Αναγνωρίζοντας τα σήματα που εκμπέμπουν τα πόδια σας, μπορείτε να αποφύγετε σοβαρά προβλήματα υγείας, τραυματισμούς, πόνο, χρόνο και χρήμα. Γενικά, για οποιοδήποτε θέμα αφορά τα κάτω άκρα, τα οποία αποτελούν τα «θεμέλια» του σώματός μας, δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, προειδοποιεί ο ποδίατρος Εμμανουήλ Αρβανιτάκης, ειδικός ποδίατρος – ποδολόγος, διπλωματούχος του Πανεπιστημίου του Σάλφορντ.
1 Πατούσα
Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά πρώιμα σημάδια που μας δίνει το πόδι έρχεται μόλις ξυπνήσουμε. Κατεβάζοντας τα πόδια από το κρεβάτι αισθανόμαστε στα πρώτα τρία βήματα σαν να έχουμε πατήσει ένα παγωμένο μπιζέλι. Αν την επόμενη ημέρα το μπιζέλι το αισθανόμαστε για πέντε με έξι βήματα, πρέπει αμέσως να αναλάβουμε δράση.
ΣΗΜΑΙΝΕΙ:
Πελματιαία απονευρωσίτιδα
«Πρόκειται για πολύ σοβαρό τραυματισμό που αντιμετωπίζουν συχνά οι δρομείς» λέει ο Εμμανουήλ Αρβανιτάκης. «Ουσιαστικά πρόκειται για τραυματισμό στον παχύ ιστό που βρίσκεται στο πέλμα και συνδέει τη φτέρνα με τα δάχτυλα των ποδιών. Αν αφεθεί δίχως φροντίδα για αρκετό διάστημα, ο οργανισμός εναποθέτει στο σημείο ασβέστιο για να το επιδιορθώσει. Το ασβέστιο όμως μπορεί να προκαλέσει άκανθα στην πτέρνα. Και τότε έρχεται η ώρα για το νυστέρι». Η προληπτική θεραπεία περιλαμβάνει ειδικές ασκήσεις που μπορούν να γίνουν όταν είμαστε ξαπλωμένοι, όπως για παράδειγμα να κάνουμε ότι «γράφουμε» το αλφάβητο με τα πόδια σηκωμένα στον αέρα.
Αν παρ’ όλα αυτά ο πόνος συνεχιστεί, καλό θα ήταν να κάνουμε πελματογράφημα. Είναι μια πολύ απλή και ανώδυνη εξέταση, μέσω της οποίας ο γιατρός εντοπίζει τα σημεία του πέλματος που υφίστανται πίεση και ο ποδίατρος, ο οποίος είναι εξειδικευμένος στην κατασκευή πελμάτων, κατασκευάζει ορθωτικά πέλματα.
2 Καλάμι
Αμέσως μόλις βγαίνετε από το ντους μετά την προπόνηση ή τον αγώνα, αισθάνεστε έναν ενοχλητικό πόνο με πρηξιματάκι στην έσω πλευρά κάτω χαμηλά στο καλάμι. Το σώμα λόγω των ενδορφινών που εκκρίνονται από την άσκηση δεν αισθάνεται άμεσα τον πόνο εξαιτίας της μυϊκής χαλάρωσης από το ζεστό ντους.
ΣΗΜΑΙΝΕΙ:
Εσω κνημιαίο σύνδρομο
Πρόκειται για μια κατάσταση που ονομάζεται και περιοστίτιδα κνήμης και μπορεί να εξελιχθεί σε ιδιαίτερα επώδυνη. Συχνά συμβαίνει όταν ζοριστεί και υπερφορτωθεί το εσωτερικό μέρος της κνήμης, αλλά η πίεση δεν επαρκεί για να προκαλέσει κάταγμα. Οι γιατροί ονομάζουν αυτή την πάθηση σύνδρομο καταπόνησης της κνήμης. Αντιμετωπίζεται με ανάπαυση και πάγο. Η παρακεταμόλη ή κάποιο άλλο αντιφλεγμονώδες φάρμακο βοηθά στη μείωση του πόνου. Σε μερικές περιπτώσεις, η τοποθέτηση ενός μαλακού και απορροφητικού πέλματος στο παπούτσι μπορεί να μειώσει μέρος των κραδασμών κατά τη διάρκεια έντονης σωματικής άσκησης, συμβουλεύει ο ποδίατρος Εμμανουήλ Αρβανιτάκης. Ισως σε κάποιες περιπτώσεις χρειαστεί αποχή από την προπόνηση, από δύο εβδομάδες μέχρι και δύο μήνες.
3 Αστράγαλος
Σε αυτή την περίπτωση, το σημάδι δεν είναι ο πόνος αλλά η αστάθεια όταν προσπαθείτε να σταθείτε όρθιος στο ένα πόδι και χάνετε την ισορροπία σας.
