αξέχαστες ατάκες του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Πράγματι θα έχουμε πάντα το Παρίσι, αλλά δυστυχώς η γαλλική πρωτεύουσα δεν θα είναι ποτέ η ίδια μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 13ης Νοεμβρίου.

Βασικά όλη η Γαλλία δεν θα είναι πια η ίδια, κάτι που το βιώνει έντονα τις τελευταίες ημέρες από κοντά ο Αχιλλέας Παπαδημητρίου, ένας από τους καλύτερους και πιο περιζήτητους έλληνες βολεϊμπολίστες, που για πέμπτη σεζόν συνεχίζει να αγωνίζεται στο γαλλικό πρωτάθλημα (πλέον με τη φανέλα της Ναντ).

«Το βλέπεις στον δρόμο, στα καταστήματα, παντού, έχουν δυστυχώς μπει έντονα πλέον ο φόβος και η ανησυχία στις ψυχές του κόσμου. Είναι λογικό αφού δεν μπορεί να μη σε επηρεάσει ένα τέτοιο γεγονός, ιδιαίτερα όταν γίνεται τόσο κοντά σου. Προχθές καθόμασταν με φίλους σε ένα εστιατόριο στη Ναντ και σκεφτόμασταν ότι κοίτα τώρα, εκεί που κάθεσαι, να γίνει τέτοια επίθεση» λέει ο διεθνής λίμπερο της Ναντ.

«Είναι φανερό ότι δεν περίμεναν τόσο μεγάλο χτύπημα. Παρά το γεγονός ότι τον Ιανουάριο είχε γίνει στο Παρίσι η δολοφονική επίθεση στο περιοδικό “Σαρλί Εμπντό”, νομίζω ότι κανείς δεν πίστευε πως θα γίνει κάτι τέτοιο».

ΑΓΩΝΙΑ. Η Ναντ έπαιζε σε ένα προάστιο λίγο έξω από το Παρίσι, το Σομόν, όταν συνέβη το περιστατικό. Πηγαίνοντας οι παίκτες στα αποδυτήρια μετά το παιχνίδι τα κινητά τους άναψαν!

«Καταλαβαίνεις την ανησυχία της οικογένειας, η γυναίκα μου από το σπίτι στη Ναντ, η αδελφή μου από την Ελλάδα, όλοι οι δικοί μας είχαν μάθει το γεγονός και έψαχναν να δουν ότι είμαι καλά. Το πρωί του Σαββάτου επρόκειτο να πάμε στο Παρίσι για να πάρουμε το τρένο για τη Ναντ, αλλά η ομάδα άλλαξε το πρόγραμμα και νοίκιασε βανάκια, με τα οποία πήγαμε οδικώς μέχρι την πόλη μας για να μην περάσουμε από το Παρίσι» λέει ο Achi (Ακί) όπως τον φωνάζουν οι συμπαίκτες του, ο οποίος έχοντας στην αγκαλιά του τη μόλις εννέα μηνών κόρη του, είναι λογικό να νιώθει πολύ ευάλωτος όπως κάθε νέος πατέρας.

Μάλιστα μέχρι το 2013 πηγαινοερχόταν στο Παρίσι, τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα για να βλέπει τη μετέπειτα σύζυγό του, την Τσέχα Γιάνα Σιμάνκοβα, με την οποία είχαν γνωριστεί στην Ελλάδα όταν έκανε και αυτή καριέρα όπως ο Αχιλλέας, στους Αιωνίους, ως πασαδόρος. «Στη Γαλλία έχω βρει τον εαυτό μου και δεν φαντάζομαι εύκολα να επιστρέφω. Πρόλαβα τόσο στον Ολυμπιακό όσο και στον Παναθηναϊκό αλλά και στην εθνική ομάδα, τις καλές εποχές του βόλεϊ, καθώς έφυγα λίγο πριν αρχίσει η κρίση. Χαίρομαι ιδιαίτερα που βλέπω και πάλι την Εθνική σε ανοδική πορεία με ένα εξαιρετικό τεχνικό επιτελείο Δρίκος – Δεληκώστας και αρκετά νέα παιδιά» λέει ο Αχιλλέας Παπαδημητρίου που απολαμβάνει τη ζωή και την ηρεμία («Σε πέντε χρόνια έχω ακούσει μόλις δύο φορές κορνάρισμα») στη γαλλική επαρχία, ενώ λατρεύει την Ελλάδα όσο και αν τον στενοχωρεί η νοοτροπία που επικρατεί. «Δυστυχώς στη χώρα μας, κόστισε τελικά που δεν περάσαμε έναν Διαφωτισμό και πολλές φορές χρησιμοποιούμε την πλούσια Ιστορία μας ως μάσκα για να καλύπτουμε τα κακώς κείμενα. Λείπει σε μεγάλο βαθμό η παιδεία, ενώ με στενοχωρεί ότι λάθος άνθρωποι μπαίνουν σε λάθος θέσεις σε μεγάλο ποσοστό και για να αναδειχθούν κάποιοι που δεν αξίζουν, γκρεμίζουν τους πιο ικανούς. Στη Γαλλία ο πολίτης νιώθει το αίσθημα του δικαίου, το κοινωνικό κράτος και κυρίως τον ίδιο τον σεβασμό του κράτους προς το πρόσωπό του, κάτι που λείπει δυστυχώς στην Ελλάδα».

Ακόμα και το επόμενο βήμα μετά το βόλεϊ (έχει σπουδάσει οικονομικά και προστασία περιβάλλοντος) ο 35χρονος άσος σκέφτεται να το κάνει στο εξωτερικό και μάλλον στη Γαλλία.