Ενώ υποτίθεται ότι συνεχίζεται ο προσχηματικός εθνικός διάλογος για την Παιδεία, η κυβέρνηση προωθεί το νομοσχέδιο για την έρευνα με πλήθος διατάξεων για την εκπαίδευση και έναν κουβά φωτογραφικές ρυθμίσεις. Δεν είναι μόνο αυτές με ονοματεπώνυμο για τις μετεγγραφές φοιτητών, αλλά επιπλέον διάταξη που παραπέμπει στον Γιάννη Μυλόπουλο (άρθρο 25, παρ. 18) για αναδρομική έγκριση δαπανών Κέντρου του οποίου, όπως έγραψαν οι εφημερίδες, προΐστατο, διάταξη που παραπέμπει στον νυν υφυπουργό Θεοδόση Πελεγρίνη (άρθρο 28, παρ. 10) για να νομιμοποιηθούν αναδρομικά αποφάσεις της Συγκλήτου του ΕΚΠΑ όταν, επί πρυτανείας του, ήταν το μοναδικό ίδρυμα που έκανε ανυπακοή και έβαζε σε κίνδυνο όλες τις εκλογές των καθηγητών του. Υπάρχει ακόμη, όπως έχει γραφτεί, διάταξη για τη σύζυγο του Πρωθυπουργού και διάταξη για κυβερνητικό αξιωματούχο που καταθέτει το νομοσχέδιο. Νομοθέτηση προς εξυπηρέτηση ημετέρων.

Εκτός όμως από αυτά, το νομοσχέδιο κάνει τα εξής δύο βασικά πράγματα:

1. Περιορίζει έτι περαιτέρω τις αρμοδιότητες των Συμβουλίων των ΑΕΙ (αφού δεν τους αφήνει η τρόικα να τα καταργήσουν) καθιστώντας τα όργανα-ζόμπι. Αλλά το πιο διασκεδαστικό και εξοργιστικό ταυτόχρονα είναι ο κυνισμός με τον οποίο στην αιτιολογική έκθεση δικαιολογούν τις διατάξεις που προτείνουν. Ενώ έως τώρα μας είχαν ζαλίσει ότι οι αρμοδιότητες των οργάνων (Συμβούλιο, Πρύτανης, Σύγκλητος) δήθεν συγχέονται και γι’ αυτό τα Συμβούλια πρέπει να καταργηθούν, τώρα ισχυρίζονται, εντελώς αντίθετα και χωρίς ίχνος ντροπής, ότι οι αρμοδιότητές τους είναι απολύτως διακριτές, δεν συγκρούονται, δεν υπάρχουν αλληλοεπικαλύψεις. Κι αυτό για να αναθέσουν στη Σύγκλητο –ένα κατώτερο όργανο –αρμοδιότητες των Συμβουλίων όταν αυτά δεν θα αποφασίζουν εντός 30 ημερών. Τα καταργούν έτσι στην πράξη αφού μπορεί να διαλύουν οι φοιτητές τις συνεδριάσεις των Συμβουλίων (ίσως με ειδική παρότρυνση) ώστε πάντα να αποφασίζει η Σύγκλητος χωρίς άλλη εποπτεία.

2. Λένε ωμά, πάλι στην αιτιολογική έκθεση, ότι τα ΝΠΙΔ που προβλέπονται από τον Νόμο 4009 για να διαχειρίζονται διαφανώς και αξιόπιστα την περιουσία των ιδρυμάτων, δεν πρόκειται να ιδρυθούν. Αντ’ αυτού, τα αποθεματικά των πανεπιστημίων προβλέπεται να χρησιμοποιούνται, χωρίς εποπτεία, για να πληρώνουν οι πρυτάνεις ευχερέστερα επιδόματα (όταν ξέρουμε ότι έκθεση του Λέανδρου Ρακιντζή για το ΕΚΠΑ ζητάει έλεγχο για πειθαρχικές και ποινικές ευθύνες για τέτοια θέματα) και να καλύπτουν δικές τους ανικανότητες, πληρώνοντας π.χ. για την καθαριότητα όταν πάλι το ΕΚΠΑ, ενώ είχε χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν είχε καθαριότητα διότι, όπως έχει βεβαιώσει η Ενιαία Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων, οι διαγωνισμοί που οργάνωνε είχαν προβλήματα νομιμότητας. Αν ενδιέφερε η ευελιξία για την καλύτερη αξιοποίηση των χρημάτων, θα έφτιαχναν τα ΝΠΙΔ του 4009.

Η βασική ιδέα του νομοσχεδίου είναι παράδοση της εκπαίδευσης στη συντεχνία. Κανένα σχέδιο, καμία πολιτική. Μόνο μέλημα τα προνόμια της εξουσίας.

Η Βάσω Κιντή είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών

Τελευταία Νέα