Ποιος θα μπορούσε να το φανταστεί πως ένα παραμύθι της Χαλιμάς θα προκαλούσε τέτοια σύγκρουση.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η αναφορά του Δημήτρη Μελισσανίδη στον «Αλή Μπαμπά και στους σαράντα κλέφτες» δεν διεκδικεί βραβείο πρωτοτυπίας. Είναι γνωστό πως οι «πολίτες» των social media έχουν γνωστοποιήσει εδώ και καιρό πως θα προτιμούσαν να ψηφίζουν τον Αλή Μπαμπά γιατί έχει μόνο σαράντα κλέφτες.
Ας συνεχίσουμε στα σημαντικά. Είναι προφανές πως η κοινότητα του κόσμου του Διαδικτύου, ο Δημήτρης Μελισσανίδης και ο Ολυμπιακός αγνοούν την πλοκή της ιστορίας.
Στο παραμύθι που διηγήθηκε η Σεχραζάτ στον βασιλιά Σαρίγια ή κατ’ άλλους Σαχριάρ για να κερδίσει χρόνο και να μην την εκτελέσει, ο Αλή Μπαμπά είναι ο καλός της υπόθεσης. Φτωχός, ταπεινός, πλην τίμιος. Σε αντίθεση με τον αδερφό του, τον Κασίμ, που είχε πλούτη, αλλά ήταν άπληστος και πονηρός.
Οταν ο Αλή Μπαμπά ανακάλυψε τη σπηλιά όπου έκρυβαν τα λάφυρά τους οι σαράντα κλέφτες, άπλωσε το χέρι για να πάρει μόνο όσα θα τον βοηθούσαν να έχει μια καλύτερη ζωή. Αντίθετα, ο Κασίμ, που έμαθε το μυστικό, έπεσε θύμα της απληστίας του και θανατώθηκε από τους κλέφτες.
Υποπτευόμαστε ποιον εννοεί Αλή Μπαμπά ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Επειδή την ίδια υποψία έχει και ο Ολυμπιακός, κανονικά θα έπρεπε να τον ευχαριστήσει δημόσια και όχι να έλκεται από τα τεκταινόμενα.