ΣΗΜΑΙΝΕΙ:
Κάκωση συνδέσμων
Μπορεί να ξεκινήσει με ένα ανώδυνο στραμπούληγμα, αλλά αν δεν αντιμετωπιστεί με τον σωστό τρόπο, μπορεί να εξελιχθεί σε πλευρική αστάθεια και από εκεί και πέρα να επιδεινώνεται προκαλώντας χρόνιο πόνο, απώλεια λειτουργικότητας και να χρειαστεί χειρουργείο για την αποκατάστασή του. Η αντιμετώπιση στο σπίτι και σε πρώιμο στάδιο μπορεί να χωριστεί σε τρία στάδια:
Στάδιο 1. Συνιστώνται άμεσα μέτρα τα οποία περιορίζουν στο ελάχιστο το πρήξιμο των μαλακών ιστών και διατηρούν την κινητικότητα της άρθρωσης. Τα μέτρα είναι: περίδεση του αστραγάλου και του ποδιού με ελαστικό επίδεσμο, ανάπαυση με διατήρηση του αστραγάλου σε υπερυψωμένη θέση (πάνω από το επίπεδο της καρδιάς), τοποθέτηση ψυχρού επιθέματος επί 20 λεπτά για να ελεγχθούν η εσωτερική αιμορραγία και η συσσώρευση υγρού. Επιπλέον, ανά δύο ώρες, για τα επόμενα δύο 24ωρα, πρέπει να μπαίνει πάγος στον αστράγαλο και να κινούνται τα δάχτυλα του ποδιού (να σχηματίζουν τα γράμματα της αλφαβήτας, κεφαλαία) κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης και όταν αυτό βρίσκεται στην υπερυψωμένη θέση.
Στάδιο 2.Επειτα από 48 ώρες, ο στόχος είναι να καταπολεμηθούν το οίδημα και ο πόνος, να ανακτήσει πλήρως η ποδοκνημική άρθρωση την κινητικότητά της και να δυναμώσουν οι μύες που σταθεροποιούν τον αστράγαλο. Ο ασθενής πρέπει να αφαιρέσει τον ελαστικό επίδεσμο και να βάλει το πόδι του σε άνετη θέση και μέσα σε μια λεκάνη με ζεστό νερό (40 βαθμοί Κελσίου), γυμνάζοντας τα δάχτυλα του ποδιού του όπως στο στάδιο 1.
Στάδιο 3.Ο στόχος είναι να αποκατασταθεί η κινητικότητα της ποδοκνημικής άρθρωσης και να δυναμώσουν οι μύες που στηρίζουν τον αστράγαλο.Ο ασκούμενος θα ξέρει ότι έγινε καλά μόλις κατορθώσει να είναι όρθιος και να ισορροπήσει για 20 δευτερόλεπτα στο τραυματισμένο πόδι του, δίχως να ταλαντεύεται.
4 Γόνατο
Πόνος σαν να υπάρχει μελανιά στο κάτω μέρος του γονάτου, ο οποίος εμφανίζεται κυρίως όταν κατεβαίνουμε σκάλες ή σκύβουμε για να πάρουμε κάτι.
ΣΗΜΑΙΝΕΙ:
Σύνδρομοεπιγονατιδομηριαίου πόνου
Αν ο δρομέας αγνοήσει αυτό το σύμπτωμα, είναι σίγουρο ότι θα καταλήξει στο χειρουργείο. Επειδή το γόνατο είναι πολύπλοκη άρθρωση, το πρόγραμμα αποκατάστασης θα πρέπει να εστιάζεται στη βελτίωση της μυϊκής δύναμης και του συντονισμού, στη διόρθωση των μυϊκώνανισορροπιών και στην ενίσχυση του νευρομυϊκού ελέγχου, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει:
Μείωση του πόνου και της φλεγμονής. Προτεραιότητα της θεραπείας είναι η μείωση οποιασδήποτε οξείας φλεγμονής. Αυτό επιτυγχάνεται με έναν συνδυασμό ανάπαυσης από επιβαρυντικές δραστηριότητες, πάγο, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη κ.ά.
Επανεκπαίδευση του έσω πλατέος μυός. Η αδυναμία του τετρακέφαλου και η ατροφία του έσω πλατέος μυός έχουν συσχετιστεί με τον επιγονατιδομηριαίο πόνο. Η δύναμη και η αντοχή του τετρακέφαλου είναι ζωτικής σημασίας για τη φυσιολογική λειτουργία των αρθρώσεων του γονάτου και αυτό αποτελεί ουσιαστικό συστατικό της αποκατάστασης.
Ενδυνάμωση των μυών του ισχίου. Η σωστή δύναμη του ισχίου και ο νευρομυϊκός έλεγχος, ιδίως του μέσου γλουτιαίου μυός και των έξω στροφέων του ισχίου, ενισχύουν τη σταθερότητα στο γόνατο. Η αδυναμία του ελέγχου της πυέλου προκαλεί αυξημένη βλαισότητα στο γόνατο, αυξάνοντας την πλευρική μετατόπιση της επιγονατίδας.
5 Φτέρνα
ΣΗΜΑΙΝΕΙ:
Τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα
Η τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα είναι πολύ συχνή στους δρομείς που αύξησαν απότομα την ένταση ή τη διάρκεια της προπόνησής τους. Είναι επίσης συχνή σεμεσήλικους που γυμνάζονται μόνο λίγες ημέρες την εβδομάδα(π.χ. τα Σαββατοκύριακα). Στις περισσότερες περιπτώσεις, η τενοντίτιδα αντιμετωπίζεται με την υιοθέτηση απλών ασκήσεων στο σπίτι. Στα σοβαρότερα περιστατικά, η τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη και τότε ίσως χρειαστεί χειρουργική αποκατάσταση.
